Գարնանային անձրևներից ակտիվացել է Շիրակի մարզի Առափի գյուղի սողանքային գոտին: Սողանքը Առափիի գլխին պատուհաս է դարձել դեռ անցած դարի 70-ականներից:
Գյուղացիների խոսքով, «Ակոյի սարն է ոտ առել գյուղ իջնում»:
Գյուղի բնակիչ Հովհաննիսյաններին պատկանող սեփական տունը օրերս հողի տակ է թաղվել: Միայն երջանիկ պատահականությամբ, ավելի շուտ` պատուհանների ամուր ճաղավանդակների շնորհիվ է, որ տանը գտնվող երեխաներն ու տանտիրուհին ողջ են մնացել: Հողը տուն չի լցվել:
Անակնկալի եկած և ակնթարթորեն անտուն մնացած ընտանիքը 1-2 ամիս կապաստանի համագյուղացի Հովհաննեսի դատարկ տանը: Շիրակի մարզպետարանի պատասխանատուները վստահեցնում են, որ Հովհաննիսյաններն անօթևան չեն մնա. որոշ ժամանակ անց հարցը կլուծվի:
Առափիի բնակիչներից ով բախտավոր աստղի տակ է ծնվել` ողջ մնալու մեծ հավանականություն ունի: Գյուղացիներից յուրաքանչյուրի կյանքն ամեն պահի վտանգի տակ է:
Առափիում այս պահին իրարանցում չէ միայն գերեզմանատանը: Բոլոր հանգուցյալներն իրենց տեղերում են: Սողանքային շարժը մեծ չէ: Բայց հենց շիրիմներից է սկսվում սարի կիսման հատվածը: Մեկ-երկու ուժեղ ցնցման, առատ անձրևների ու պետության և տարիների ընթացքում տեղի իշխանությունների անհետևողականության արդյունքում չի բացառվում ողջերի և մեռածների հնարավոր հանդիպումը` հողի տակ:
