Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը, ով անցած շաբաթ ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովի շրջանակում բանակցություններ է անցկացրել բարձր մակարդակի ԵՄ պաշտոնյաների հետ, հայտարարել է, որ ձեռք է բերվել պայմանավորվածություն՝ տարվա ընթացքում գործողությունների պլանի վերաբերյալ՝ ԵՄ-ի հետ հարաբերություների վերականգնման համար։ Նախագահը հիշեցրել է, որ ԵՄ-ն նույնպես պետք է անի աշխատանքի իր մասը։ Ե՛վ տնտեսության տեսանկյունից, և՛ «փրկարարական խարսխի» գործառույթի տեսանկյունից կարևոր է, որ «ԵՄ-ում անդամակցության ձեռքբերման գործընթացը», թեկուզ չարագանա, բայց առնվազն մտնի ավելի չափավոր ուղի, քան մինչ հանրաքվեն ընկած ժամանակահատվածում էր։ Կգա՞ արդյոք ԵՄ-ի հետ հարաբերությունների վերականգնման շրջան։ Դրան պետք է ուշադիր հետևել՝ Vatan-ում գրում է թուրք մագնատ Ալի Աղաօղլուն։
Հարաբերությունների խզումը ԵՄ-ի հետ, որին բաժին է ընկնում մեր արտահանման ընդհանուր ծավալի 45 տոկոսը, գործնականում անհնարին է։ Ներկայիս վիճակում նույնպես այդ հարաբերությունները շարունակվել չեն կարող. ակնհայտ է՝ անհրաժեշտ է նոր ճանապարհային քարտեզ։ Այն, թե անցկացված բանակցությունները թույլ կտա՞ն անել դա, մենք հնարավորություն կունենաք ավելի հստակ հասկանալ առաջիկայում։ Գործընթացը, որը կսկսվի «մաքսային միության մասին համաձայնագրի գործողության ոլորտի ընդլայնումից» հնարավոր է՝ միանգամից չտանի լիիրավ անդամակցության, սակայն գործընթացի շարունակությունն ունի չափազանց կարևոր նշանակություն։
Այն փաստը, որ մի կողմից ձեռնարկվում է հարաբերությունների վերականգնման փորձ, մյուս կողմից շարունակվում է լարվածությունը Գերմանիայի հետ հարաբերություններում՝ կապված «Ինջիրլիք» բազա գերմանական պատվիրակության այցելության հետ, տանում է շփոթության։ Այդ լարվածության շուտափույթ դադարեցումը կարևոր է նոր ճանապարհային քարտեզի նախապատրաստման շրջանում կողմերի անկեղծ մտադրությունների ցուցադրման տեսանկյունից։
Ուշադրությունը սևեռված է նախարարների կաբինետի վրա
ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովից նախագահ Էրդողանի վերադարձից հետո սպասվում է «Արդարություն և զարգացում» կուսակցության ղեկավար կազմի հստակեցում, իսկ հետագայում նաև նախարարների կաբինետի կազմի վերանայում։ Վերանայում կարող է տեղի ունենալ այս շաբաթ։ Մասնավորապես, շուկաներին է վերաբերվում այն, թե ում ձեռքերում կհայտնվի տնտեսության ղեկը…Կլինի՞ դա մեկը, ով կխոսի շուկաների լեզվով, թե՞ մեկը, ով կղեկավարի տնտեսությունը մեզ բնորոշ հռետորաբանությամբ՝ դա առանձնահատուկ կերպով կանդրադառնա շուկաների վրա։ Տեխնոկրատը, ով կներկայացնի ռացիոնալ մոտեցում, մեծ անհանգստություն չի առաջացնի։ Սակայն եթե գա մարդ, ում համար առաջնային պլանում հերոսական հռետորաբանությունն է, ապա մենք կարող ենք բախվել գների անբարենպաստ դինամիկայի։
Պատրաստեց՝ Աննա Անտոնյանը
