Քաղաքապետարանը մարտի 23-ին մերժել է ապրիլի 8-ի հանրահավաքը Ազատության հրապարակում անցկացնելու մասին Հայ ազգային կոնգրեսին դիմումը: Այսինքն` Կոնգրեսի իրազեկումը չի ընդունվել ի գիտություն: Քաղաքապետարանը Կոնգրեսին առաջարկել է հանրահավաքը անել Մատենադարանում:
Այսինքն` դա նշանակում է, որ ապրիլի 8-ին Ազատության հրապարակը նորից շրջապատված է լինելու ոստիկաններով: Դժվար է ասել, նորից այնտեղ հացադուլ անցկացնելիս կլինի՞ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, թե՞ նա մինչ այդ դադարեցրած կլինի իր ծոմապահությունը: Բայց թերևս աներկբա է, որ ապրիլի 8-ին Կոնգրեսի հանրահավաքը նորից որոշում կկայացնի գնալ դեպի Ազատության հրապարակ և ոստիկանների հետ բանակցելով` մուտք գործել հանրահավաք:
Հայ ազգային կոնգրեսի համակարգող Լևոն Զուրաբյանն այսօր հայտարարել է, այսինքն` ընդունել է, որ Ազատության հրապարակը վերանվաճված կամ ազատագրված չէ, և «կռիվը դեռ շարունակվում» է:
Թե ինչքան այն կշարունակվի, դժվար է ասել: Դժվար է ասել նաև, թե արդյո՞ք Կոնգրեսը, ապրիլի 8-ին էլ մուտք գործելով հրապարակ, որոշում չի կայացնի այլևս դուրս չգալ այնտեղից, եթե իշխանությունը շարունակում է արգելել իրազեկված հանրահավաքների անցկացումը հրապարակում: Չի բացառվում, օրինակ, որ Կոնգրեսը մնա հրապարակում հենց այդ պահանջով. Այսինքն` բազմությունը մնում է հրապարակում, քանի դեռ քաղաքապետարանը չի սկսում Ազատության հրապարակում հանրահավաքներ անցկացնելու իրազեկումներն ընդունել ի գիտություն, այսինքն` թույլ տալ, որ այնտեղ հանրահավաքներ անցկացվեն:
Դա, իհարկե, հնարավոր զարգացումների տարբերակներից մեկն է: Իսկ տարբերակները, իհարկե, շատ կլինեն: Թե ինչ կորոշվի ի վերջո, ցույց կտա ժամանակը: Օրինակ` չի բացառվում, որ Կոնգրեսը, առաջնորդվելով «երրորդության» քրիստոնեական սկզբունքով, հրապարակում մնալու որոշում կայացնի երրորդ անգամ այնտեղ մուտք գործելուց հետո միայն: Ըստ երևույթին, իշխանությունն էլ փորձում է հնարավորինս երկար դիմադրել և Ազատության հրապարակը ժողովրդին հանձնելու դիմաց հնարավորինս շատ փոխզիջումներ կորզել Կոնգրեսից: Այդօրինակ իրադրությունը համահունչ է շախմատային պարտիայի տրամաբանությանը, որի շրջանակն են կարծես թե մտել ընդդիմություն-իշխանություն փոխհարաբերությունները:
Ըստ ամենայնի, կարող է դերակատարություն ունենալ նաև այն, որ Ազատության հրապարակը միանգամից զիջելը կարող է իշխանական որոշ շերտերում ընկալվել որպես Սերժ Սարգսյանի թուլության նշան, քանի որ հազիվ թե այդ շերտերում հավատան հանդուրժողության և լայնախոհության տարբերակին: Իսկ այդ դեպքում արդեն համակարգում կարող է լուրջ անվստահություն առաջանալ Սերժ Սարգսյանի հանդեպ:
Այդ իսկ պատճառով Սարգսյանը հավանաբար փորձելու է հրապարակը ընդդիմությանը զիջել համակարգի տարբեր շերտերին անվտանգության երաշխիքներ տալուն զուգահեռ: Ժամանակի այդ ընթացքը որոշակիորեն կարող է ձեռնտու լինել նաև Կոնգրեսին` կրկին շախմատային տրամաբանությունից ելնելով, քանի որ ժամանակը շախմատում շատ կարևոր է հաջորդ քայլերի մասին խորհելու և հաշվելու համար, թեև իհարկե, հայտնի է նաև, որ շախմատում էլ կան ժամանակային սահմանափակումներ: