«Այդ պայմանագիրը կնքվել էր 2006թ.-ին` հինգ տարի ժամանակով: Եթե այդ ժամկետի լրանալուց կես տարի առաջ վրացական կամ ռուսական կողմից չլիներ հատուկ նամակ` համաձայնագիրը դադարեցնելու վերաբերյալ, ապա այն ինքնըստինքյան կերկարաձգվեր մեկ տարով:
Դիվանագիտական հարաբերությունների բացակայության պայմաններում շատ բնական է, որ վրացական կողմը պետք է խորհրդարանի միջոցով լուծեր այս հարցը»,- անդրադառնալով ռուսական ռազմական ճանապարհը փակելու վերաբերյալ վրացական խորհրդարանի որոշմանը, «Առաջին լրատվականի» հետ զրույցում կարծիք հայտնեց Կովկաս ինստիտուտի ղեկավար Ալեքսանդր Իսկանդարյանը:
Քաղաքագետի խոսքերով, այդ համաձայնագիրը չդադարեցնելն անհնարին էր, քանզի այն «օդից կախված» վիճակում էր գտնվում վրաց-ռուսական պատերազմից հետո և չէր էլ գործում:
Իսկանդարյանը հասկանալի համարեց, որ ռուսական ռազմական տեխնիկան պետք է հասցվի Հայաստան, հասկանալի է նաև, որ այն մինչ այդ էլ էր հասցվում:
Ինչ վերաբերում է Վրաստանի արտգործնախարար Վաշաձեի այցին Հայաստան` Իսկանդարյանը նշեց, որ հայ-ռուսական հանդիպումները շարունակվելու են, շարունակվելու են նաև քննարկումները Վրաստանի տրանսպորտային ֆունկցիաների վերաբերյալ այնպես, ինչպես եղել է մինչ վրացական խորհրդարանի որոշումը:
