Երեկ ՕԵԿ-ը պաշտոնապես տեղեկացրեց, որ կուսակցության վարչության ընդլայնված նիստում քննարկվել է հասարակական քաղաքական լայն կոնսոլիդացիա ստեղծելու հարցը: Ավելին՝ ՕԵԿ նախագահ Արթուր Բաղդասարյանը կուսակիցներին տեղեկացրել է, որ արդեն բանակցություններ են վարվել 50-ից ավելի հասարակական և քաղաքական կազմակերպությունների հետ, որոնք իրենց պատրաստակամությունն են հայտնել միանալու ՕԵԿ նախաձեռնությանը:
Իսկ ինչի շուրջ է ցանկանում համախմբել ՕԵԿ-ը հասարակական և քաղաքական դաշտը: ՕԵԿ տարածած հաղորդագրության մեջ միայն շատ ընդհանուր ձևակերպումներ են սոցիալ-տնտեսական ծանր վիճակը հաղթահարելու, Հայաստանի անվտանգությունը ապահովելու, տնտեսական առաջընթացի զարգացման մասին, բայց թե ինչպես հասնել այդ նպատակների իրականացմանը՝ ոչ մի խոսք:
Նախորդ տարվա վերջին հասարակական քաղաքական ուժերի լայն կոնսոլիդացիա ձևավորելու փորձ կատարեց ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանը: Նրա կարգախոսները ոչնչով չէին տարբերվում Արթուր Բաղդասարյանի կարգախոսներից և այդ իմաստով նրանք իրար շատ նման են: ԲՀԿ-ի օրակարգում, իհարկե, կոնկրետությունը ավելի մեծ էր. ԲՀԿ-ն, բացի վերը նշվածից, հայտարարում էր, որ դեմ է ՀՀԿ-ի քաղաքական մենաշնորհին և այդ նպատակով պահանջում է արտահերթ ընտրություններ՝ գոնե խորհրդարանական, դեմ է սահմանադրական փոփոխությունների հանրաքվե կազմակերպելու իշխանության ծրագրերին, քանի որ դեմ է իշխանության վերարտադրությանը: Գագիկ Ծառուկյանին հաջողվեց փետրվարի 5-ին կազմակերպել համաժողով, որտեղ նա ցույց տվեց, որ հասարակական քաղաքական ուժերի կոնսոլիդացիան ստացվել է, քանի որ երկու տասնյակին մոտ կուսակցություններ և անհամեմատ ավելի շատ հասարակական կազմակերպություններ, քաղաքացիական նախաձեռնություններ, հայտնի անհատներ միացան Ծառուկյանի կոնսոլիդացիային:
Բայց ինչու Ծառուկյանին հաջողվեց նման կոսոլիդացիա, մի՞թե միայն նպատակների և գաղափարների կոնկրետության պատճառով, կամ այն պատճառով, որ հավաքվածները հավատում էին դրանց իրականացման հնարավորությանը: Բացարձակապես ոչ. Ծառուկյանի կոնսոլիդացիան վճարված էր մինչև վերջին կոնսոլիդացվածը: Ծառուկյանը կոնսոլիդացվողներին կոնյակներ էր նվիրում, և ամսական աշխատավարձ նշանակում, և այդ գումարի շրջանակներում կոնսոլիդացվածները Ծառուկյանի մեջ էին տեսնում Հայաստանի փրկության հեռանկարը: Իսկ երբ փետրվարի 12-ին Ծառուկյանին արգելվեց զբաղվել կոնսոլիդացիայով, և նա դադարեց վճարել, կոնսոլիդացիան մեկ վայրկյանում փլուզվեց:
ՕԵԿ նախագահը որոշել է Ծառուկյանի թողած փլատակների վրա նոր կոնսոլիդացա կառուցել՝ մտածելով, որ իրեն կհաջողվի կոնսոլիդացնել նրանց, ովքեր ժամանակին հավաքվել էին Ծառուկյանի շուրջ: Դե ինչ, մենք միայն կարող ենք հաջողություն մաղթել ՕԵԿ նախագահին նման ազգանպաստ նախաձեռնության մեջ, բայց նա պետք է նկատի ունենա մի կարևոր հանգամանք:
Արթուր Բաղդասարյանին կհաջողվի կոնսոլիդացնել այդ նույն ուժերին և գուցե մի բան էլ ավելի, բայց դրա համար պետք է որ նա նույնքան առատաձեռն լինի, որքան Գագիկ Ծառուկյանը: Ծառուկյանի նման Բաղդասարյանը ևս կոնյակի գործարան ունի, և կարող է իր մոտ հյուր կանչված քաղաքական ուժերի ու հասարակական կազմակերպությունների ղեկավարներին և կոնյակ նվիրել, բայց արդյոք նա կարո՞ղ է ամսական 2 հազար դոլար աշխատավարձ նշանակել նրանց: Սա մի քիչ կասկածելի է թվում, և ապագա հասարակական քաղաքական կոնսոլիդացիայի ճակատագիրը կախված է բացառապես Բաղդասարյանի վճարունակությունից: Իսկ որ նրա առաջարկած ծրագրերը և նպատակները հնարավորինս անորոշ են, դա միայն կարող է օգնել կոնսոլիդացմանը և ոչ թե խանգարել: Նման անորոշ նպատակների շուրջ կարելի է նույնիսկ ՀՀԿ-ի հետ կոնսոլիդացվել:
