Ադրբեջանական News.az կայքի փոխանցմամբ, Կասպյան տարածաշրջանի փորձագետ,
Caucasian Review of International Affairs հանդեսի գլխավոր խմբագիր Ալեքս Ջեքսոնն անդրադարձել է Կովկասյան տարածաշրջանի կայունության հիմնախնդիրներին.
«Ըստ իս` տարածաշրջանի անվտանգության ամենամեծ սպառնալիքը ղարաբաղյան հիմնախնդիրն է: Չնայած հակամարտող կողմերը հակված են բանակցություններ վարելուն, այնուամենայնիվ, գոյություն ունի պատերազմական գործողությունների վերսկսման որոշակի ռիսկ:
Վրաստանում իրավիճակը մի փոքր այլ է, այնտեղ պատերազմի վերսկսման ռիսկային գործոնը մեծ չէ: Ռուսաստանն ու Վրաստանը չեն ցանկանում նոր պատերազմ սկսել: ԵՄ դիտորդական առաքելությունը որոշակիորեն նվազեցրել է շփման գծում բախումների թիվը, թեև Ռուսաստանն արգելում է, որ նրանք մուտք գործեն Աբխազիա և Հարավային Օսիա:
Երկար ժամանակ Ռուսաստանը երկակի խաղ է խաղացել Ղարաբաղի հարցում և ձգտել է ստատուս-քվոյի պահպանմանը, որպեսզի դրանով իսկ պահպանի նաև տարածաշրջանում իր ազդեցությունը: Սակայն ժամանակները փոխվում են, և Ռուսաստանում սկսում են ավելի շատ գիտակցել, որ Ղարաբաղում պատերազմի վերսկսումը շահավետ չի լինի իրենց համար:
Բացի այդ, եթե Ռուսաստանը սկսի լայնորեն աջակցել հակամարտության կարգավորմանը, ապա դրանով իսկ կարող է ողջ աշխարհին ի ցույց դնել հետխորհրդային տարածքում իր «պատասխանատվությունը», ինչպես նաև որոշակիորեն վերականգնել Վրաստանի հետ պատերազմի արդյունքում տուժած միջազգային վարկը:
Պետք է ընդգծել, որ Ռուսաստանը, Հայաստանն ու Ադրբեջանը մոսկովյան փաստաթուղթը ստորագրել են այդ պատերազմից ընդամենը 3 ամիս անց: Ռուսաստանը կարող է նաև ճնշում գործադրել Ադրբեջանի ու Հայաստանի վրա:
Տարածաշրջանային անվտանգությանն սպառնացող երկրորդ կարևոր գործոնը հեղափոխական շարժումներն են կամ պետական կոլափսը: Հազիվ թե դրանք գրանցվեն Ադրբեջանում, մինչդեռ Հայաստանում և Վրաստանում հեղափոխության հավանականությունն առավել մեծ է:
Մասնավորապես, Հայաստանի կառավարությունն ուժեղ ճնշման տակ է հայտնվել իր ղեկավարման ոճի ու երկրի ֆինանսական դրության պատճառով: Դա նվազեցնում է Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության և հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման հարցում նրա մանևրելու հնարավորությունը:
Թեպետ այժմ Հայաստանի կառավարության տապալման հավանականությունը մեծ չէ, ապագայում չի կարելի բացառել դա, ինչը կարող է լրջորեն ու անկանխատեսելիորեն վնասել տարածաշրջանային կայունությանը»:
