Հովիկ Աբրահամյանը, որպես անդրադարձ Ռոբերտ Քոչարյանի հարցազրույցի և տնտեսական քաղաքականության քննադատության, հայտարարել է, որ ինքը հավատում է տնտեսական աճին, և Ռոբերտ Քոչարյանն էլ գիտի, որ դրա համար ժամանակ է պետք: Աբրահամյանը այս կոնտեքստում հիշեցրել է, որ Քոչարյանի հետ աշխատել են երկար ժամանակ:
Հետաքրքրական է, որ մի քանի օր առաջ Հովիկ Աբրահամյանը գերադասել էր չխոսել Ռոբերտ Քոչարյանի հարցազրույցի մասին, երբ ՀՀԿ ԳՄ նիստից հետո լրագրողները նրան հարցրել էին այդ մասին: Եվ ահա այսօր՝ սեպտեմբերի 1-ին, երբ էլ ավելի հիմնավոր կլիներ Գիտելիքի օրով հայկական քաղաքականության մասին չխոսելը, Հովիկ Աբրահամյանը որոշել է անդրադառնալ հարցազրույցին:
Ամենայն հավանականությամբ, նրա վրա ազդեցություն է թողել նախօրեին խնամի Ծառուկյանի հեռուստաընկերությամբ ցուցադրված ֆիլմը Ռոբերտ Քոչարյանի տասնամյա նախագահության մասին, որը ձոն էր Քոչարյանի իմաստնությանն ու հանճարին: Այս ֆիլմը երևի թե առիթ է ծառայել Հովիկ Աբրահամյանի համար մտածել անդրադարձի մասին, քանզի ֆիլմի ցուցադրումը նրան երևի թե հուշել է, որ իրավիճակը ավելի քան լուրջ է, և խոսքը ամենևին չի վերաբերում ընդամենը հերթական հարցազրույցին:
Խնդիրն այն է, որ Քոչարյանի հարցազրույցն ու ֆիլմը փաթեթով քաղաքականություն վերադարձի ակնառու հայտ էին: Իսկ սա նշանակում է, որ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը ստանում է լուրջ մրցակից: Այստեղ նրա համար առաջանում է աջակիցների հարցը: Հովիկ Աբրահամյանը նախագահ դառնալու համար անշուշտ ակնկալում է ոչ միայն ՀՀԿ-ի և Սերժ Սարգսյանի, այլ նաև ԲՀԿ-ի, այսինքն՝ խնամի Ծառուկյանի աջակցությունը և նրա միջոցով նաև՝ որոշակի աջակցություն ոչ իշխանական քառյակից, որը գլխավորում է ԲՀԿ-ն:
Քոչարյանի հայտը վկայում է, որ նույն աջակցության շրջանակներին է հավակնում նաև երկրորդ նախագահը: Իսկ այն, որ նրա հայտը զանգվածաբար ներկայացվում է Ծառուկյանին պատկանող հեռուստաընկերությամբ, Հովիկ Աբրահամյանի համար ռիսկեր է առաջացնում՝ այն առումով, որ Ծառուկյանը կարող է կանգնել ոչ թե իր, այլ Քոչարյանի կողքին:
Աբրահամյանը ստիպված է արձագանքել քոչարյանական հայտին և ըստ էության ընդունել մարտահրավերը՝ հայտարարելով, որ ինքը հավատում է տնտեսության աճին, պարզապես դրա համար ժամանակ է պետք: Միևնույն ժամանակ Հովիկ Աբրահամյանը Քոչարյանին նրբորեն ակնարկում է համատեղ աշխատանքի տարիների մասին՝ գուցե թե այն բանի համար, որ ինչքան Քոչարյանն է իրեն լավ ճանաչում, այնքան էլ ինքն է լավ ճանաչում Քոչարյանին, և այս առումով մրցակցային առավելություն ունենալու հույսեր երկրորդ նախագահը թող չփայփայի:
Այստեղ առանցքային է դառնում Գագիկ Ծառուկյանի դերակատարումը՝ այն իմաստով, թե ում նժարն է նա փորձելու ծանրացնել: Եվ բացառված չէ այն տարբերակը, որ ի վերջո Ծառուկյանը դառնա Աբրահամյանի և Քոչարյանի պայքարի փոխզիջումը, առավել ևս, որ սա ըստ էության փոխզիջումային տարբերակ կարող է լինել նաև ոչ իշխանական քառյակի համար, հակառակ դեպքում քառյակն ուղղակի կփլուզվի ժամանակից շուտ: Իսկ քառյակը դեռ ակնհայտորեն պետք է, քանի որ այն դեռևս ամբողջությամբ չի լուծել հասարակության դերի չեզոքացման խնդիրը, որը շատ կարևոր է և Քոչարյանի, և Հովիկ Աբրահամյանի քաղաքական պլանները առաջ մղելու համար:
Այս տեսանկյունից մոտակա ժամանակահատվածում Ծառուկյանի ուղղությամբ Քոչարյանի կամ Աբրահամյանի ճնշումների հավանականությունը իհարկե մեծ չէ, փոխարենը նրանց սկսվող դիմակայությունը մեծացնում է Ծառուկյանի հանդեպ քառյակի ճնշումները, ինչի մի դրվագի մենք ականատես եղանք ՀՅԴ ԳՄ ներկայացուցիչ Արմեն Ռուստամյանի՝ քառյակի սկզբնավորումից ի վեր աննախադեպ կոշտության գնահատականների տեսքով:
Միևնույն ժամանակ «Ժառանգությունից» Ռուբեն Հակոբյանն էր աշնանային սեզոնի մեկնարկից առաջ հայտարարել, որ քառյակը պարտավոր է դնել ամբողջական իշխանափոխության հարց: Սրանք ոչ այլ ինչ են, քան ճնշումներ Ծառուկյանի վրա, որպեսզի հավանաբար վերջինս չփորձի Քոչարյանի և Աբրահամյանի միջև միայնակ մանևրել:
