«Հանրապետություն» կուսակցության քաղխորհրդի նախագահ Արամ Սարգսյանը կարծում է, որ դեկտեմբերին Աստանայում կայանալիք ԵԱՀԿ վեհաժողովը կարող է բեկումնային լինել ԼՂ խնդրի համար: «Փաստը մեկն է` ՌԴ նախագահը հայտարարում է, որ ինքն ակնկալիքներ ունի, որ ձեռք բերած համաձայնությունների շուրջ Աստանայում որոշակի փաստաթղթեր կստորագրվեն: Ադրբեջանի ԱԳ նախարարը հայտարարում է, որ Աստանան կարող է բեկումնային լինել, որ գոյություն ունի ճանապարհային քարտեզ, որը քննարկվում է, եւ Աստանայում կարող են ընդհանուր լուծումներ գտնել: Եռանախագահող երկրների արտաքին քաղաքական գերատեսչությունների տարբեր պաշտոնյաների կողմից լավատեսություն է հնչում այդ գործընթացների մասին, նրանք հույս են հայտնում, որ ԼՂ խնդիրը կլուծվի խաղաղ ճանապարհով: Այսինքն` ամբողջ աշխարհը լավատեսական է: Եվ միայն մերոնք են, որ միաբերան կրկնում են` Աստանայից որեւէ սպասելիք չունեն, որեւէ փաստաթուղթ չեն ստորագրի»,- նշեց նա` հավելելով, որ եթե իշխանությունները դեմ են, ուրեմն դա նշանակում է, որ իրենց վարած արտաքին քաղաքականությունը ձախողվել է: «Հավատացե՛ք, վիճակը շատ ծանր է, եւ Աստանան պատահական վայր չի լինելու ԼՂ խնդրի լուծման ճանապարհին: Համոզված եմ, որ իշխանությունները հասկանում են այս ամենը: Իրավիճակից դուրս գալու ելքը մեկն է` իշխանությունների իշխանավարման ժամկետը սպառվել է»,- նշեց նա: Մեր հարցին, թե 1996թ. Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը կարողացավ վետո դնել Լիսաբոնում` ոչ հայանպաստ փաստաթղթին, իսկ Աստանայում Սերժ Սարգսյանը կկարողանա՞ արդյոք նույնն անել, Սարգսյանը նշեց. «Այո, Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը Լիսաբոնի գագաթնաժողովում վետո կիրառեց, դրանից հետո 2000 թվականին ԵԱՀԿ գագաթնաժողովը տեղի ունեցավ Ստամբուլում, եւ այստեղ Քոչարյանն իր ծանր վիճակից դուրս գալու համար, արտաքին քաղաքական աջակցություն ստանալու խնդրում ստիպված եղավ ԼՂ-ի եւ ՀՀ շահը ստորադասել իր` նախագահ մնալու շահերին եւ ստորագրեց Ստամբուլյան խարտիան` ճանաչելով Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը: Ի՞նչ է անելու Սերժ Սարգսյանը. արդյո՞ք կարողանալու է վետո կիրառել, թե՞ ոչ: Նա կստորագրի որեւէ փաստաթուղթ Աստանայում… վատ է լինելու, շատ վատ է լինելու իր համար, չի ստորագրի որեւէ փաստաթուղթ, կրկին վատ է լինելու, շատ վատ է լինելու իր եւ երկրի համար: Դրանից խնդրի էությունը չի փոխվում: Այսօրվա Սերժ Սարգսյանը ոչ միայն ոչնչով ուժեղ չի 2000թ. Ռոբերտ Քոչարյանից, այսօրվա ՀՀ-ն ոչ միայն որեւէ բանով ուժեղ չի 2000թ. Հայաստանից, այլեւ 2000թ. առայսօր իրենց վարած արտաքին քաղաքականության արդյունքում թե՛ իրենք են շատ ավելի թուլացել, թե՛ թուլացրել են Հայաստանը: Եվ այստեղ է, որ ցանկացած լուծում շատ վատ է լինելու թե՛ իրենց` անձնական առումով, թե՛ երկրի առումով»:
