«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Եվրախորհրդարանի փոխնախագահ Ռիչարդ Չարնեսկին: Վերջինս մարտի 16-18-ը Հայաստանի Ազգային ժողովում մասնակցեց «Եվրանեսթ» խորհրդարանական վեհաժողովի չորրորդ լիագումար նիստին:
– Պարոն Չարնեսկի, առաջիկայում Եվրամիությունը արևելյան գործընկերության անդամ պետություններին կառաջարկի նոր փաստաթուղթ, որը հաշվի կառնի անդամ երկրների առանձնահատկությունները: Արդեն իսկ հայտարարվում է, որ Հայաստանի նկատմամբ կցուցաբերվի տարբերակված մոտեցում։ Հետաքրքիր է՝ դա իրենից ի՞նչ է ենթադրում: Ի՞նչ որակի փաստաթուղթ կարող է սպասել Հայաստանը՝ հաշվի առնելով մեր երկրի անդամակցությունը Եվրասիական տնտեսական միությանը:
– Դուք շատ լավ հիշում եք, որ երբ մի քանի տարի առաջ մենք հավաքվում էինք, Արևելյան գործընկերությունը փոքրիկ երեխա էր, մենք 6 գործընկեր ունեինք՝ Ուկրաինա, Մոլդովա, Ադրբեջան, Վրաստան և Բելառուս: Հիմա դրանց կեսը՝ Ուկրաինան, Վրաստանը և Մոլդովան, ստորագրել և վավերացրել են Եվրամիության հետ Ասոցացման համաձայնագիրը: Ձեր երկիրն ընտրել է մոտ և ֆորմալ հարաբերություններ Բելառուսի, Ղազախստանի և այլ երկրների հետ: Մենք դա ընդունում ենք, բայց չենք ուզում Հայաստանի առաջ փակել դռները: Մենք առաջարկելու ենք հատուկ համաձայնագիր՝ գուցե առանց քաղաքական բաղադրիչի, բայց այնտեղ կլինեն շատ կոնկրետ տնտեսական առաջարկներ։ Ես կարծում եմ, որ այս փաստաթուղթը, որ մենք առաջարկում ենք Հայաստանին, կլինի կարևոր քայլ առաջ և Ձեր երկրին քաղաքականությունը հավասարակշռելու հնարավորություն կտա միջազգային հարթակում, նկատի ունեմ՝ Ռուսաստանի ու Եվրասիական տնտեսական միության և Եվրոպայի ու Եվրամիության միջև:
– Բայց չե՞ք կարծում, որ Հայաստանին ցույց տրված տարբերակված մոտեցումը վնաս է հենց Եվրամիության համար: Արևելյան գործընկերությունում Հայաստանին տալով ցածր և, օրինակ, Բելառուսին համարժեք կարգավիճակ՝ Եվրամիությունն ինքն իրեն հեռացնում և էլ ավելի է թուլացնում իր ներկայությունն ու դիրքերը Հարավային Կովկասում:
– Նախ նշեմ, որ Դուք հնարավորություն ունեիք ստորագրելու Ասոցացման համաձայնագիրը, բայց չստորագրեցիք: Մի քանի պատճառներով դուք նախընտրեցիք գործնական հարաբերություններ ունենալ Մոսկվայի հետ՝ դա է իրականությունը, դա է ճշմարտությունը: Այս իրավիճակում դուք ընտրեցիք Ուկրաինայից, Մոլդովայից և Վրաստանից տարբերվող կարգավիճակ:
Հիմա մենք պետք է գտնենք լավ լուծում երկու կողմերի համար էլ: Մենք այս դեպքում պետք է խոսենք ավելի շատ տնտեսության և ոչ քաղաքականության մասին, թեպետ շատ հաճախ հակառակի մասին է խոսվում:
– Եվրամիությունը հայտարարում է, որ ղարաբաղյան հակամարտությոան խաղաղ կարգավորումը Եվրամիության համար գերնպատակ է, և որ ներկայիս ստատուս քվոն անընդունելի է: Այս հայտարարությունն իրենից ի՞նչ է ենթադրում: Ի՞նչ պետք է անի Եվրամիությունը ստատուս քվոն փոխելու համար, եթե այն որակում է «անընդունելի»:
– Դուք տեսնում եք, որ հիմա Ռուսաստանն է Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև միջնորդի դեր կատարում: Շատ հաճախ սատարում է Հայաստանին, բայց երբեմն նաև՝ Ադրբեջանին: Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորումը հիմա կախված է Ռուսաստանից, ինչը Հայաստանի համար անհարմար իրավիճակ է ստեղծում: Ոչ միայն Հայաստանի, Եվրամիության համար՝ նույնպես: Ես կարծում եմ, որ պետք է աշխատել՝ հասնելու այս հակամարտության իրական կարգավորմանը: Մենք կարծում ենք, որ բանակցությունները վերսկսելու ժամանակն է: Ես պետք է նշեմ, որ հիմա միայն Ռուսաստանն է այս հակամարտության խաղացողը, ինչը անընդունելի է, որովհետև հիմա Ռուսաստանը չի գտնում լավ, դրական և երկարաժամկետ լուծում: