Հավանաբար շուտով գլխավոր դատախազը ստիպված կլինի պարզել, թե ինչ չարաշահումներ են եղել իր հարազատ եղբոր ղեկավարած Աջափնյակ համայնքում:
Նազարբեկյան 48 հասցեում գտնվող կիսակառույց շենքը, որն իրականում սեփականատեր չունի` օդի մեջ է, պարզվում է, վերջին տարիներին «տերեր» է ունենում` պետական տարբեր օղակների կասկածելի «քավորությամբ»: Մարդիկ գործկոմի որոշումներով և դատարանի վճիռներով գալիս են խնդրո առարկա շենք` իրենց հասանելիք բնակարանը զբաղեցնելու, բայց գալիս տեսնում են այդ բնակարաններում «փաստացի գրանցմամբ» անձնագրերում է նման գրառում արված անօթևաններ են տեղավորվել` Աջափնյակի վթարային շենքերից, ազատամարտիկների ընտանիքներ, Չեռնոբիլի աղետից տուժածներ: Հետո դատական ակտով տանտեր դարձածների թիվը կախարդական փայտիկով ավելանում է… ու սկսում տարածքի համար կռիվը` վեճ, բախումներ: Նույնիսկ ԴԱՀԿ-ն չի կարողացել այս խճճված հարցը լուծել: Այդ շենքում 2004-ից փաստացի բնակվող, իրականում անօթևան 16 ընտանիքները հարցի լուծումը գտնելու խնդրանքով դիմել են «Ա.Սախարովի անվան մարդու իրավունքների պաշտպանության հայկական կենտրոն» ՀԿ: Կազմակերպության իրավաբան Մերի Խաչատրյանը «Ժամանակ»-ի հետ զրույցում տեղեկացրեց, որ իրենց միջնորդությամբ նշված խնդրով արդեն զբաղվում է ՀՀ նախագահի վերահսկողական ծառայությունը: Բացի դա, կազմակերպությունը պատրաստվում է դիմում գրել գլխավոր դատախազին` անկախ նրա` Աջափնյակի թաղապետի հետ ունեցած ազգակցական կապից, որպեսզի պարզվի, թե իրականում որտեղ և ովքեր են օրենքը խախտել: «…Եթե Աջափնյակի թաղապետարանը իր գույքը պետական գրանցման չի ներկայացրել, ինքն ուրեմն կուլիսների հետևում օրդեր է վաճառում: Եվ շատ հնարավոր է, որ այդ օրդերները նկարվում են այնտեղ, որովհետև տարբեր սեփականատերեր են հայտնվում»,-կասկած է հայտնում իրավաբանը:
Մերի Խաչատրյանի փոխանցմամբ, խնդրո առարկա շենքի նախապատմությունն այսպիսին է. մարդիկ կոոպերատիվ` միավորում են ստեղծել, բնակարան ստանալու համար հերթագրվել և սպասել մինչև շինարարությունն ավարտվի, որ այդտեղից բնակարան ստանան: 9-հարկանի, 54 բնակարան ունեցող շենքը կառուցվել է մոտավորապես 90-ականներին և ֆինանսական միջոցներ չունենալու պատճառով շինարարությունը դադարեցվել է: Շենքը մնացել է անտանիք և առանց ներքին հարդարանքի ու կոմունիկացիայի: Կառավարության իրավասու մարմիններն, ի վերջո, որոշել են համայնքների տարածքում գտնվող կիսակառույցները փոխանցել համայնքներին: Սա պետք է անցներ Աջափնյակի թաղապետարանի այն ժամանակ` գործկոմի հաշվեկշիռ, սակայն ո՛չ ընդունում-հանձնում է եղել, ո՛չ էլ կադաստրում գրանցվել է Աջափնյակի թաղապետարանի սեփականության իրավունքը տվյալ շենքի նկատմամբ:
Եվ հետաքրքիր է, որ թաղապետարանը իրեն դիմող անօթևաններին ասել է, որ բնակտարածք չունի, բայց ոմանց ուղղորդել է այդ շենք, իսկ մի մասին էլ «բնակարանի հերթացուցակում եղած» գործկոմի որոշումներ են տրվել: Այդ որոշումներով այս ընտանիքները 2007-ին դիմել են դատարան, որպեսզի իրենց սեփականության իրավունքը ճանաչեն այդ շենքում իրենց հատկացվելիք բնակարանի նկատմամբ: Եվ հետաքրքիր է, որ Աջափնյակ և Դավիթաշեն համայնքների առաջին ատյանի դատարանում միայն մեկ դատավոր է Ա.Սմբատյան լսել այդ բոլոր գործերը` առանց շահագրգիռ կողմի` փաստացի գրանցում ունեցողների մասնակցության, և վճիռ կայացրել: Այդ դատական ակտերով սկզբնական սեփականատերերի թիվը 11 է եղել, հետո այն դարձել է 36, իսկ Աջափնյակի թաղապետարանի` անօթևաններին հասցեագրված նամակից կազմակերպությունը եկել է այն եզրակացության, որ շենքի բոլոր 54 բնակարաններն էլ բաշխված են: «Հետո Աջափնյակի թաղապետարանի հայցն է մտնում դատարան` այդ 16 ընտանիքներին վտարելու պահանջով, և դա բավարարվում է: Եվ ինչու ենք մենք դա կասկածի տակ առնում, քանի որ Աջափնյակի թաղապետարանը մինչ օրս չունի սեփականության իրավունքի վկայական այդ շենքի նկատմամբ: Այսինքն` ոչ պատշաճ հայցվոր է եղել… Երկրորդ` Երևանի քաղաքապետարանը գալիս է որպես հողի սեփականատեր, որը գլխավոր հատակագիծ է դուրս գրել միայն 2005-ին, բայց Երևանի քաղաքապետարանից էլ ընդունման-հանձնման ակտեր չեն կայացվել «Երևանի քաղաքապետարանից Աջափնյակի հաշվեկշիռ փոխանցելու որոշումից հետո»: Աջափնյակի թաղապետարանը ընդունում-հանձնում չի արել:
Եթե չի արել, ուրեմն պետական գրանցում էլ չեն ստացել` հողն ու շենքը: Ես տեղեկություն ստացա նաև կադաստրից, որ ոչ մի պետական գրանցում չի կատարվել շենքի նկատմամբ. շենքը օդի մեջ է: Եթե օդի մեջ է` մենք ասում ենք «վերահսկողական ծառայությանը»` եթե միջգերատեսչական հանձնաժողով ստեղծեք` շատ չարաշահումներ կբացահայտվեն»,- նշեց կազմակերպության իրավաբանը` պարզաբանելով, որ դատարանը ոչ պատշաճ հայցվորի հայց է լսել. դատավորը իրավունք չուներ Աջափնյակի թաղապետարանին ճանաչել որպես հայցվոր և փաստացի բնակվողներին վտարելու որոշումներ ընդուներ, քանի որ թաղապետարանն այդ շենքի տերը չի: Կազմակերպությունը առաջարկ է ուղարկել նախագահի վերահսկողական: «Մենք առաջարկում ենք միջգերատեսչական հանձնաժողով ստեղծել, որը պետք է կրկնակի փորձաքննություն անի, այսինքն` կատարի վերահաշվառման գործընթաց` պարզի իրական թիվը, թե ովքեր գործկոմի որոշումներ ունեն, ովքեր դատարանի վճիռներ ունեն, ինչո՞ւ է շրջանառության մեջ 36 անձի անուն` եթե դատարանի 2007-ի վճռում երևում է 11 ընտանիք, և հետագայում Աջափնյակի թաղապետարանն ինչո՞ւ է ցույց տալիս 54 ընտանիք, որ բնակարան է հատկացված: Այսինքն` կասկած կա, որ ինչ-ինչ նկատառումներով այդ թիվն ուռճացվել է:
Դրա համար առաջարկում ենք միջգերատեսչական հանձնաժողով ստեղծել տարբեր շահագրգիռ և իրավասու նախարարություններից, գերատեսչություններից, քաղաքապետարանից, թաղապետարանից, նաև` Հատուկ քննչական ծառայությունից և գլխավոր դատախազությունից: Առաջին հերթին կասկածի տակ ենք վերցնում Աջափնյակ և Դավիթաշեն վարչական շրջանների դատարանի կայացրած վճիռները, որովհետև նույն դատավորն է լսել այդ գործը, այսինքն` անմիջական շահագրգռվածություն է ունեցել` լսելու գործկոմի որոշումներ ունեցողների դիմումները` առանց փաստացի բնակություն հաստատած ընտանիքների մասնակցության, որը երրորդ անձի շահերից բխող հայց է»,- ասաց Մերի Խաչատրյանը` ակնկալելով, որ մայիսի 6-ին վերահսկողականից արդեն իրենց գրավոր կտեղեկացնեն` գոնե դիմումի ընթացքի մասին: Մինչ այս հարցը կլուծվի` Վահագնավանի կողմից մուտք գործող բանվորները շենքի պանելներն են տանում, ինչ-ինչ պաշտոնյաների ազգականներ ու վարորդներ այդ շենքում թանկարժեք դռներ են դնում` ազատ բնակարանները փակում և առայժմ հեռանում, իսկ փաստացի բնակվողներին աստիճանաբար վտարում են:
