Nabucco կոնսորցիումը հայտարարել է գազամուղի շինարարության աշխատանքը հետաձգելու մասին: Նախատեսված էր, որ այն սկսվելու է 2011 թվականին, սակայն կոնսորցիումը, որի մեջ են մտնում թուրքական, ավստրիական, գերմանական, ռումինական, բուլղարական և հունգարական գազային ընկերությունները, հայտարարել է, որ շինարարությունը հետաձգվում է մինչև 2013 թվականը:
Հիշեցնենք, որ Nabucco-ն խողովակաշարի նախագիծ է, որով նախատեսվում է գազ տարանցել Եվրոպա՝ շրջանցելով Ռուսաստանը: Բայց կարծես թե այդ հարցում Ռուսաստանին հաջողվում է արգելակող դեր կատարել: Համենայն դեպս, արդեն տևական ժամանակ է, ինչ Nabucco-ի պրակտիկ իրականացումը չի մեկնարկում: Գազամուղի բյուջեն կազմված է (7.9 միլիարդ եվրո), կոնսորցիումը՝ կազմավորված, սակայն պրակտիկ իրականացման փուլը պարբերաբար հետաձգվում է: Դա վկայում է առ այն, որ գազամուղը գազով լցնելու դժվարություն կա: Իրենց վերջնական պատասխանը դեռևս չեն տվել Թուրքմենստանը, Ադրբեջանը, Իրանը:
Այդ հանգամանքը, իհարկե, պայմանավորված է աշխարհաքաղաքական բարդ իրավիճակով: Բանն այն է, որ Nabucco-ի հարցում կարծես բավականաչափ ակտիվ չէ Միացյալ Նահանգները, ինչը, թերևս, իր հերթին էապես թուլացնում է եվրոպական ջանքերի արդյունավետությունը: Նահանգները գործնական շատ քիչ հետաքրքրություն է ցուցաբերում նախագծի հանդեպ՝ առայժմ կարծես թե գերադասելով հրապարակային դիտորդությունը: Նա, իհարկե, ողջունում է նախագծի գաղափարը, սակայն գործնական աջակցություն չի ցուցաբերում իրագործման հարցում:
Ըստ էության ստացվում է, որ Նահանգներն ինչ-որ առումով անուղղակիորեն սատարում է Ռուսաստանին, քանի որ Ռուսաստանի համար մի բան էր խոչընդոտել Եվրոպայի և Ամերիկայի համատեղ պրակտիկ աշխատանքին, մեկ այլ բան՝ անել նույնը միայն Եվրոպայի դեմ: Ըստ երևույթին, Եվրոպան ինքն էլ այդ հարցում մեծ խանդավառություն չի ցուցաբերում: Երևի թե 7.9 միլիարդ դոլարանոց նախագծի նպատակահարմարության հարցում Եվրոպայում այդպես էլ չեն գալիս վերջնական համաձայնության:
Իսկ այդ խոշորագույն նախագծի հետաձգումը իրականում նշանակում է, որ Ռուսաստանը շարունակելու է պահպանել իր էներգետիկ ազդեցությունը Եվրոպայի վրա, ինչը նաև ենթադրում է քաղաքական որոշակի ազդեցության պահպանում: Այլ կերպ ասած՝ աշխարհաքաղաքական կոնֆիգուրացիայի էական փոփոխություն, որը ենթադրվում է Nabucco-ի իրագործմամբ, առաջիկայում չի սպասվում: Ավելին, խնդիրը թերևս այն է, ինչը երևի թե գիտակցել է Միացյալ Նահանգները, որը նկատելիորեն զուսպ է Nabucco-ի հարցում, որ ոչ թե այդ նախագիծն ինքն է հանգեցնելու այդպիսի փոփոխության, այլ դրա իրագործումը, թերևս, հնարավոր կլինի աշխարհաքաղաքական կոնֆիգուրացիայի որոշակի փոփոխությունից հետո, երբ Ռուսաստանը կկորցնի իր ազդեցությունը Կասպից և Կենտրոնական Ասիայի տարածաշրջաններում:
