Թուրքական Doğan լրատվական գործակալության փոխանցմամբ, Թուրքիայի պատմագիտական ընկերության նախկին նախագահ և «Ազգայնական շարժում» կուսակցության կողմից Քայսերիից առաջադրված խորհրդարանական թեկնածու, պրոֆեսոր Յուսուֆ Հալաչօղլուն, մասնակցելով «Մերձավորարևելյան ու բալկանյան վերջին զարգացումները» խորագրով կոնֆերանսին, խոսել է Թուրքիայի արտաքին քաղաքականության խնդիրներից.
«Թուրքիան պետք է խելք հավաքի և կողմնորոշվի դեպի Ռուսաստան, Իրան ու թյուրքական երկրներ: Արդեն ժամանակն է, որ Թուրքիան հրաժարվի ԵՄ-ին անդամակցելու գաղափարից: Չեմ հասկանում, թե ինչու է Թուրքիան կառչել «Եվրոպայի փեշից», երբ վերջինս 10 տարի անց ծնկի է գալու:
Դրա համար էլ անհրաժեշտ է, որ իր հայացքը հառի դեպի Ռուսաստան, Իրան ու թյուրքական երկրներ: Դա կարևոր է նաև հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման համար: Թուրքիան պետք է տվյալ խնդրի շուրջ իր մոտեցումը համաձայնեցնի Ռուսաստանի ու Իրանի հետ»:
Հիշեցնենք, որ օրեր առաջ թուրքական Hürriyet Daily News Economic Review թերթի հոդվածագիր Սոներ Չաղափթայի հոդվածում նշված էր հետևյալը. «Երբ 2004 թվականին ԵԽ համաժողովում միաձայն վճռվեց 2005 թվականին ԵՄ-ին Թուրքիայի անդամակցության շուրջ բանակցություններ ձեռնարկել Թուրքիայի հետ, այդ ժամանակ Էրդողանի գլխավորած «Արդարություն ու զարգացում» կուսակցությունը (ԱԶԿ) հետքայլ կատարեց:
Այժմ ԱԶԿ-ն Թուրքիայում հակաեվրոպական տրամադրություններ է բորբոքում, ինչն էլ հանգեցրել է ԵՄ-ին Թուրքիայի անդամակցության կողմնակիցների կտրուկ նվազմանը: Եթե 2004 թվականին ԵՄ-ին Թուրքիայի անդամակցությանն աջակցում էր Թուրքիայի բնակչության 74 տոկոսը, ապա 2010 թվականին այդ ցուցանիշը կազմել է ընդամենը 38 տոկոս»:
Ինչ վերաբերում է Թուրքիայի կողմնորոշմանը դեպի Ռուսաստան ու Իրան, ապա կարելի է կարծել, որ թուրք պրոֆեսորը, իրավամբ, դժգոհելու տեղ չունի Էրդողանի վարած արտաքին քաղաքական կուրսից, քանի որ թուրք-ռուսական և թուրք-իրանական հարաբերությունները, թերևս, ապրում են իրենց լավագույն ժամանակաշրջանը:
Թուրք պատմաբանը պետք է լավ հիշի իրենց օսմանյան անցյալը և կտեսնի, որ Օսմանյան կայսրությունը 12-ական խոշոր պատերազմ է մղել թե՛ Ռուսաստանի (1568-1570 (1572), 1676-1681, 1686-1700, 1710-1711, 1735-1739, 1768-1774, 1787-1792, 1806-1812, 1828-1829, 1853-1856 (Ղրիմ), 1877-1878, 1914-1917 (Առաջին համաշխարհային պատերազմ)), թե՛ Իրանի (1514, 1533-1536, 1548-1549, 1552-1554, 1578-1590, 1603-1618, 1623-1639, 1723-1727, 1730-1732, 1735-1736, 1742-1746, 1821-1823) դեմ: