Կենսաթոշակները եռակի բարձրացել են, սակայն այդ բարձրացումը սպառողական գների բարձրացմանը համարժեք չէ

2009թ. տարեվերջին կենսաթոշակառուների թվաքանակը կազմել է 522835 մարդ, այնինչ 2004-ին եղել է 540298 մարդ: Իսկ կենսաթոշակի միջին չափը 2004-ին եղել է 8841 դրամ, 2009-ին` 24520: Առաջին հայացքից տպավորություն է ստեղծվում, թե կենսաթոշակների չափը եռակի բարձրացել է, սակայն տնտեսագետ Վահագն Խաչատրյանը, մեզ հետ զրույցում մեկնաբանելով այս հանգամանքը, նշեց. «Ըստ էության, եթե 3 անգամ բարձրացել է, դա չի նշանակում, որ այդ թոշակի գնողունակությունը ևս բարձրացել է: Ընդհակառակը, թոշակի գնողունակությունը ավելի ընկել է` հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ այդ տարիների ընթացքում գների կտրուկ աճ է տեղի ունցել, հատկապես վերջին տարում: Հետևաբար թոշակների բարձրացումը որևիցե ձևով չէր կարող կենսաթոշակառուների կենսամակարդակի վրա էական ազդեցություն ունենալ»: Տնտեսագետի խոսքերով, իշխանությունները առաջին հերթին ամն ինչ պետք է անեն, որ միջին կենսաթոշակը մոտենա միջին աշխատավարձի 60 տոկոսին: Ինչպես նաև ամեն տարի բյուջեի ընդունման հետ մեկտեղ, երբ սահմանվում է, թե գնաճը քանի տոկոս է, պետք է համարժեք բարձրանա նաև կենսաթոշակը, որը կոնկրետ այս տարվա բյուջեով նախատեսված է: «Այսինքն` ասել, թե կնսաթոշակների բարձրացումը բերել է կենսամակարդակի բարձրացման և ռեալ կենսաթոշակի բարձրացման, ապա դա իրականությանը չի համապատասխանում»,- համոզված է Վահագն Խաչատրյանը: Բացի այդ, այս տարիների ընթացքում կտրուկ իջել է նաև դոլարի կուրսը, զգալիորեն նվազել կենսաթոշակառուների թիվը: «Եթե կենսաթոշակառուների թիվը պակասել է, նշանակում է` համապատասխան գումարներով կարող էին բարձրացնել կենսաթոշակները: Այսինքն` այս պայմաններում կենսաթոշակի բարձրացումը պետք է ավելի զգալի լիներ: Սակայն մեր իշխանությունների առաջ նման խնդիր դրված չէ, քանի որ նրանք իրենց գրպանների մասին ավելի շատ են մտածում, քան կենսաթոշակառուների կյանքի բարելավման»,- լրացրեց Վահագն Խաչատրյանը: