2010 թ. հունվար-փետրվարին ՀՀ ազգային վիճակագրական ծառայության կողմից հանրապետության բոլոր մարզերի 321 գյուղական բնակավայրերի 10709 գյուղացիական տնտեսություններում անց է կացվել անասնագլխաքանակի հաշվառում, ինչի արդյունքում 112 հազար 608 գլխաքանակ խոզ է հաշվառվել: Հարկ է նկատել, որ նախորդ տարվա նույն ժամանակահատվածի համեմատ՝ խոզերի գլխաքանակը ավելացել է 2.3%-ով: Մենք զրուցեցինք գյուղնախարարության անասնաբուծության և տոհմային գործերի վարչության պետ Աշոտ Հովհաննիսյանի հետ, որն ասաց, թե իրականում դա էական աճ չէ: Նրա խոսքերով՝ 2007թ., երբ մեր հանրապետությունում խոզերի ժանտախտ տարածվեց, խոզերի գլխաքանակը կտրուկ նվազեց՝ հասնելով 78 հազարի: «Երբ ժանտախտի բռնկման երևույթները դադարեցին, գլխաքանկը որոշակիորեն աճեց, սակայն սա այն գլխաքանկը չէ, որը մենք ունեինք 80-ական թվականներին` 340 հազար գլուխ խոզ: Այն ժամանկ աշխատում էին արդյունաբերական խոշոր համալիրներ՝ Բաղրամյանի խոզաբուծական 1-ին, 2-րդ համալիրները, որոնք, ցավոք, մասնավորեցումից հետո դադարեցին գործելուց: Այնուամենայնիվ, իրենց սննդի մնացորդները, բանջարեղենի և նաև հացահատիկի մնացորդը հնարավորություն է տալիս գյուղացիական բնակչությանը որոշակի գլխաքանակ պահել, հետևաբար աննշան աճ նախորդ տարվա համեմատ այսօր կա»,- պարզաբանեց Աշոտ Հովհաննիսյանը և ավելացրեց, որ խոզեր չեն ներմուծվել, և Հայաստանում հիմնականում մեր տեղական մսատու ցեղի խոզերն են: Հարկ է նկատել, որ այսօր անասուններին բաժին հասնող սպառողական զամբյուղը ավելի թանկ է, քան մարդկանցը, հետևաբար անասունները շատ հաճախ ստիպված են իրենց գոյությունը պահպանել մարդկանց սննդի մնացորդներով:
