ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբամայի «անատամ» արտաքին քաղաքականության 8 տարիները Վաշինգտոնը վերածեցին համաշխարհային գործընթացների հասարակ դիտորդի: Այս մասին գրում է The Wall Street Journal-ի հոդվածագիր Ուիլյամ Գելսթոնը:
Ըստ նրա՝ G20-ի անցած հանդիպմանը Չինաստանի իշխանությունները Օբամային և նրա ավագ օգնականներին վերաբերվել են «աղաղակող անհարգալից» ձևով: Չինաստանի ղեկավար Սի Ցզինպինը շարունակում է հայտարարել Հարավչինական ծովում հավակնությունների մասին, որոնք ԱՄՆ ռազմածովային ուժերի դրվագային ցուցադրությունները չկարողացան դադարեցնել: Միաժամանակ ԱՄՆ նախագահի Անդրխաղաղօվկիանոսյան գործընկերության կուրսը դիմադրության է հանդիպում ԱՄՆ նախագահի երկու թեկնածուների կողմից, և դրա տապալումը ծանր հարված կհասցնի ամերիկյան արժանահավատությանը:
Սիրիայում շարունակվում է պատերազմը, կրակի դադարեցման մասին Ռուսաստանի հետ պայմանավորվելու փորձերը ոչնչի չհանգեցրին, ասվում է հոդվածում: Ըստ հոդվածագրի՝ հայտարարությամբ, որ Ռուսաստանը «կխրվի ճահճի մեջ» Սիրիայում արշավ սկսելով՝ Օբաման նկարագրել է իր վիճակը, ոչ թե իրականությունը: Ընդհակառակը՝ համեստ ծախսերի դեպքում ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինին հաջողվեց վերականգնել երկրի դիրքերը որպես կենտրոնական խաղացող տարածաշրջանում, մինչդեռ ԱՄՆ-ը նահանջի վիճակում հայտնվեց: «Իրատեսության» քաղաքականությունը Սիրիայում խառնաշփոթով ավարտվեց:
G20-ի հանդիպման խմբային լուսանկարը շատ բանի մասին է խոսում, կարծում է հեղինակը: Մի ծայրին Պուտինը շփվում է թուրք գործընկեր Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի հետ, որը նրան ուշադիր լսում է, մյուսին Օբաման հետաքրքրությամբ նայում է զրույցին, իսկ կենտրոնում վստահ ժպտում է Սի Ցզինպինը: Որքան Ռուսաստանը, Թուրքիան, Չինաստանը բարգավաճում են, այդքան ԱՄՆ-ը դառնում է կողմնակի դիտորդ, գրում է Գելսթոնը:
Վերջում հեղինակը նշում է, որ, ըստ իրեն, չնայած մեծաթիվ սխալներին՝ ԱՄՆ-ը մնում է գլոբալ խաղաղության և ավտանգության ամենահուսալի երաշխավորը: