Իլհամ Ալիևը հույսեր ունի Ղարաբաղի շուրջ բանակցային գործընթացից

Ադրբեջանական SalamNews.org կայքի փոխանցմամբ, Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը, Բաքվում մասնակցելով Միջմշակութային երկխոսության համաշխարհային ֆորումի բացման արարողակարգին, խոսել է ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորումից.

«Դժբախտաբար, չեն կիրառվում «ադրբեջանական օկուպացված» տարածքներից «օկուպացիոն» զորքերի դուրսբերման մասին ՄԱԿ-ի ԱԽ ընդունած 4 բանաձևերը: Նմանատիպ բանաձևեր ընդունել են նաև Իսլամական կոնֆերանս կազմակերպությունը (ԻԿԿ), ԵԽ-ը, Եվրախորհրդարանը, ԵԱՀԿ-ն:

Դժբախտաբար, այդ «օկուպացիան» դեռ շարունակվում է, և «մեր տարածքները» դեռ գտնվում են «օկուպացման» տակ: Մեր հանդեպ իրականացվել է «էթնիկական մաքրման» քաղաքականություն: Մեր երկրում «1 միլիոն» ադրբեջանցիներ բնակվում են որպես փախստականներ ու հարկադիր վերաբնակներ:

Մենք հուսով ենք, որ բանակցային գործընթացը դրական արդյունք կունենա, Ադրբեջանի «տարածքային ամբողջականությունը» կվերականգնվի, և «օկուպացիայից» տառապող մեր հայրենակիցները կվերադառնան իրենց «պապենական» հողերը»:

Հիշեցնենք, որ ՄԱԿ-ի տարբեր զեկույցներում Ադրբեջանում փախստականների թիվը նշված է 571.272-575.609 մարդ:

«Հայաստանում, Ադրբեջանում և Վրաստանում փախստականների և տեղահանված անձանց իրավիճակի» վերաբերյալ ԵԽԽՎ զեկույցում նշված է Լեռնային Ղարաբաղից և հարակից շրջաններից մոտ 570.000 տեղահանվածների մասին:

Մինչդեռ չպետք է մոռանալ նաև հայ փախստականների ու տեղահանվածների մասին։

2004 թվականի փետրվարի 6-ին Ժնևում ՄԱԿ-ի Փախստականների գծով գերագույն հանձնակատարի խոսնակ Ռոն Ռեդմոնդը տեղեկատվություն ներկայացրեց 1988-1993 թվականներին Ադրբեջանից Հայաստան ներգաղթած ավելի քան 360.000 փախստականների վերաբերյալ:

ԵԽԽՎ-ի` 1997 թվականի հունիսի 3-ի «Փախստականներն ու տեղահանվածներն Անդրկովկասում» և 2002 թվականի հունիսի 4-ի «Հայաստանում, Ադրբեջանում և Վրաստանում փախստականների և տեղահանված անձանց իրավիճակ» զեկույցներում նշված է 300.000 – 350.000 հայ փախստականների մասին:

Այս ամենին պետք է հավելել հակամարտության հետևանքով Հայաստանի սահմանամերձ շրջաններից ներքին տեղահանվածներին, որոնց թվաքանակը տարբեր միջազգային փաստաթղթերում տատանվում է 60.000-ից 72.000-ի միջև:

Փաստորեն, ստացվում է, որ ադրբեջանական իշխանությունները բավական լավ հնարավորություններ ունեն իրենց փախստականներին (եթե ոչ բոլորին, ապա գոնե դրանց զգալի մասին) Ադրբեջանում հայերի կողմից լքված տներում տեղավորելու համար: Սակայն նրանք ոչինչ չեն ձեռնարկում, իրենց փախստականներին շարունակում են պահել ոչ բարվոք պայմաններում գտնվող ճամբարներում և ամենուրեք բարձրաձայնում են ադրբեջանական փախստականների մասին: