Կոտայքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի Աբովյանի նստավայրում Յուրի Բաղդասարյանի նախագահությամբ ավարտվել է Արման Չոբանյանի գործի դատավարությունը:
Նախաքննական մարմինը 31-ամյա Արման Չոբանյանին մեղադրանք էր առաջադրել դիտավորյալ սպանության համար՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 104 հոդվածի 1-ին մասով: Սակայն ընդհանուր իրավասության դատարանում կատարված քննության ընթացքում մեղադրողը այլ եզրակացության է հանգել և որոշել է փոփոխել ամբաստանյալին առաջադրված մեղադրանքը՝ նրա արարքը գնահատելով որպես հանկարծակի առաջացած հոգեկան խիստ հուզմունքի վիճակում կատարված սպանություն՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 105 հոդվածի 1-ին մասով:
Արման Չոբանյանն իր մոր և քրոջ հետ վարձակալական հիմունքներով բնակվել է Աբովյան քաղաքում: Նա 2007 թվականին արտագնա աշխատանքի է մեկնել ՌԴ:
Նրա քույրը հեռախոսով ծանոթացել է «Կոշ» քրեակատարողական հիմնարկում խարդախության համար պատիժ կրող Հովհաննես Նաղդալյանի հետ, հեռախոսով ակտիվորեն շփվել է հետը, սիրահարվել:
Նույն՝ 2007 թվականի հոկտեմբեր ամսին Արմանի քույրը հենց քրեակատարողական հիմնարկում ամուսնացել է Հովհաննեսի հետ, վերցրել նրա ազգանունը:
Աղջկա ռոմանտիկ սպասումները, սակայն, չեն արդարացել, շուտով կալանավայրում գտնվող ամուսինը սկսել է նրանից գումարներ պահանջել՝ սպառնալով, որ եթե այդ գումարները ժամանակին չհասնեն «Կոշ», ապա իր կապերի միջոցով կվնասի ՌԴ-ում գտնվող եղբորը՝ Արմանին:
2011 թվականի օգոստոսին Հովհաննես Նաղդալյանն ազատվել է պատժի կրումից, բնակություն հաստատել կնոջ տանը:
Նույն թվականի սեպտեմբերին Արման Չոբանյանը վերադարձել է արտագնա աշխատանքից և նույնպես բնակություն հաստատել նույն տանը:
Հովհաննեսը հաճախ տուն է եկել խմած, վիճաբանություն է սարքել, ծեծել կնոջը:
2011 թվականի սեպտեմբերի 17-ին Հովհաննես Նաղդալյանը գիշերը հերթական անգամ խմած է տուն եկել, շենքի մուտքում խուլիգանություն կատարել՝ հայհոյել, հարվածել բնակարանի դռանը և խանգարել մարդկանց անդորրը: Այդ դեպքի կապակցությամբ Կոտայքի քննչական բաժանմունքում խուլիգանության մեղադրանքով քրեական գործ է հարուցվել, Հովհաննեսը ներգրավվել է որպես մեղադրյալ, նրա նկատմամբ խափանման միջոց է ընտրվել չբացակայելու մասին ստորագրությունը:
2011 թվականի նոյեմբերի 2-ից Հովհաննեսը կնոջ հետ սկսել է զբաղվել մրգերի առուվաճառքով: Դրա համար նրանք կրպակ են վարձակալել Աբովյանում:
Նոյեմբերի 5-ին Հովհաննեսը, անտեսելով իր՝ մեղադրյալի կարգավիճակը, հերթական անգամ իրենց վարձակալած կրպակում ծեծի է ենթարկել կնոջը, կոտրել նրա ցուցամատը՝ նրա առողջությանը պատճառելով թեթև վնաս:
Հաջորդ օրը՝ նոյեմբերի 6-ին Հովհաննես Նաղդալյանը, դարձյալ խմած վիճակում, առևտրի կրպակում ծեծել է կնոջը:
Վերջինս կարողացել է փախչել փողոց, բայց ամուսինը հետապնդել է նրան, փողոցում բռնել, գցել գետնին, հարվածներ հասցրել մարմնի տարբեր մասերին: Խեղճ կինն այնքան է վախեցել, որ… միզել է:
Ծեծվող կնոջն օգնության են հասել երկու անծանոթ տղաներ: Նրանք կնոջն ազատել են կատաղած ամուսնու ճիրաններից, ուղեկցել մինչև իր շենքի բակը: Կինը նրանց հեռախոսով զանգահարել է եղբորը՝ Արմանին, խնդրել է շտապ իջնել շենքի բակ:
Արման Չոբանյանն իջել է, քրոջը տեսել ծեծված ու ամոթալի վիճակում, խիստ զայրացել է ու ասել, թե Հովհաննեսը պատասխան է տալու արարքների համար: Քույրը սիրտը բացել ու պատմել է իր կրած տառապանքների մասին: Նրանք տուն են գնացել:
Որոշ ժամանակ անց տուն է գնացել նաև Հովհաննեսը:
Նա, ըստ դատավճռի, «ցինիկ տոնով» է խոսել ընտանիքի անդամների հետ: Արմանը փորձել է նրան կարգի հրավիրել, բայց Հովհաննեսն ասել է, թե նրա հարցերը լուծելն իր համար երկու րոպեի բան է, առաջարկել է տանից դուրս գալ ու պարզաբանում կատարել:
Արմանն ու Հովհաննեսը դուրս են եկել: Բակում Հովհաննեսն առաջարկել է. «Եթե էդքան տղա ես, գնանք մի խախանդ տեղ ու խոսանք»:
Ըստ դատավճռի՝ Արման Չոբանյանն ամբողջ մարմնով սկսել է դողալ, աչքի առաջ է եկել քույրը՝ ծեծված ու նվաստացված:
Գործով չպարզված տաքսիով Արմանն ու Հովհաննեսը ժամը 23-ի սահմաններում մեկնել են Կոտայքի մարզի Նոր Հաճն քաղաքի Արզնի ՀԷԿ-ի ջրատարի մոտ, քայլելով մոտեցել են ջրատարին և շարունակել են վիճաբանությունը:
Արման Չոբանյանն իր մոտ եղած դանակով կյանքից զրկելու դիտավորությամբ հարվածներ է հասցրել Հովհաննես Նաղդալյանի կրծքավանդակին ու ձախ բազկին, պատճառել թափանցող վնասվածքներ, որից հետո հրել ու գցել է ջրատարը:
Հովհաննես Նաղդալյանի դիակը հայտնաբերվել է չորսուկես ամիս անց՝ 2012 թվականի մարտի 22-ին Արզնի ՀԷԿ-ի ճնշման ջրավազանում:
Դատարանում Արմանը հայտնել է, թե ջրատարի մոտ վիճաբանության ժամանակ Հովհաննեսը շարունակել է ցինիկ տոնով խոսել, հայհոյել է իր ընտանիքի անդամներին:
Ինքը դուրս է եկել հունից, չհասկանալով, թե իր հետ ինչ է կատարվում, գրպանից հանել է ծալովի դանակն ու հարվածներ հասցրել Հովհաննեսին:
Երբ նա ընկել է, ինքը որոշ ժամանակ նստել է ջրատարի մոտ՝ չհասկանալով, թե ինչ է կատարվում: Երբ սթափվել է, տեսել է, որ հագուստը կեղտոտ է, ինքը փսխել է: Առանց հետ նայելու հեռացել է, տաքսիով գնացել տուն և քրոջ հարցին պատասխանել, թե Հովհաննեսը նրան այլևս չի անհանգստացնի, նա այլևս նրա ամուսինը չէ:
Հովհաննեսի դիակի հայտնաբերումից հետո Արմանը հանցագործության գործիք դանակը փաթաթել է թղթի մեջ, դրել պոլիէթիլենային տոպրակը և գցել իրենց շենքի աղբատարը: Ապա ոստիկաններին մատնանշել է այդ տեղը, և դանակը հայտնաբերվել է, կցվել քրեական գործին:
Արմանի քույրը դատարանում հայտնել է, թե չորս տարի շարունակ ապրել է Հովհաննեսի սպառնալիքների, ահաբեկումների, բռնությունների պայմաններում: Անգամ կալանավայրում գտնվելիս նա այնքան գումարներ է պահանջել, այնպես է սպառնացել, որ ստիպված են եղել վաճառել Նոր Հաճնում գտնվող իրենց բնակարանը և գումարը հանձնել Հովհաննեսին: Ինքը մինչև անգամ անելանելիության զգացումից փորձել է ինքնասպան լինել:
Եղբայրը նրան ոչինչ չի ասել Հովհաննեսին սպանելու մասին: Կինը մտածել է, թե եղբոր հետ խոսակցությունից հետո հետախուզման մեջ գտնվող Հովհաննեսը մեկնել է ՌԴ:
Նրա սպանության մասին կինն իմացել է դիակի հայտնաբերումից և ոստիկանություն գնալուց հետո:
Դատաբժշկական փորձաքննության եզրակացությամբ՝ Հովհաննես Նաղդալյանի մահը վրա է հասել դանակով հասցված վնասվածքներից: Ջրում նա մի քանի անգամ շնչել է, բայց մահացել է ոչ շնչահեղձ լինելուց:
Դատահոգեբանական փորձաքննության եզրակացությամբ՝ Արման Չոբանյանը դեպքի օրը չի եղել կումուլյատիվ աֆեկտի վիճակում, նա գտնվել է հուզական գրգռված վիճակում, որն ազդել է նրա վարքի և գիտակցության վրա՝ սահմանափակելով իր վարքը կառավարելու ունակությունները:
Չնայած հոգեբանի այսպիսի եզրակացությանը, գործի քննության արդյունքում ինչպես մեղադրանքի կողմը, այնպես էլ դատարանը հանգել են հետևության, որ Արման Չոբանյանը Հովհաննես Նաղդալյանին սպանել է հոգեկան խիստ հուզմունքի վիճակում:
Դատաքննության ընթացքում հաստատվել է, որ Արման Չոբանյանի հայրն ընտանիքը լքել է, երբ որդին եղել է 2 տարեկան: Զրկված լինելով հայրական հոգատարությունից՝ Արման Չոբանյանը, չափահաս դառնալով, որպես ընտանիքի միակ տղամարդ, ցանկացել է լիարժեք կերպով հոգալ քրոջ և հաշմանդամ մոր հոգսերը:
Երբ Հովհաննես Նաղդալյանը մուտք է գործել նրանց ընտանիք, այդ ընտանիքի անդորրը խախտվել է: Ընտանիքի անդամների նկատմամբ Հովհաննես Նաղդալյանի կողմից տևական ժամանակ՝ շուրջ 4 տարի գործադրած սպառնալիքների, բռնությունների, ծանր վիրավորանքների, պարբերաբար դրսևորված հակաիրավական և հակաբարոյական վարքագծի կապակցությամբ առաջացած երկարատև հոգեճնշող իրավիճակի հետևանքով հանկարծակի առաջացած հոգեկան խիստ հուզմունքի վիճակում է Արման Չոբանյանը սպանել քրոջ ամուսնուն:
Արման Չոբանյանը մեղավոր է ճանաչվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 105 հոդվածի 1-ին մասով և դատապարտվել 4 տարի ազատազրկման: Պատժի սկիզբը՝ 2012 թվականի մարտի 23-ից:
Լուսանկարում պատկերված է նյութի հետ առնչություն չունեցող անձ: