Մայիսի 13-ին «ՄԻԺԻ» գրասենյակում տեղի ունեցավ «Սարդարապատ» շարժման նախաձեռնող խմբի կողմից ստեղծվող Ազգային Խորհրդարանի սոցիալ-տնտեսական հանձնաժողովի հերթական նիստը «Համաշխարհային տնտեսական ճգնաժամը. հետևություններ Հայաստանի համար» թեմայով։
Բանախոսը, «Սարդարապատ» շարժման նախաձեռնող խմբի անդամ, տնտեսագետ Ալեք Յենիգոմշյանը հանգամանորեն ներկայացրեց համաշխարհային տնտեսական ճգնաժամի ներքին մեխանիզմները, համաշխարհային տնտեսության առկա վիճակը, տնտեսության իրական և ֆինանսական հատվածների բնութագրերը: Մասնավորապես, մատնանշվեց ֆինանսական և իրավական հատվածների անհամապատասխանությունը, ֆինանսական հատվածի սպեկուլյատիվ և ուռճացված վիճակը:
Ալեք Յենիգոմշյանը համեմատական վերլուծություն կատարեց համաշխարհային տնտեսության վերջին տասնամյակների զարգացման փուլերի միջև՝ մատնանշելով վերջին տասնամյակներում կատարված նեոլիբերալիստական քաղաքականության արմատները ստեղծված իրավիճակում: Ընդգծելով, որ համաշխարհային ճգնաժամը մարտահրավեր է նաև գործող տնտեսավարման համակարգին, աշխարհն այժմ փնտրտուքների մեջ է, ուստի փորձում է ստեղծել այլընտրանքերին տնտեսավարման համակարգեր:
Բանախոսը կարծիք հայտնեց, որ ապագան ցանցային, ուղղահայաց կապերի և համագործակցության այնպիսի մեխանիզմների ստեղծման մեջ է, որոնք չեն հետապնդում շահույթ, այլ հիմնվում են ընդհանուր շահերի վրա:
Անդրադառնալով Հայաստանին, Յենիգոմշյանը մատնանշեց համաշխարհային տնտեսության ներքին` քրեաօլիգարխիկ համակարգի ստեղծած տնտեսական և սոցիալական խնդիրները, ընդգծելով, որ Հայաստանում առկա իրավիճակում գործող կառավարման համակարգը ի վիճակի չէ հաղթահարել խոչընդոտները, լուծել խնդիրները առանց այդ համակարգի ապամոնտաժման:
Հայաստանում առկա տնտեսական ճգնաժամի հաղթահարման ուղղությամբ բանախոսն առաջարկեց ժամանակագրական առումով եռափուլ ծրագրի կիրառում, որտեղ կարևորվելու է գործող մենաշնորհային տնտեսության վերացումը, տնտեսավարման պայմանների բարելավումը, սոցիալական քաղաքականության ակտիվացումը և տնտեսության մեջ պետության դերի բարձրացումը, արձանագրելով նաև պետության կողմից քարշակ արտադրությունների, ձեռնարկությունների, ընկերությունների ստեղծումը, որոնք կարող են խթան հանդիսանալ տնտեսության այլ հատվածների զարգացմանն ու տնտեսության աշխուժացմանը:
Մասնակիցների կողմից կարծիքներ հայտնվեցին պետության դերի, պետական կապիտալիզմի, պետական ձեռնարկությունների, ֆինանսական հատվածի պետական վերահսկողության և կարգավորման մասին՝ կարևորելով տնտեսության զարգացման համար պետության դերի շեշտակի բարձրացումը:
