Friday, 29 03 2024
12:30
ԱՄՆ կառավարությունը 60 մլն դոլար է հատկացրել փլուզված Բալթիմորի կամրջի վերակառուցման համար
12:15
Բելառուսներին այսօրվանից արգելված է անօդաչու թռչող սարքեր ունենալ
Լուրերի օրվա թողարկում 12։00
Մեքենան գլորվել է ձորը, վարորդը մահացել է
Լավրովի անփառունակ տապալումը
Փորձել են առանց հայտարարագրման բջջային հեռախոսներ ներկրել
11:45
Որքա՞ն տարածք են ռուսները գրավել այս տարի Ուկրաինայում
Հալեպի վրա Իսրայելի հարձակման հետևանքով զոհվել է 36 մարդ. Al Hadath
11:15
Ռուսական խոշոր հարձակումը կլինի մայիսի վերջին
Բեգլարյանը սպառնացել է նորակառույցի սեփականատերերին իր առանձնատուն բացվող տեսարանի համար
«Միրզոյանի հետ վերջին անգամ շփվել եմ Սկոպյեում․ մենք էինք նախաձեռնել այն». Լավրով
Հայաստանի և Ադրբեջանի խորհրդարանների ղեկավարներն առաջիկայում կրկին կհանդիպեն
«Հայկական ղեկավարությունը սկսում է արտահայտել այնպիսի գաղափարներ, որոնցով Փաշինյանը ձևավորել էր իր «Ելք» շարժումը». Լավրով
«Փաշինյանը միշտ մեզնից խնդրել է չմոռանալ Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակի հարցը». Լավրով
10:45
«Բրյուսելի հանդիպումը կկենտրոնանա Հայաստանի տնտեսական կայունության վրա». Միլլեր
«Երեկոն Վլադիմիր Սոլովյովի հետ» և «Կիրակի երեկոն Վլադիմիր Սոլովյովի հետ» հաղորդումները Հայաստանում արգելափակվել են
Թումանյան փողոցում ծառի ճյուղն ընկել է էլեկտրական լարերի վրա
Սուրեն Պապիկյանը հետևել է «Բաղրամյան» զորավարժարանում անցկացված զորախաղերին
10:15
Նավթի գներն աճել են. 28-03-24
Լուրերի առավոտյան թողարկում 10:00
Քարաթափում Լանջազատ գյուղի մոտակայքում
Սյունիքի միջանցքի հարցը չլուծվեց՝ անցան Տավուշ. ռուս-ադրբեջանական նոր խաղեր
Թթուջուր-Նավուր ավտոճանապարհը փակ է
Եվլախը իր ճակատին դաջած անձը գուցե հրահանգ ունի ազգամիջյան բախումներ հրահրելու
Տեղումներ չեն սպասվում
Կա ահաբեկչության վտանգ․ ՌԴ հատուկ ծառայությունները հիբրիդային պատերազմ են մղում Հայաստանի դեմ
Ոսկեպարցիներն անհամբեր սպասում են. «Հրապարակ»
Գյումրիում Նիկոլ Փաշինյանին շատ «ջերմ» ընդունելություն են ցույց տվել. «Ժողովուրդ»
Իշխան Սաղաթելյանի հոր նկատմամբ դատախազությունը հարուցել է քրեական հետապնդում. «Հրապարակ»
Դիանա Գալոյանը նոր պաշտոն կստանա՞. «Հրապարակ»

«Հայաստանի իշխանությունը պետք է ամենասկզբից չթրջեր տակը նստեր ու դիմեր Ռուսաստանին»․ Սմբատ Կարախանյան

«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Մոսկվայի «Միաբանություն» կենտրոնի ղեկավար Սմբատ Կարախանյանը:

Պարոն Կարախանյան, հունվարի 12-ին Գյումրիում տեղի ունեցած ոճրագործությունից հետո Երևանում և Գյումրիում բողոքի ակցիաներ տեղի ունեցան՝ հանցագործին Հայաստանում դատելու և պատիժն այստեղ կրելու պահանջով: Արդարացված չէ՞ արդյոք մարդկանց ցասումը, ինչու՞ են հաճախ հրապարակումներ անում այն մասին, թե դա իբր թե սեպ կխրի հայ-ռուսական հարաբերություններում:

