«Բոլոր կանխատեսումներով` խորհրդարանական ընտրություններում հաղթելու ամենամեծ շանսերն ունի վարչապետ Էրդողանի գլխավորած «Արդարություն և զարգացում» կուսակցությունը (ԱԶԿ), ինչը կլինի վերջինիս երրորդ անընդմեջ հաղթանակը»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում կարծիք հայտնեց թուրքագետ Հայկ Գաբրիելյանը:
Նա նաև տեղեկացրեց, որ ապրիլին Թուրքիայում Metropoll ռազմավարական և սոցիալական հետազոտությունների կենտրոնի անցկացրած հարցախույզի արդյունքներով, հարցվածների 38.4 տոկոսը նախընտրությունը տվել էԱԶԿ-ին, 20 տոկոսը` քեմալական ուղղությունը ներկայացնող Ժողովրդա-հանրապետական կուսակցությանը, 10.1 տոկոսը` «Ազգայնական շարժում» կուսակցությանը, իսկ 5.4 տոկոսը` քրդական «Խաղաղություն ու ժողովրդավարություն» կուսակցությանը.
Թուրքական խորհրդարան մուտք գործելու համար քաղաքական կուսակցություններից պահանջվում է հաղթահարել նախընտրական 10 տոկոսանոց արգելքը: Դրա համար էլ ԱՇԿ-ն այդ ընտրություններում գոյատևման պայքար է մղելու (հիմա ունի 72 մանդատ): Փաստորեն, հնարավոր է` խորհրդարան մուտք գործեն միայն ԱԶԿ-ն (331 մանդատ) ու ԺՀԿ-ն (101 մանդատ)` չհաշված անկախ թեկնածուները: Եթե ԱԶԿ-ին հաջողվի 550 հոգանոց մեջլիսում ստանալ 367 մանդատ (2/3-ը), ապա նա կարող է անցկացնել ցանկացած օրինագիծ»:
Գաբրիելյանի խոսքերով, Թուրքիայի արտաքին քաղաքականության մեջ կտրուկ փոփոխություններ չեն լինի, եթե հաղթանակի ԱԶԿ-ն:
Ինչ վերաբերում է ընտրություններից հետո հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման գործընթացի վերսկսման վերաբերյալ կարծիքներին, Գաբրիելյանը նշեց. «Օրեր առաջ հայտնի դարձավ, որ էրդողանը հայտարարել է, թե Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսյանին պարզորոշ ասել է, որ Ցյուրիխում ստորագրված հայ-թուրքական արձանագրությունները թուրքական խորհրդարանի կողմից չեն վավերացվի, քանի դեռ Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև չի հաստատվել խաղաղություն: Սակայն չպետք է բացառել, որ խորհրդարանական ընտրություններում նրա կուսակցությանակնկալվող հաղթանակից հետո հայ-թուրքական գործընթացը կարող է վերսկսվել: Ի վերջո, Թուրքիան այս հարցումչի կարող մշտապես առաջնայնություն տալ ադրբեջանական շահերին` անտեսելով սեփական շահերը»:
Ավելին, Գաբրիելյանը նաև հիշեցրեց, որ WikiLeaks-յան բացահայտումները որոշակի սեպ են խրել թուրք-ադրբեջանական հարաբերությունների մեջ, թեև կողմերը նախընտրում են չխոսել այդ մասին: