Մարտի 1-ի գործով թերևս կա կրկնակի բացահայտման անհրաժեշտություն։ Նախ, պետք է բացահայտվի Մարտի 1-ը, և բացի այդ, պետք է բացահայտվի, թե ինչու մինչ այժմ Մարտի 1-ը չի բացահայտվել և դրանով մինչ այժմ զբաղված ՀՔԾ-ն` Հատուկ քննչական ծառայությունը, ինչո՞ւ է այժմ անում քայլեր, որոնք արած պետք է լիներ մինչև հիմա։ Այդ կառույցի գործունեությունը կարգավորող որևէ փաստաթղթում գրված չէ, թե այն պետք է աշխատի նախագահի ցուցումներով։
Եթե ՀՔԾ-ն անելու բան ուներ Մարտի 1-ի գործով, նա պետք է աներ առանց Սերժ Սարգսյանի ցուցումի։ Իսկ եթե անելու բան ՀՔԾ-ն չի տեսել, այլ տեսել է Սերժ Սարգսյանը, ուրեմն թող Սերժ Սարգսյանը զբաղվի Մարտի 1-ի բացահայտման անմիջական գործողություններով, քանի որ նրա աչքն ավելի պրոֆեսիոնալ է և ավելի դիտողունակ։ Իհարկե, բոլորս էլ գիտենք, թե ինչ է կատարվում։ Իրականում Հայաստանի պետական որևէ գերատեսչություն չի գործում այնպես, ինչպես պահանջվում է օրենքով, այլ անում է այն, ինչ պահանջում է տվյալ ժամանակի քաղաքական իշխանությունը։ Բայց, նաև հենց այդ իրողությունն է պատճառը, որ Հայաստանում հնարավոր են դառնում Մարտի 1 կամ համանման այլ իրադարձություններ, անիրավություններ, բռնության և ուժի դրսևորումներ։
Որովհետև բռնության հեղինակները գիտեն, որ Հայաստանում չկա անկախ հետաքննական մարմին, որը վեր է կանգնած ամեն քաղաքականից և կանի իր սահմանադրական պարտականությունը` կբացահայտի յուրաքանչյուր օրինախախտում, յուրաքանչյուր անիրավություն՝ ուղղված ժողովրդի և պետության դեմ։ Հետևաբար, ակնհայտ է, որ Հայաստանում Մարտի 1-ի և նման այլ իրադարձությունների կրկնություններ թույլ չտալու հարցում ոչ միայն բուն Մարտի 1-ի կատարվածն է պետք բացահայտել, այլ նաև պետք է բացահայտել, թե ինչու մինչև հիմա չի բացահայտվել Մարտի 1-ը։
Այսինքն, պետք է բացահայտել, թե ինչո՛ւ Հայաստանում իբրև թե անկախ հետաքննական մարմինը չի կատարում իր անկախ հետաքննական գործառույթը` դիտավորությո՞ւնն է դրա պատճառը, թե՞ պարզապես պրոֆեսիոնալ անկարողությունը։ Եթե դիտավորությունը, ապա դիտավորյալ թերացողները պետք է ենթարկվեն օրենքով սահմանված պատասխանատվության, իսկ եթե պարզապես պրոֆեսիոնալ անկարողությունը, ապա պետք է համակարգը համալրվի պրոֆեսիոնալ, ազնիվ աշխատակիցներով` սկսած անմիջական ղեկավարությունից, որոնք կապահովեն համակարգի իրական, անկախ գործառույթի իրականացումը և կերաշխավորեն պետության կյանքում որևէ հակասահմանադրականության պատժելիությունը, առնվազն բացահայտվելիությունը, քանի որ պատժելն իհարկե արդեն անկախ դատական համակարգի խնդիրն է։
