ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանը երեկ հայտարարել է, որ ԲՀԿ-ն հզոր կուսակցություն է և խորհրդարանական ընտրություններին պետք է մասնակցի առանձին ցուցակով, և այլ կերպ չի կարող լինել: Այդ հայտարարությունն իհարկե միանգամայն բնական կլիներ, և նույնիսկ նման հայտարարությունների կարիք էլ չէր լինի, եթե չլիներ փետրվարի 17-ի կոալիցիոն հուշագիրը, որի տակ կա նաև ԲՀԿ նախագահի ստորագրությունն ու որով ԲՀԿ-ն ըստ էության պարտավորվում է ձայներ չխլել Հանրապետականից:
Ահա նման պարտավորությունը որևէ կերպ չի տեղավորվում հզոր կամ ուժեղ կուսակցության տրամաբանության մեջ, և նաև չի տեղավորվում ընտրություններում առանձին ցուցակով մասնակցելու տրամաբանության մեջ: Բանը նրանումն է, որ նման պարտավորության առկայությունը ակնհայտ է դարձնում, որ Բարգավաճ Հայաստանը խորհրդարանական ընտրություններում փակելու է ընդամենը ՀՀԿ-ի թիկունքը:
Սակայն, ուշագրավ է Գագիկ Ծառուկյանի հայտարարությունը նախագահական ընտրություններին առանձին մասնակցության մասին: Նա հայտարարել է, որ «այդ մասին կասի հաջորդ դասին»: Թե ինչը նկատի ունեի Գագիկ Ծառուկյանը դաս ասելով, թերևս իրեն է հայտնի: Միգուցե նկատի ունի հենց կոալիցիոն հուշագրի ստորագրումը, որով, ի դեպ, Ծառուկյանը համենայն դեպս գրավոր արգելք դրեց իր նախագահական ընտրություններում առանձին մասնակցության վրա, քանի որ պարտավորվեց ոչ միայն պառլամենտական ընտրություններում չպայքարել Սերժ Սարգսյանի դեմ, այլ նաև նախագահական ընտրություններում սատարել գործող նախագահի թեկնածությունը:
Երևի թե Գագիկ Ծառուկյանը այնուհանդերձ դասեր է քաղել կոալիցիոն հուշագրի ստորագրումից, հասկացել իր սխալը և այժմ սպասում է մի նոր իրավիճակի, որից հնարավոր կլինի նոր դաս քաղել, կամ միգուցե այս անգամ արդեն ոչ թե քաղել, այլ դաս տալ, ասենք հենց նույն Սերժ Սարգսյանին և նախագահական ընտրությունների գնալ առանձին: Համենայն դեպս հետաքրքրական է, որ Գագիկ Ծառուկյանը կոալիցիոն հուշագրի ստորագրման պատճառաբանություն է բերում այն, որ Սերժ Սարգսյանի դիրքերն էր ուզում ամրացնել երկրի անվտանգությանը վերաբերող ղարաբաղյան բանակցություններում, իսկ ահա նախագահական ընտրությունների վերաբերյալ արդեն չի խոսում այդ մասին, այլ թողնում է հաջորդ դասին: Ինչո՞ւ:
Մի՞թե Գագիկ Ծառուկյանը համարում է, որ այն ժամանակ հարցը լուծված կլինի արդեն: Իսկ միգուցե Ծառուկյանը պարզապես զգացել է, որ Սերժ Սարգսյանը ղարաբաղյան բանակցություններով մոլորեցրե՞լ է իրեն, շահարկել խնդիրն ու ստորագրել տվել հուշագիրը, իսկ վերջում պարզվել է, որ բանակցություններում ոչ մի դիրք ուժեղացնելու կարիք էլ չկար, ու Գագիկ Ծառուկյանը այժմ Սերժ Սարգսյանին հասկացնում է, որ նախագահական ընտրություններում նույն հնարքով իրեն ենթարկեցնել արդեն չի ստացվի:
