Նամակ` առանց ակնկալիքի։
Թեպետ այս նամակի շարադրման համար առիթ հանդիսացած Ձեր ելույթից բավական ժամանակ է անցել, սակայն իմ պարտքն եմ համարում դրան անդրադառնալ, թեկուց և ուշացումով, քանի որ ԶԼՄ-ներում հնչեցրած Ձեր պնդումներն անմիջականորեն առնչվում են նաև իմ ճակատագրին: Այսպես, Դուք հավաստիացնում էիք, թե իբր ՀՀ կալանավայրերում գտնվող դատապարտյալների մեջ չկա գեթ մեկը, ով օրինակելի պահվածք է դրսևորել, չունի որևէ տույժ և չի օգտվել վաղաժամկետ ազատ արձակվելու իրավունքից:
Մի կողմ թողնենք ՀՀ արդարադատության համակարգում տիրող աղաղակող անարդարությունների շարանը, որոնց մասին ոչ վաղ անցյալում բարձրաձայնում էիք նաև Դուք և որոնց զոհ գնացի նաև ես` որոշ բարձրաստիճան պաշտոնյաների քաղաքական և շահադիտական ամբիցիաներին ու նրանց կեղծ հայրենասիրական “մղումներին” հագուրդ տալու մղումներից դրդված:
Միջգերատեսչական վաղաժամկետ ազատման ապօրինի հանձնաժողովը, որն ստեղծվել էր հակասահմանադրական ճանապարհով և իր չարաբաստիկ առաքելությունը առ այսօր չի դադարեցրել, շարունակում է բանտերում պահել հազարավոր կալանավորների, որոնց վաղաժամկետ ազատման ժամկետը վաղուց է լրացել և որոնցից շատերը որևէ տույժ չեն ունեցել: Թեև այդ հանձնաժողովը ստեղծվել է իմ դատավճռի կայացումից երեք տարի անց և իմ վաղաժամկետ ազատման հարցը քննելու իրավունք չուներ (ըստ օրենքի, եթե նոր օրենքն ու որոշուները վատացնում են մինչ այդ դատապարտվածների վիճակը, ապա այն հետադարձ ուժ չունի և հակառակը), սակայն անձամբ իմ գործը նրա դատին է ներկայացվել հինգ անգամ, այն էլ` երկու տարի ուշացումով և միշտ էլ մերժվել է` առանց որևէ հիմնավորման: Իսկ կալանավայրի հանձնաժողովը, որտեղ ինձ պահում են, միշտ էլ ամենադրական բնութագիրն է տվել ինձ:
Այնպես որ, վերջին կես տարում արդեն ես ինքս եմ հրաժարվել նրանց դիմելու իրավունքից, քանի որ վաղաժամկետ ազատում հասկացությունն ինձ համար արդեն կորցրել է իր իմաստը և շուտով լրանում է իմ ազատազրկման վերջնական ժամկետը:
Սույն նամակով ես որևէ ակնկալիք չունեմ, պարզապես արձանագրում եմ գոյություն ունեցող փաստը և լավ կլիներ, որ այդ համակարգն ի պաշտոնե ղեկավարող անձինք հայտարարություններ անելիս հաշվի նստեին ռեալ իրականության հետ և թյուրիմացության մեջ չգցեին հասարակությանը:
Մուրադ Բոջոլյան
“Երևան-Կենտրոն” ՔԿՀ
21.04.2011 թ.
