Ռուսաստանում ավելի լուրջ է ընկալվել ԵՏՄ-ից Հայաստանի դուրս գալու «Ելք» դաշինքի հնարավոր նախաձեռնությունը, քան Հայաստանում, որտեղ իշխանությունները համարում են, որ նման նախաձեռնություն առհասարակ չի լինի, կամ ծայրահեղ դեպքում վստահ են, որ իրավիճակն իրենց կողմից կառավարելի է:
Քաղաքական վերլուծաբան Մոդեստ Կոլերովը հարցազրույց է տվել և շեշտել, որ Հայաստանն ունի ապագայի երկու տեսլական. առաջինը՝ լինել Եվրասիական տնտեսական միության կամ Եվրոպական միության կազմում, երկրորդը՝ չլինել ինտեգրացիոն որևէ կառույցի անդամ: «Հայաստանի հարևաններից Եվրոպական միության անդամակցության ճանապարհով են գնում Վրաստանը և Թուրքիան: Հայաստանը ուզո՞ւմ է մի կառույցի անդամ լինել, որի անդամ կարող է դառնալ Թուրքիան, թե՞ ուզում է մնալ ինքնիշխան պետություն: Եվրամիությանն անդամակցել նշանակում է անդամակցել տարածքով: «Ելք»-ը պիտի այդ առաջարկությունը կատարելիս հարց բարձրացնի՝ հրաժարվելով Հայաստանից և ընտրելով Եվրամիության ճանապարհը, Հայաստանը պատրա՞ստ է բացել իր սահմանները Թուրքիայի հետ: Եվրոպական ինտեգրացիան նշանակում է Թուրքիայի հետ բաց սահմաններ»,- նշել է Մոդեստ Կոլերովը:
Ավելորդ է ասել, որ Կոլերովն արտահայտում է պաշտոնական Մոսկվայի տրամադրությունները և տագնապները: Մոսկվայում այնքան մեծ է Հայաստանի եվրոպական ինտեգրման հեռանկարի հանդեպ անհանգստությունը, որ Կոլերովի կարգի բարձրակարգ փորձագետը դիմել է ակնհայտ կեղծիքների, մանիպուլյացիաների՝ իր դիրքորոշումները հիմնավորելու համար:
Օրինակ՝ թուրքական գործոնի խաղարկումը Հայաստանի եվրոպական հեռանկարի համատեքստում նպատակ ունի արհեստականորեն նույնացնել Եվրոպան և Թուրքիան Հայաստանի հանրության աչքում եվրոպական արժեքներն ու ինստիտուտները վարկաբեկելու անթաքույց նպատակով: Սակայն քարոզչական այս հնարքից «նավթալինի» հոտ է գալիս, որովհետև մեր հանրության նույնիսկ ապաքաղաքական հատվածը տեղյակ է, որ հիմա Բրյուսելի և Անկարայի հարաբերություններում, ըստ էության, անհաղթահարելի ճգնաժամ է։ Կոլերովի փաստարկը նույնիսկ հակառակ էֆեկտն է ունենալու, որովհետև Հայաստանի հասարակությունը Ռուսաստանի և Թուրքիայի՝ օրեցօր սերտաճող դաշինքին հակազդելու միակ արդյունավետ տարբերակը համարում է Հայաստանի եվրաինտեգրումը:
«Եվրամիությանն անդամակցել, նշանակում է անդամակցել տարածքով»,- ասել է Կոլերովը՝ «մոռանալով», որ Հայաստանի հասարակությունը Ղարաբաղից «հրաժարվելու» կոնկրետ և իմպերատիվ պահանջ լսել է ոչ թե ԵՄ-ից, այլ ԵՏՄ-ից, երբ Ղազախստանի նախագահ Նազարբաևը տգեղ ձևով Սերժ Սարգսյանից երաշխիք էր պահանջում, որ Հայաստանը ԵՏՄ անդամ է դառնալու առանց Արցախի։
Սակայն, ըստ ամենայնի, Մոսկվայի և Կոլերովի «փորացավը» «Ելք»-ի հնարավոր նախաձեռնությունը չէ, որն անգամ կայացման դեպքում հաջողության աննշան շանս ունի:
Այնպիսի տպավորություն է, որ Մոսկվայում կամպանիա է սկսվել Հայաստանի և Եվրամիության միջև շրջանակային նոր համաձայնագրի ստորագրման դեմ: Սրանով է բացատրվում այն ջղաձիգ դիլետանտիզմը, որն առկա է Կոլերովի հարցազրույցում։
Եթե Հայաստանի իշխանություններն ունեն գոնե մակերեսային պետական մտածողություն, ապա լոյալ պետք է վերաբերվեն ու նույնիսկ խրախուսեն «Ելք»-ի նախաձեռնությանը, որովհետև այդպիսի հակաքայլով կստիպեն, որ Մոսկվան գոնե հրաժարվի Հայաստանի և ԵՄ նոր համաձայնագրի ստորագրմանը խոչընդոտելու քաղաքականությունից:
