Friday, 29 03 2024
Քարաթափում Լանջազատ գյուղի մոտակայքում
Սյունիքի միջանցքի հարցը չլուծվեց՝ անցան Տավուշ. ռուս-ադրբեջանական նոր խաղեր
Թթուջուր-Նավուր ավտոճանապարհը փակ է
Եվլախը իր ճակատին դաջած անձը գուցե հրահանգ ունի ազգամիջյան բախումներ հրահրելու
Տեղումներ չեն սպասվում
Կա ահաբեկչության վտանգ․ ՌԴ հատուկ ծառայությունները հիբրիդային պատերազմ են մղում Հայաստանի դեմ
Ոսկեպարցիներն անհամբեր սպասում են. «Հրապարակ»
Գյումրիում Նիկոլ Փաշինյանին շատ «ջերմ» ընդունելություն են ցույց տվել. «Ժողովուրդ»
Իշխան Սաղաթելյանի հոր նկատմամբ դատախազությունը հարուցել է քրեական հետապնդում. «Հրապարակ»
Դիանա Գալոյանը նոր պաշտոն կստանա՞. «Հրապարակ»
08:30
Live. «Առաջին լրատվական» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոն
Նոր դիվանագիտական սկանդալ է հասունանում արտգործնախարարությունում. «Ժողովուրդ»
Նիկոլ Փաշինյանը ոչինչ չի խնայում իր անձնական պաշտպանությունն անխոցելի դարձնելու համար. «Հրապարակ»
Բաղմանյանի մեղավորությունը չի հաստատվում, նրա դեմ ցուցմունք տվողը մեկ միլիոն դոլար պարտք է բանկին. «Ժողովուրդ»
Ովքե՞ր են ընդգրկված լինելու Հայկ Մարությանի նոր կուսակցությունում. «Ժողովուրդ»
Էրդողանի կասկածները եւ խաղաղությունն ու պատերազմը Կովկասում
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները
Դիմակներն այլևս հանված են. Մոսկվան հանձնում է իր ամենաարժեքավոր ագենտին
Տղամարդը դանակահարել է նախկին կնոջն ու նրա քրոջը

«Տաշիր»-ը հակագրոհում է

«Տաշիր» մրցանակաբաշխության կազմակերպիչներն ըստ երևույթին անցել են հակագրոհի և փորձում են հասարակությանը կրկին «իր տեղը դնել», թերևս համարելով, որ քննադատելով և պարսավելով ժանտախտի ժամանակ խրախճանք հիշեցնող Տաշիր 2011-ը, հասարակությունը գերազանցել է իր լիազորությունները:

Մամուլում հայտնվել են կարծիքներ, թե տեղի ունեցածը, այսինքն հասարակական սուր արձագանքը, չարության և նախանձի դրսևորում է` ոչ ավելի, կամ էլ ներիշխանական պայքար, երբ ինչ որ մի իշխանական թև փորձում է մրոտել Սամվել և Կարեն Կարապետյաններին, որոնք Հայաստանում անկասկած հանդիսանում են իշխանության մեկ այլ թև: Պարզ է, որ տրվում է պատասխան հասարակությանը: Եվ նաև ակնհայտ է, թե ինչու է այդ պատասխանը տրվում հիմա, և ոչ թե ասենք այն ժամանակ, երբ հանրությունը Տաշիրի տաք հետքով արտահայտում էր իր արդարացի վրդովմունքը, որ ներկայիս ծանրագույն ազգային վիճակում, ազգային կապիտալի կրող մեծահարուստները կարող են շռայլ և թանկարժեք նվերներ բաժանել մարդկանց, որոնք մեղմ ասած չունեն այդ նվերների կարիքը, այն դեպքում, երբ Հայաստանում հազարավոր, հարյուր հազարավոր մարդիկ, այդ թվում հազարավոր երեխաներ ունեն բնակարանի, հագուստի, հացի, դեղորայքի, կրթության կարիք: Տաշիրի կազմակերպիչները սպասեցին, մինչ հանրային վրդովմունքը կհանդարտվի, որպեսզի նոր միայն սկսեն պատասխանել:

Հայաստանում հասարակական դժգոհության վարքագիծը գրեթե միշտ է այդպիսին` ինչ որ բան հարուցում է հանրային զայրույթ, ընդ որում միանգամայն արդարացի և հիմնավոր, բայց այդ զայրույթը շատ արագ մարում է և հասարակությունը հաշտվում է իրականության հետ, հարմարվում է դրան: Այսինքն, հասարակության համար կարծես թե բավական է լինում բորբոքվելն ու դժգոհություն արտահայտելը, իսկ ինչ որ բան փոխելու համար հետևողական լինքը կարծես թե չի ստացվում, գոնե առայժմ, գոնե դեպքերի մեծ մասի պարագայում: Եվ թերևս այդ ամենը շատ լավ հաշվարկելով էլ «տաշիրցիները» մտածել են, որ կգոռան, կաղմկեն, կբղավեն, ու երբ հանդարտվեն, արդեն կլինի հակագրոհը և հանրությանը կմեղադրեն չարության ու նախանձի, կամ էլ իշխանության որոշ թևերի իրենց դեմ կազմակերծած «սև քարոզչության» ջրաղացին ջուր լցնելու համար, այդպիսով փոշիացնելով իրենց խրախճանքի թողած մեղմ ասած գաղջ նստվածքը: Ավելին, այդ պայմաններում պարզապես հանրությանը նետված մարտահրավեր է, երբ հարյուրօրյա պաշտոնավարման կապակցությամբ ասուլիս տվող քաղաքապետ Կարեն Կարապետյանը հայտարարում է, որ Երևանի կրկեսը տրվում է «Տաշիր-»ին:

Տաշիրն իհարկե չպետք է ջնջվեր աշխարհի երեսից` ի վերջո ամեն ոք, նույնիսկ շատ փող ունեցող մարդն էլ կարող է սխալվել, ու թերևս հենց ամենից հաճախ շատ փող ունեցողներն էլ սխալվում են, բայց խնդիրն այն է, որ «Տաշիր»-ը նախ պետք է ներողություն խնդրեր հայ հասարակությունից, որ թույլ է տվել մի բան, որը հանրության մոտ արժանացել է ոչ միարժեք ընկալման: «Տաշիր»-ը գոնե պետք է փորձեր հանրությանը այս անգամ ոչ թե համբալի, այլ հաշվետվություն պահանջող սուբյեկտի տեղ դնել և բացատրություն տալ կատարվածի կապակցությամբ: Դրանից հետո միայն կհստակեցվեր հասարակության և այդ մեծահարուստների փոխհարաբերությունն ու հանրությունը կորոշեր` ընդունել բացատրությունները, թե ներկայացնել հավելյալ պահանջներ:

Մինչդեռ այսօր հասարակությանն են ներկայացվում պահանջներ` հակագրոհի տեսքով: Այդ ամենին հանրային արձագանքը թերևս պետք է չուշանա, այդ ամենի հանդեպ հասարակությունը թերևս պետք է անտարբեր չլինի, անցանկալի նախադեպեր չստեղծելու համար:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում