«Ազգային ժողովի պատգամավորներից մարդու իրավունքների պաշտպանությունն իմ լիազորությունների մեջ չի մտնում: Մարդու իրավունքների պաշտպանը չի կարող մարդուն պաշտպանել մարդկանցից, մենք մարդկանց պաշտպանում են պետական մարմիններից»,- ամփոփելով իր պաշտոնավարմաը 50 օրը՝ նկատեց Հայաստանի օմբուդսմեն Կարեն Անդրեասյանը:
Հարցին, թե պաշտպանը կարո՞ղ է լրագրողներին պաշտպանել օլիգարխներից կամ պատգամավորներից, օմբուդսմենը պատասխանեց. «Պատգամավորը պետական հիմնարկ չէ, բայց եթե լրագրողը դժգոհություն ունենա դատարանի անգործությունից, կարող է դիմել պաշտպանի գրասենյակին»:
Անդրադառնալով զրպարտության և վիրավորանքի մասին օրենքի ապաքրեականացման հարցում իր գործուն մասնակցությանն ու լրատվամիջոցների նկատմամբ նկատմամբ ներկայացված դատական հայցերի քանակի ավելացմանը, Անդրեասյանը նշեց. «Ես ինձ մեղավոր չեմ համարում, որովհետև, եթե մարդը, որպես իրավաբան, առաջարկություն է արել, այնուհետև տեղի են ունեցել օրենսդրական գործընթացներ, որոնց ինքն ընդհանրապես չի մասնակցել, հիմա էլ կիրառում է տեղի ունենում, որին ինքը ոչ մի կերպ չի մասնակցում, ապա մեղավոր զգալը, կարծում եմ, ճիշտ արտահայտություն չէ»:
Այդուամենայնիվ, օմբուդսմենը մտահոգված է այս օրենսդրական նախաձեռնությունից հետո ամեն մի լրագրողի խախտված իրավունքի համար և իր մտահոգության առաջին արտահայտումը դատավորներին ներկայացված ուղերձն էր, որին, սակայն, Անդրեասյանի խոսքերով, դատավորներն արձագանքել են լռությամբ. «Իմ նպատակը եղել է ևս մեկ անգամ հիշեցնել դատավորներին այն սկզբունքները, որոնք մեր օրենքի մաս են կազմում. դատավորները դա պետք է իմանան, վստահ եմ, որ շատերը գիտեն, բայց առավել կարևոր է դատավորներին հայտնել, որ մենք էլ գիտենք այդ մասին»:
