«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է «Կովկաս» ինստիտուտի փոխտնօրեն Սերգեյ Մինասյանը:
– Պարոն Մինասյան, Ուելսում ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովի շջանակում ԱՄՆ պետքարտուղար Քերիի նախաձեռնությամբ՝ վերջերս արդեն երկրորդ անգամ կայացավ Ալիև-Սարգսյան հանդիպում: Բովանդակային առումով հանդիպմանը նոր հարցեր չեն քննարկվել, սակայն հատկանշական է ինքնին այդ հանդիպման փաստը: Ո՞րն էր, ըստ Ձեզ, այսքան հապճեպ հանդիպում կազմակերպելու նպատակն այս փուլում: Ամերիկյան կողմը փորձեց վերականգնե՞լ հավասարակշռությունը Ռուսաստանի ակտիվությունից հետո, թե՞ ինչ:
– Ձեր հարցում մասամբ կա արդեն պատասխանը: Իհարկե, հասկանալի է, որ Սոչիի հանդիպումից հետո, հատկապես նկատի առնելով Ուկրաինայի շուրջ Արևմուտք-Ռուսաստան շարունակվող հակամարտությունը, պարզ է, որ ԱՄՆ-ն կփորձեր որոշակիորեն արձագանքել այս հանգամանքին, չնայած ԱՄՆ կողմից անկեղծ ցանկություն կա լրացուցիչ մեխանիզմներ, լրացուցիչ հնարավորություններ ստեղծելու, որ հետագա էսկալացիան չշարունակվի: Ճիշտ է, ես կարծում եմ, որ օգոստոսի սկզբի իրադարձություններից հետո Ադրբեջանը դեռ բավական ժամանակ դժվար թե փորձի շարունակել այս էսկալացիան, բայց ԱՄՆ-ն, որպես համանախագահ երկիր, նույնպես անում է այն ջանքերը, որոնք պետք է նպաստեն խաղաղության վերջնական հաստատմանը, որն այս պահին բնականաբար դժվար է իրատեսական համարել, բայց այս հանդիպումները հնարավորություն կտան դեէսկալացնել իրավիճակը:
– Վտանգավոր չէ՞ արդյոք այն հանգամանքը, որ Ռուսաստանը կազմակերպում է հանդիպում առանց մյուս համանախագահների, ամերիկյան կողմը հանդիպում է կազմակերպում առանց ռուսական կողմի ներկայության, սա Ձեզ չի՞ ստիպում մտածել, որ միգուցե համանախագահ երկրները սկսում են առանձին-առանձին վարել հակամարտության կարգավորման գործընթացը՝ այդպիսով տապալելով առողջ բանակցային գործընթացը:
– Կարծում եմ, եթե շարունակվի արևմտյան երկրների և Ռուսաստանի այս հակամարտությունը, ապա առնվազն Մինսկի խմբի ֆորմատում խնդիր կլինի, բայց դրա հետ մեկտեղ և՛ Արևմուտքը, և՛ Ռուսաստանը որոշ չափով շահագրգռված են այս ֆորմատի պահպանմամբ՝ ոչ միայն նկատի առնելով այն հանգամանքը, որ դա նպաստում է բանակցային գործընթացին և խաղաղության ապահովմանը, այլև ելնելով այն հանգամանքից, որ փաստացի այս պահին Մինսկի խմբի երեք համանախագահների ֆորմատը հանդիսանում է եզակի ֆորմատներից մեկը, որտեղ ընդհանրապես ինչ-որ համագործակցություն կա Արևմուտքի և Ռուսաստանի միջև: Հետևաբար՝ երկու կողմն էլ որոշ չափով շահագրգռված են այս ֆորմատի պահպանմամբ, բայց նաև պետք է հասկանանք, որ բոլոր կողմերն էլ չափազանց խանդով են նայում մյուս կողմի քայլերին այս հակամարտությունում:
Առաջարկում ենք մանրամասներին ծանոթանալ «Առաջին լրատվական»-ի տեսանյութում:
