Ռոբերտ Քոչարյանի գրասենյակի ղեկավար Վիկտոր Սողոմոնյանը արձագանքել է Ռոբերտ Քոչարյանի վերջին հարցազրույցի վերաբերյալ ընդդիմության արձագանքներին, հայտարարելով, թե Ռոբերտ Քոչարյանը վախեցող և «քցող» չէ: Սողոմանյանը, ինչը նույնն է թե Քոչարյանը, հենց «քցել» է որակում այն, որ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը մարտի 1-ին մնաց իր տանը: Կարծես ոչ թե Քոչարյանի, այլ Բուշի թիկնազորն էր Տեր-Պետրոսյանին կալանել ու տարել տուն, փակելով այնտեղ:
Բայց, Ռոբերտ Քոչարյանին ըստ երևույթին ոչ այնքան ընդդիմության արձագանքները, որքան իշխանական համակարգի լռությունն է անհանգստացրել ու ստիպել, որ նա այս անգամ էլ խոսի իր խոսնակի շուրթերով: Դե, իշխանության մի անտեսած հարցազրույցից հետո Քոչարյանն անձամբ երկրորդը չէր տա, քանի որ դա արդեն ծիծաղելի իրավիճակ կարող էր ստեղծել: Ի դեպ, հատկանշական է, որ անձամբ իր բավական կոռեկտ քաղաքական հարցազրույցից հետո Քոչարյանն իր խոսնակի միջոցով վերադառնում է իրեն բնորոշ լեքսիկոնին, օգտագործելով գողական միջավայրերին հատուկ խոսելաձևը` «քցել»: Եվ դա ևս վկայում է, որ Քոչարյանի ուղերձի հասցեատերը իրականում իշխանությունն է, որի համար է հասկանալի այդօրինակ բառապաշարը:
Ըստ երևույթին Ռոբերտ Քոչարյանը փորձում է համակարգին ակնարկել, որ Սերժ Սարգսյանն իրականում վախեցող առաջնորդ է և վախից է, որ գնում է ընդդիմության հետ երկխոսության, ու այդ երկխոսությամբ նա «քցում» է, ըստ քոչարյանական բառակազմության, իշխանական համակարգին: Իսկ ահա ինքը, Քոչարյանը, վախեցող չէ, «քցող» չէ, իշխանական համակարգին հասկանալի լեզվով փորձում է ասել նրա խոսնակը: Ռոբերտ Քոչարյանը երևի թե կարծել է, որ իր առաջին, կոռեկտ, քաղաքական լեզվով տված հարցազրույցը իշխանական համակարգը պարզապես չի հասկացել, դրա համար է անարձագանք թողել, իսկ ահա այս մեսիջը կհասկանա ու կարձագանքի: Կասկած չկա, որ իբրև արձագանք Քոչարյանն ակնկալում է իր իշխանության ճանաչում, ինչն էլ նշանակում է Սերժ Սարգսյանի իշխանության մերժում:
Այսինքն, ըստ քոչարյանական տրամաբանության, որ նա փորձում է հասցնել համակարգին, Լևոն Տեր-Պետրոսյանն ու Սերժ Սարգսյանը «քցողներ» են, իսկ ինքը` «պահող»: Բայց, այն, որ Քոչարյանը իրար հետևից ուղարկված այդ տարբեր մեսիջներով փորձում է ինչ-որ բան հասկացնել համակարգին, վկայում է, որ իրականում նա զգում է իր ոտքի տակից հողի փախչելն ու այդ իսկ պատճառով է փորձում համակարգին ինտենսիվորեն ինչ-որ բաներ բացատրել: Իսկ համակարգը հազիվ թե չնկատի նրա մոտ առկա այդ խուճապը, առավել ևս, որ Քոչարյանին առայժմ ոչ մի կերպ չի հաջողվում խուճապի մատնել Սերժ Սարգսյանին:
Ի դեպ, մեկ այլ հատկանշական հանգամանք է հենց մայիսին Ռոբերտ Քոչարյանի այդպիսի կրկնակի ակտիվացումը: Ըստ երևույթին դա պայմանավորված է քաղբանտարկյալների ազատ արձակման հեռանկարով, ինչը նշանակելու է նրա այսպես ասած դարաշրջանի ոչ թե մի էջի, այլ թերևս մի ամբողջ գլխի շրջում: Դա է թերևս Քոչարյանին անհանգստացնում և մղում ակտիվության հերթական «սեանսի»: