Տուժող Կարինեն (անունը փոխված է) դիմում է հղել ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանին և ՀՀ գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանին՝ հայտարարելով, որ բացարկ է հայտնում ՀՀ Ոստիկանության ՔԳՎ Երևանի Քվ ԾՀՔ բաժնի ավագ քննիչ Կ.Հակոբյանին: Դիմումատուն միջնորդում է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 138-րդ հոդվածի 1-ին մասի հատկանիշներով՝ Բռնաբարությունը, հարուցված քրեական գործի նախաքննությունը հանձնարարել մեկ այլ քննիչի:
Ըստ տուժողի, ՀՀ Ոստիկանության ՔԳՎ Նոր Նորքի քննչական բաժնի քննիչ Ա. Կավեյանի նման, ով 08.08.2012թ. որոշմամբ քրեական գործի վարույթը կարճել էր, քննիչ Կ.Հակոբյանն ունի շահագրգիռ և կանխակալ մոտեցում ի օգուտ Լևոն Սահակյանի և ի վիճակի չէ սույն քրեական գործով իրականացնելու օբյեկտիվ և անաչառ քննություն։ Քաղաքացին միաժամանակ միջնորդում է ձեռնարկել համապատասխան միջոցներ և պարզել, թե ինչ շահագրգռվածությունից ելնելով կամ որ մարմնի կողմից կիրառվող ճնշման պատճառով են «քննիչները փորձում պատասխանատվությունից ազատել հանցագործին և կոծկել հանցագործության դեպքը»:
Քրեական գործի հարուցման առիթ է հանդիսացել տուժողի կողմից ՀՀ Ոստիկանության ՔԳՎ Նոր Նորքի բաժին ներկայացված հանցագործության մասին հաղորդումն առ այն, որ 2012 թվականի մայիսի 9-ին «Վալենսիա» հյուրանոցային համալիրում Լևոն Սահակյանը, ծեծի ենթարկելով իրեն, իր կամքին հակառակ սեռական հարաբերություն է ունեցել իր հետ։
08.08.2012 թվականին ՀՀ Ոստիկանության ՔԳՎ Նոր Նորքի քննչական բաժնի քննիչ Ա. Կավեյանի որոշմամբ քրեական գործի վարույթը կարճվել է։ Քննիչի որոշումը տուժողը բողոքարկել է Երևանի Ավան և Նոր Նորք վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարան, որի 13.02.2013 թվականի որոշմամբ բողոքը բավարարվելէ և վերացվել է քննիչի` 08.08.2012 թվականի որոշումը։
ՀՀ Գլխավոր դատախազին հասցեագրված իմ դիմումի համաձայն՝ քրեական գործն ուղարկվել է ՀՀ Ոստիկանության ՔԳՎ Երևանի քննչական վարչություն՝ նախաքննությունը շարունակելու համար։ Գործի քննությունը հանձնարարվել է ավագ քննիչ Կ.Հակոբյանին։
Ըստ տուժողի, քրեական գործի շրջանակում քննիչ Կ.Հակոբյանի կողմից կատարվսւծ գործողությունները հիմք են տալիս պնդելու, որ վերջինս շեղվել է գործի օբյեկտիվ և անաչառ քննությունն իրականացնելու իր առաքելությունից, չարաշահում է պաշտոնեական լիազորությունները՝ նպատակ ունենալով ստեղծել արհեստական հիմքեր՝ քրեական գործի վարույթը կրկին անգամ կարճելու համար։
Մասնավորապես, քննիչ Կ.Հակոբյանը նշված քրեական գործով հարցաքննության է հրավիրում անձանց՝ տուժողի համակուրսեցիներին, բարեկամներին, ովքեր որևէ տեղեկություն չունեն և չէին կարող ունենալ իր նկատմամբ կատարված հանցագործության մասին։ «Ավելին, տեղեկանալով, որ նշված անձինք անտեղյակ են դեպքից, քննիչը «անկեղծորեն» պատմում է նրանց քրեական գործի բոլոր հանգամանքները և հայտնում իմ անձնական (ինտիմ) կյանքի վերաբերյալ մանրամասներ՝ սրանով իսկ կոպտորեն խախտելով օրենքով սահմանված նախաքննության գաղտնիության պահանջը»,- նշում է տուժողը։
Ըստ նրա, քննիչի նման գործելաոճը վկայում է այն մասին, որ վերջինս ոչ միայն չի ցանկանում բացահայտել իմ նկատմամբ կատարված հանցագործության դեպքերը և պատասխանատվության ենթարկել Լևոն Սահակյանին, այլև փորձում է անուղղակի ճանապարհով՝ այն է, այս կամ այն անձին (վկային) նախաքննական գաղտնիք համարվող տեղեկություններ տրամադրելով, հոգեբանական ճնշում գործադրել տուժողի նկատմամբ, ենթարկել նրան նվաստացուցիչ վերաբերմունքի, վարկաբեկել և ներշնչել կաշկանդվածության զգացում։
«Ստացվում է մի իրավիճակ, երբ քննիչ Կ.Հակոբյանը գործի անկողմնակալ և անաչառ քննություն իրականացնելու փոխարեն՝ կարծես թե կատարում է Լևոն Սահակյանի «պատվերը», որն իր հետ սեռական հարաբերություն ունենալուն հարկադրելու նպատակով սպառնում էր ինձ, որ մտերիմներիս և ընկերներիս կհայտնի ինձ վարկաբեկող տեղեկություններ, իսկ ներկայումս քննիչ Կ.Հակոբյանն իրականության է վերածում այդ սպառնալիքը, երբ երրորդ անձանց բացահայտում է իմ նկատմամբ կատարված հանցագործության բոլոր մանրամասները՝ այդ տեղեկությունները դարձնելով հանրամատչելի»։
Տուժողը որպես սպառնալիք է դիտարկում քննիչի «էնքան մարդ եմ կանչել, որ կտեսնես» արտահայտությունը: Տուժողը դժգոհ է նաև քննիչ Կ.Հակոբյանի բազմաթիվ հայտարարություններից առ այն, թե «իմ ասածները չեն հիմնավորվում, այլ հիմնավորվում է Լ.Սահակյանի հայտնած տեղեկությունները, որ ես իմ զանգերով «զզվեցրել եմ» Լ.Սահակյանին և քրեական գործը շուտով կարճվելու է»։ Ավելին, «անգամ նախաքննության նկատմամբ հսկողություն իրականացնող դատախազ Շ.Իսրայելյանր «ոչ պաշտոնական հանդիպման ժամանակ» խորհուրդ է տվել ինձ զուր գումարներ չվատնել փաստաբանների վրա, քանի որ քրեական գործի վարույթը կարճվելու է։ Նշվածից ուղղակիորեն հետևում է, որ նախաքննական մարմինն ունի հստակ ձևավորված դիրքորոշում և համոզմունք այն մասին, որ քրեական գործի վարույթը ենթակա է կարճման»,- եզրակացնում է տուժողը։