-Իհարկե, շատ ողբերգական դեպք է տեղի ունեցել, և շատ դաժան գործողություն էր, ամեն ինչից վերանանք՝ նորմալ է, թե աննորմալ այդ անձնավորությունը: Բնական է, որ այդ երևույթը պետք է ցնցեր բոլորին: Ռուսաստանում, իհարկե, ինչպես բոլոր երկրներում, կան ոչ ադեկվատ մտածելակերպ ունեցող մարդիկ, դրանց սոցցանցերի հիմարությունները մի կողմ թողենք: Պետական կառույցներում բոլորին շատ հուզել էր այդ ամենը: Այստեղ այդ հուզական պոռթկումը, ցասումը, որը տեղի ունեցավ դեպքի հետևանքով, լիովին սպասելի, ճիշտ իրավիճակ է ընկալվում: Ես կարող եմ ասել, որ Ռուսաստանում 90%-ը և՛ իշխանություններում, և՛ քաղաքական շրջանակներում, անկախ նրանից՝ դա ասվո՞ւմ էր բարձրաձայն, թե՞ չէր ասվում, նորմալ ընդունեց բողոքի ալիքը: Այսինքն՝ դա չէր կարող չլինել, դրա չլինելը աննորմալ կլիներ երկրի բնակիչների, ժողովրդի համար, ինչը այս պայմաններում բացարձակապես անթույլատրելի էր: Հուզական արձագանքը, պոռթկումները լիովին սպասելի էին: Ես չեմ արդարացնում տարբեր խուլիգանական գործողությունները, բայց զգացմունքային արձագանքը և հուզական պոռթկումները լրիվ սպասելի էին, ու դրա հետ կապված ռուսական քաղաքական շրջանակներում ոչ մի խնդիր չկա, բոլորը լուռ ընդունեցին, որ դա շատ ճիշտ էր:

Հաջորդ մասը նույնպես ողբերգական է, բայց արդեն Հայաստանի իշխանությունների համար: Առաջին հերթին՝ հենց սկզբից Հայաստանի իշխանությունները նախագահի մակարդակով պետք է ասեին, որ նման այլանդակ, դաժան երևույթ է տեղի ունեցել, և մենք սպասում ենք Մոսկվայից կամ ռուսական կողմից հստակություն և հստակ պատասխան բոլոր հարցերի վերաբերյալ՝ առաջին հերթին, թե այդ հետաքննությունը ով պետք է իրականացնի, որովհետև ռազմաբազայի վերաբերյալ 1997 թ. համաձայնագրի հետ կապված խնդիրը, իհարկե, բոլորը գիտեն: Այս հարցը պետք է հստակորեն բարձրացվեր առաջին ժամից սկսած, հենց այն պահից, երբ այդ մարդը գտնվում էր, ենթադրենք, փախուստի մեջ, երբ նրան չէին կալանավորել, չէին գտել: Պետք է հստակ մի քանի կետով պահանջներ դրվեին: Էլ չեմ խոսում այն մասին, որ նախագահը պետք է ելույթ ունենար հեռուստատեսությամբ, ինչ-որ հարցեր դներ… գոնե ամենավերին էշելոններից այդ հարցը պետք է դնեին ռուսական իշխանությունների, Ռուսաստանի նախագահի առաջ: Բայց դա տեղի չունեցավ: Քար լռություն, խեղկատակային արտահայտություններ, անկապ մեկնաբանություններ ինչ-որ տարբեր ուղղություններով, ինչը ոչ մի լավ բանի չէր կարող բերել, և այդ անտարբերությունը ավելի սրում էր իրավիճակը: Իհարկե, կարող են ասել, թե պաշտոնական ձևով կապվում էին, խոսում էին, բայց սա հարց չէ: Ուզում եմ ասել, որ այս իրավիճակի հետ կապված Հայաստանի իշխանությունների քար լռությունը, նրանց անդեմ, անսկզբունքային, խայտառակ պահվածքը նորից ապացուցեցին ողջ աշխարհին և Ռուսաստանի իշխանություններին, որ նրանք ի վիճակի չեն ոչ մի հարց բարձրացնելու՝ ո՛չ իրավական, ո՛չ քաղաքական, ո՛չ էլ միջպետական:

Այս ողբերգության հաջորդ մասը: Ինչո՞ւ պետք է Ռուսաստանի իշխանությունները այս քննվող հարցը տան Հայաստանի քննչական մարմիններին, այլ ոչ թե իրենք անցկացնեն քննություն: Իհարկե, սա արդեն միջպետական և միջպետական-իրավական խնդիր է: 1997 թ. պայմանագրի համաձայն՝ մի կերպ պետք է լինի, Հայաստանի օրենսդրությամբ՝ մեկ այլ կերպ, իսկ Ռուսաստանի սահմանադրությամբ՝ լրիվ այլ: Բայց սրանք բոլորը տեխնիկական հարցեր են, որոնք լիովին լուծելի են: Ուղղակի եթե վերցնենք վերջին ժամանակների պատմությունը՝ նման դեպքեր տեղի են ունեցել աշխարհում տարբեր երկրներում. վերցնենք հենց ԱՄՆ-ի հետ կապված՝ Ճապոնիայում տեղակայված բազան ու զինվորների գործած բռնաբարության դեպքերը:

Այսինքն՝ եթե խորանանք, 3-4 դեպք ջրի երես կարող ենք հանել: Վերանանք հուզականությունից, գանք իրավական, միջպետական հարցերին: Ո՞վ պետք է տանի քննությունը, ինչպե՞ս պետք է տանի և ի՞նչ է տեղի ունենալու: Սա միջպետական հարց է, այսինքն՝ պետք է պետական այրերը, Հայաստանի քննչական մարմինները, Ռուսաստանի քննչական մարմինը քննարկեն այս հարցը: Այս պարագայում ավելի շատ հարցեր առաջանում են Ռուսաստանի ռազմաբազայի ներքին իրավիճակի առնչությամբ:

Այսինքն՝ եթե սկսվում է նախաքննությունը, ինչպես ամերիկյան քննչական մարմիններն իրենց զինվորների բռնաբարության գործով մինչև վերջ չճշտեցին, չպարզեցին՝ արդյո՞ք այստեղ կա ինչ-որ հետախուզական հետք այլ երկրների հետախուզությունից, ուղղորդված չար միտք, այստեղ կային ինչ-որ երրորդ դեմքեր, կային ինչ-որ մոտիվներ, այնպես էլ ռուսական պատկան մարմինները չէին ցանկանա, որ ինչ-որ տվյալներ հրապարակային դառնային իրենց զինվորական ներքին անցուդարձի հետ կապված: Ինչքան էլ իրենք քննադատեն, դա իրենց ներքին խնդիրն է: Ուղղակի մինչև վերջ սա չճշտելով՝ ոչ մի երկիր չէր տա, ենթադրենք, Հայաստանին, որքան էլ նա համարվում է ՀԱՊԿ-ի անդամ, ստրատեգիական դաշնակից:

Սա արդեն հետախուզական իրավիճակ է ստեղծում, որովհետև գտնվում է սահմանի վրա, և մի քանի փաստեր կային, որ հարցը պետք է վերջնականապես ճշտվեր՝ այս մարդը աննորմա՞լ է, շիզոֆրենի՞կ է, թե՞ ուղորդվել է որպես աղանդավոր, թե՞ ուղորդվել է այլ հետախուզական ծառայությունների հոգեբանական կամ ուղղակի ազդեցության տակ ընկնելու պատճառով… Նախ առաջին հերթին՝ ինչպե՞ս է զենքով դուրս եկել զինվորական մասից, հետո՝ նրա հետ մարդ եղե՞լ է, թե՞ ոչ, հետո՝ դա անելուց հետո սառնասրտորեն մնում է, շորերը փոխում ու նոր գնում: Դա էլ հարց է Հայաստանի պատկան մարմիններին. Գյումրին այդքան մեծ քաղաք չէ, ինչո՞ւ մի քանի ժամվա մեջ իրենք չկարողացան ձերբակալել:

Սա էլ է մի բաց կողմ, բայց դա էլ մի կողմ թողնենք: Այստեղ հարց է՝ ռուսական մարմինները պետք է 100%-ով ճշտեին, թե նա ինչ-որ մեկի հետ հանդիպել է, չի հանդիպել, այդ մի քանի ժամվա ընթացքում ինչ-որ բաներ եղել են, կարող է՝ սխեմաներ, թղթեր են եղել, կարող է՝ չեն եղել, կարող է՝ ինքն ինչ-որ բան պետք է վերցներ, ինչ-որ տեղ տաներ: Սրանք իրականություն չեն, այլ վարկածներ են:

-Վարկած կար, որ հայերն են առաջինը հայտնաբերել հանցագործին և տվել ռուս սահմանապահներին: Դա հավանակա՞ն վարկած է:

-Այդ բոլոր վարկածները հետախուզական մարմինները պետք է հստակորեն , մինչև վերջ վերլուծեին, փաստացի նկարագիրը կազմեին և այդ ամենը դնեին Ռուսաստանի ամենաբարձր իշխանությունների սեղանին: Այս ողջ ինֆորմացիան ճշտելուց հետո հարցի զուտ քրեական կողմով ես Հայաստանի հետ կապված խնդիրներ չեմ տեսնում: Եթե լինեն խնդիրներ, ուրեմն դրանք հայկական իշխանությունների խայտառակ դեմքի ու դիրքի մասին են խոսում: Դա Հայաստանի իշխանությունների դեմքի խնդիրն է: Իհարկե, դժվար է խոսել ընդհանրապես Հայաստանի իշխանությունների դեմքի մասին, բայց, ամեն դեպքում, սա ևս մի կոպիտ, գռեհիկ օրինակ կլինի նրանց պատմության մեջ: Իհարկե, այս հարցերը ճշտելուց հետո Հայաստանի իշխանությունները կարող էին իրենց քայլերով արագացնել, թեկուզ օգտագործել Պուտինի կատարած զանգը:

-Չե՞ք կարծում, որ ոճրագործությունից մեկ շաբաթ անց Վլադիմիր Պուտինի զանգը հենց բողոքի ալիքի հետևանքով եղավ։

-Սա թյուր կարծիք է, դա դժգոհությունների հետևանք չէր: Բնական է, որ կային ուժեր, որ ուզում էին քաղաքականացնել, կային ուժեր, որ չէին ուզում քաղաքականացնել, բայց սա մի կողմ թողենք, սա դրա հետ կապ չուներ: Դա կապված էր այն բանի հետ, որ հարցեր կային, որ պետք էր հստակեցնել: Գոնե իրավիճակի ընդհանուր պատկերը պետք է լիներ: Մինչև իմ ասած այդ մի քանի հարցի ընդհանուր պատկերը չլիներ՝ Ռուսաստանի նախագահը չէր կարող կողմնորոշվել, թե ինչ է կատարվում իրականում: Այսինքն՝ այս ընդհանուր պատկերները, բնական է, Հայաստանի իշխանությունների այս անկապ գործողությունները կարող էին արագացնել, բայց չարագացրին, ուղղակի թրջել տակները, նստել էին: Մարդիկ ուշագնաց սպասում էին, թե ոնց պետք է լինի, ինչպես սահմանադրություն փոխեն, որ իրենց իշխանությունը երկարացնեն: Դա է խնդիրը պարզապես, թե չէ այս խնդիրները չճշտելով՝ ոչ մի հստակ բան չի էլ կարելի ասել:

Ինչ վերաբերում է զուտ քրեական տեսանկյունին՝ միլիոն հոգի ասել է, որ, բնականաբար, ամենայն դաժանությամբ իր պատիժը կկրի, և այստեղ խոսելն ընդհանրապես իմաստ չունի: Ինչ վերաբերում է հուզական պոռթկումներին, զգացմունքներին, ապա լրիվ բնական է, այդպես էլ պետք է լիներ, ոչ մի վատ բան դրա մեջ չկա: Հիմա առանձին գործիչներ իրենց քաղաքական հաշվարկների կամ միավորներ շահելու համար ինչ-որ բաներ կարող էին ասել Ռուսաստանից, ինչպես նաև Արևմուտքից, բայց ես չեմ անում, որովհետև սրանք կեղտոտ քաղաքական հնարքներ էին:

-Գյումրիում որ այդպիսի մեծ պոռթկում եղավ, ԲՀԿ-ն քաղաքապետ ուներ: Դրանից առաջ հայտարարություն արեցին նաև ՀԱԿ-ը, «Ժառանգությունը», և ՀԱԿ-ի հայտարարությունում նշվում էր, որ հայ-ռուսական համատեղ ջանքերով պետք է հանցագործը պատժվի: Ի՞նչ եք կարծում, բողոքի այդ մեծ ալիքից ընդդիմությունը չէ՞ր կարող օգտվել մթնոլորտն ավելի թեժացնելու համար: Օրինակ՝ մեղադրանքներ կան, որ ԲՀԿ-ն մի պատգամավոր ուներ այդտեղ և ժողովդին տուն ուղարկեց: Ձեր դիտարկումները ինչպիսի՞ն են:

-ՀԱԿ-ի հայտարարությունը շատ զուսպ ու նորմալ հայտարարություն էր, քաղաքական ուժի հայտարարություն էր: Բնական է, որ կարող էին օգտագործել, բայց արյան վրա նման կեղտոտ գործարքի՞ գնալ, նման տեսակի խայտառակ վիճակի վրա միավորնե՞ր շահել… ՀԱԿ-ի համար՝ որպես լուրջ, հավասարակշռված ուժի, մնացած քաղաքական ուժերի համար էլ, նման բանն անթույլատրելի էր: Դա արդեն ծիծաղելի է, այս իրավիճակում, այս ողբերգության վրա քաղաքական միավորներ հավաքել, սրացնել իրավիճակը:

Հայաստանում իրավիճակը սրացնելու համար կան միլիոնավոր պատճառներ, սկսած տնտեսական, սոցիալական և իշխանությունների խայտառակ վիճակից: Այստեղ պետք չէ մարդկանց մահվան վրա նման բաներ անել: Այստեղ այդ առումով, ի պատիվ ՀԱԿ-ի և մնացած բոլոր ուժերի, այդ իրավիճակը նորմալ ընդունեցին, իհարկե դատապարտեցին, և առաջարկությունը շատ հստակ ու ճիշտ էր: Բնական է, դա միջպետական հարց էր և, իհարկե, պետք է հետևել, որ Հայաստանի պատկան մարմինները Ռուսաստանի պատկան մարմինների հետ այս հարցը լուծեն, բերեն տրամաբանական ավարտի: Ուզում եմ ասել, որ արյան վրա քաղաքականությունը կոպիտ սխալ կհամարվեր: Դա շատ մանկական, էժանագին, փոքրաթիվ մարդկանց կամ քաղաքական խմբերի քայլ կարող էր լինել:

Երբ բանը հասնում է զգացմունքներին, օրինակ՝ քաղաքական գործիչն էլ կարող է զգացմունքային արձագանք կամ հուզական պոռթկում ունենալ, դա արդեն նորմալ է։ Բայց եթե դրանով փորձեն ինչ-որ քաղաքական բանի հասնել, ապա ոչ մի բան չի լինի, որովհետև միջադեպը ցույց տվեց, որ հայկական իշխանություններն անընդունակ են, հերթական անգամ երևաց, որ նրանք ընդունակ չեն Ռուսաստանի իշխանությունների հետ գոնե խոսելու:

-Իսկ ընդդիմության մասին ի՞նչ կասեք: Գյումրիում քաղաքապետը ԲՀԿ-ական է: Այդպիսի պոռթկում եղավ, իսկ ՀԱԿ-ն էլ, օրինակ, մի հայտարարություն տարածեց, թե այս ոճրագործությունը պետք է բացահայտվի Ռուսաստանի Դաշնության պատկան մարմինների հետ համագործակցությամբ: Արդյոք չպե՞տք է նաև ընդդիմադիր ուժերը ներկա լինեին այնտեղ, որտեղ այդպիսի մեծ բողոք կար:

-ՀԱԿ-ի հայտարարությունը շատ զուսպ ու նորմալ հայտարարություն էր, քաղաքական ուժի հայտարարություն էր: Բնական է, որ կարող էին օգտագործել պահը, բայց արյան վրա նման կեղտոտ գործարքի գնալ, նման տեսակի խայտառակ վիճակի վրա միավորներ շահել պետք չէ: ՀԱԿ-ի՝ որպես լուրջ, հավասարկշռված ուժի համար, մնացած քաղաքական ուժերի համար էլ, նման բանն անթույլատրելի էր: Այս իրավիճակում, այս ողբերգության վրա քաղաքական միավորներ հավաքել, սրացնել իրավիճակը:

Հայաստանում իրավիճակը սրացնելու համար կան միլիոնավոր պատճառներ՝ սկսած տնտեսական, սոցիալական և իշխանությունների խայտառակ վիճակից: Եվ պետք չէ մարդկանց մահվան վրա նման բաներ անել: Ի պատիվս ՀԱԿ-ի և մնացած բոլոր ուժերի, այդ իրավիճակը նորմալ ընդունեցին, իհարկե, դատապարտեցին և առաջարկությունը շատ հստակ ու ճիշտ էր: Բնական է, դա միջպետական հարց էր և, իհարկե, պետք է հետևել, որ Հայաստանի պատկան մարմինները Ռուսաստանի պատկան մարմինների հետ այս հարցը լուծեն, բերեն տրամաբանական ավարտի: Ուզում եմ ասել, որ արյան վրա քաղաքականությունը կոպիտ սխալ կհամարվեր: Դա շատ մանկական, էժանագին, փոքրաթիվ մարդկանց կամ քաղաքական խմբերի քայլ կարող էր լինել: Ինչ վերաբերում է զգացմունքներին, օրինակ՝ քաղաքական գործիչն էլ կարող է զգացմունքային արձագանք կամ հուզական պոռթկում ունենալ, դա արդեն նորմալ է, բայց եթե դրանով փորձեն ինչ-որ քաղաքական բանի հասնել, ապա ոչ մի բան չի լինի, որովհետև միջադեպը ցույց տվեց, որ հայկական իշխանություններն անընդունակ են, հերթական անգամ ցույց տվեց, որ իրենք ընդունակ չեն Ռուսաստանի իշխանությունների հետ գոնե խոսելու:

-Իսկ ընդդիմությունը Ռուսաստանի Դաշնության հետ ավելի լա՞վ հարաբերություններ ունի, հնարավո՞ր է՝ ՌԴ-ն աջակցի եռյակին իշխանափոխության հասնելու գործում:

-Նորմալ վերաբերմունք ունեն ընդդիմության նկատմամբ, մշտական հանդիպումների ու քննարկումների մեջ են: Ընդդիմադիր ուժերի նկատմամբ հարգանք ունեն, այդ ուժերը իրենց ոչ թե վասալի տեղ են դնում, այլ քաղաքական ուժերի: Ուղղակի երկխոսության մեջ են գտնվում: Ռուսաստանի իշխանություններն այստեղ ոչ մի խնդիր չեն տեսնում, նույնիսկ նրանց շատ քայլեր կարող է չհամընկնեն Ռուսաստանի քայլերի հետ, բայց շատ նորմալ են անում:

Բայց այնպես չէ, որ Ռուսաստանը պետք է աջակցի Հայաստանի ընդդիմությանը, որ այդ ընդդիմությունն էլ գա իշխանության. նման բան չկա: Ռուսաստանը կաջակցի հայ ժողովրդին, եթե ժողովուրդը դուրս գա փողոց ու ասի, որ այսպես է արվելու։ ՌԴ իշխանություններն էլ, տեսնելով դա, կաջակցեն ժողովրդին, ժողովրդի դեմ ոչինչ չի լինի, եթե, իհարկե, նման ողբերգության պարագայում չլինի դա: Իհարկե, Ռուսաստանի որոշ կոռումպացված գործիչներ, որոնք համագործակցում են Հայաստանի կոռումպացված իշխանությունների հետ, կարող են առանձին պատվիրված հոդվածներ ու մեկնաբանություններ անել: Նման կապիկություններ ու դերասանություններ կարող են լինել, բայց լուրջ քաղաքականության դեպքում Ռուսաստանը կկանգնի Հայաստանի պայքարող ժողովրդի կողքին:

-Իսկ եռյակի սկսած պայքարն իր ավարտին կհասնի՞։ Երկու հզոր հանրահավաքներից հետո Ծառուկյանը դահլիճային մակարդակի հավաք է անում, որին, ի դեպ, ՀԱԿ-ն էլ չի մասնակցում:

-Սրանք ուղղակի եռյակի ներքին տակտիկական խնդիրներն են, այդ խնդիրներն իրենք են որոշում: Այդ խորհրդաժողովն էլ ուղղակի Գագիկ Ծառուկյանն է հրավիրում, բայց այն, որ ՀԱԿ-ը չի մասնակցում, չի նշանակում, թե եռյակի մեջ տարաձայնություններ կան: Հիմա կարող է Կոնգրեսն էլ տասնյակ մեծ կամ փոքր հավաքներ անել, որին կարող են եռյակի որոշ կուսակցություններ չմասնակցել։ Ես խնդիր չեմ տեսնում: Ժողովուրդը հստակորեն հետևում է, Ռուսաստանը՝ ևս. եթե հետո-հետո ասելն այլ արդյունքների բերի՝ այդ ժամանակ արդեն կքննադատվի: Եթե ապացուցվի, որ դա ճիշտ մարտավարություն է, ապա ռուսներն այս դեպքում ասում են․ «Ради Бога»:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում