Լոռու մարզի Այգեհատ գյուղում 300 գլուխ կով կա, իսկ նրա հարևան Արդվիում` 130 գլուխ: Սակայն 2010 թվականին` ՀՀ վարչատարածքային բաժանման օրենքում փոփոխություններ կատարելուց հետո, Այգեհատին պատկանող 130 հեկտար միակ արոտավայրը հատկացվեց սահմանակից Արդվի գյուղին:
Կռիվն ընկավ երկու հարևան գյուղերի Արդվիի և Այգեհատի միջև, թեպետ այգեհատցիները չեն ցանկանում զիջել, արդվեցիներն էլ չեն ցանկանում ընդունել անակնկալ նվերը: Օրենքի փոփոխությունները կարգավորում են սահմանային հողերի սեփականության խնդիրը:
Օրինակ` նախկին Թումանյանի շրջանի գյուղերի մեծ մասի սեփական արոտավայրերը գտնվում են Ստեփանավանի և Տաշիրի տարածքում գտնվող Ուրասարի բարձրադիր գոտում, որը տվյալ գյուղերից հեռու է շուրջ 150 կիլոմետրով:
Ըստ Լոռու մարզպետ Արամ Քոչարյանի` առաջարկվող փոփոխություններով չի վերացվել արոտավայրերի նախկին օգտագործողների իրավունքը:
«Սկզբունքը հետևյալն է, յուրաքանչյուր համայնքի սեփականությունը համարվող հողը, անմիջականորեն սահմակից պիտի լինի տվյալ համայնքին: Սա էլ դարձել է երկու գյուղերի բնակչության դժգոհության պատճառ»,-ասաց Արամ Քոչարյանը:
Լոռու մարզպետարանում փորձել են Օձունի հողերից մի փոքր կտոր փոխատեղումով վիճահարույց արոտավայրը սահմանակից դարձնել Այգեհատին, ինչը կլուծեր խնդիրը:
Սակայն տարածքային կառավարման նախարարությունում այս առաջարկն անընդունելի է համարվել, երևի թե հիմա էլ օձունցիների դժգոհությունը չառաջացնելու համար:
Իսկ հորդորը` այգեհատցիներին, թե կարող են օգտագործման 99 տարվա պայմանագիր կնքել արոտավայրի համար, սակայն Արդվիի գյուղապետարանում անընդունելի են համարում սա:
Լոռու մարզպետարանում խոստանում են խնդիրը կրկին ներկայացնել տարածքային կառավարման նախարարությունում:
«Կփորձենք ինչ-որ բան անել,տեսնենք` ինչով կարող ենք օգնել այգեհատցիներին»,- ասաց Արամ Քոչարյանը:
