Վրացական apsny.ge կայքի հաղորդմամբ, Իսրայելի պաշտպանության նախարար Էհուդ Բարաքը CNN-ին տված հարցազրույցի ժամանակ անդրադարձ է կատարել Իրանի միջուկային ծրագրին.
«Միայն ռազմական միջամտության վտանգը կարող է Իրանին ստիպել` ընդառաջ գնալու միջազգային հանրությանը: Իրանը պետք է գիտակցի, որ աշխարհը պատրաստ է գնալու բոլոր միջոցներին: Չի բացառվում, որ կաթվածահար անող պատժամիջոցները կարող են արդյունավետ լինել, սակայն համաշխարհային առաջնորդները պետք է հասկանան, որ Իրանը, նախքան միջուկային լիցքով պայթուցիկ սարքի պատրաստումը, կարող է ստեղծել դա Արևմտյան Եվրոպա հասցնելու համար նախատեսված հրթիռ:
Այսինքն՝ նրանք կարող են ուշանալ, երբ գործնականում արդեն հնարավոր չի լինի ոչինչ փոխել: Մինչ այդ պահը մնացել է 0.5-1.5 տարի, ինչը խոսում է խնդրի հրատապ լուծման անհրաժեշտության մասին: Այդ խնդիրը չի վերաբերում միայն Իսրայելին»:
Բարաքը նաև նշել է, որ Մերձավոր Արևելքում գրանցված վերջին զարգացումները ձեռնտու են Իրանին. «Դրանց շնորհիվ միջազգային հանրության ուշադրությունը գամվել է ոչ թե Իրանի, այլ` Լիբիայի և մյուս երկրների վրա: Սակայն Իրանը չպետք է ժամանակից շուտ ուրախանա, քանի որ հուզումների այդ ալիքը կարող է տարածվել նաև այնտեղ: Դժբախտաբար, առայժմ դրանք, Իրանի փոխարեն, տարածվել են Բահրեյնում և մեր վերահսկողությունից դուրս են մնում»:
Հիշեցնենք, որ Wikileaks-յան հրապարակումներում 2010 թվականի փետրվարի 24-ին թվագրված փաստաթղթում նշված էր, որ Իրանը Հյուսիսային Կորեայից ձեռք է բերել R-27 տիպի 19 հրթիռ, որոնց հեռահարությունն Իրանին առաջին անգամ հնարավորություն է ընձեռում հարված հասցնել Մոսկվային և Արևմտյան Եվրոպայի մայրաքաղաքներին:
Ինչ վերաբերում է Իրանի կողմից միջուկային զենք պատրաստելու շուրջ Բարաքի նշած ժամկետներին, ապա պետք է հիշել, որ նախորդ տարվա սեպտեմբերի վերջին իրանական իշխանությունները պաշտոնապես ընդունեցին, որ երկրի միջուկային օբյեկտների (այդ թվում՝ Բուշեհրի ԱԷԿ-ի ու Նաթանզում գտնվող ուրանի հարստացման գործարանի) կառավարման համակարգերի համակարգչային ծրագրերը հարձակման են ենթարկվել Stuxnet անվամբ համակարգչային վիրուսի կողմից: Ավելի ուշ հայտնի դարձավ, որ Stuxnet-ը իրանական միջուկային օբյեկտներում վնասել է մոտ 30.000 համակարգիչներ ու այլ սարքավորումներ:
Վիրուսը, հայտնվելով համակարգչի կամ համակարգչային ծրագրով (software) կառավարվող որեւէ սարքավորման մեջ, չի գործում («քնած» է մնում) այնքան ժամանակ, քանի դեռ չի հայտնաբերում իրեն անհրաժեշտ համապատասխան կոդը, որն էլ կառավարում է որոշակի արդյունաբերական գործընթաց (օրինակ՝ միջուկային որևէ օբյեկտի աշխատանքի կառավարում), որից հետո Stuxnet-ը, ինքնուրույն ակտիվանալով (կամ ակտիվանալով «դրսից» ստացված հրամանի համաձայն), սկսում է գործել` շարքից հանելով համապատասխան համակարգերն ու միաժամանակ «դուրս» հաղորդելով տվյալ օբյեկտի վերաբերյալ անհրաժեշտ տեղեկատվությունը:
Ի դեպ, Stuxnet-ը, տարածվելուց զատ, նաև ձևափոխվում է, և հայտնաբերվելուց հետո վիրուսի երեք նոր տարբերակ է սկսում տարածվել:
