«Այս օրերը փորձության օրեր են բոլորի համար»:
Բոլոր նրանց համար, ովքեր չեն հասկանում «Ծոմ ազատության» խորհուրդը և իմաստը, ևս մեկ անգամ վերընթերցեմ` ««Ժառանգություն» կուսակցության խորհրդի ընդլայնված նիստի մարտի 13-ի որոշման առաջին կետ: «Ժառանգություն» կուսակցության խորհրդի ընդլայնված նիստը հայտարարում է, որ երկրում ստեղծված արտակարգ իրավիճակը ենթադրում է արտակարգ լուծումներ, ինչին համահունչ և երկիրը գահավիժումից զերծ պահելու մտահոգությամբ որոշում է`
1. Հնարավոր բոլոր եղանակներով` Ազգային ժողովի ամբիոնից մինչև հրապարակ, շարունակել պայքարը հանրապետության ամբողջ իշխանության օրինական ու արտահերթ նորովի ձևավորման համար»:
Իսկ այժմ` հայտարարությունս.
Սիրելի հայրենակիցներ,
2011թ. փետրվարի 17-ին գործող նախագահ Սերժ Սարգսյանի նախաձեռնությամբ ՀՀԿ, ԲՀԿ և «Օրինաց երկիր» կուսակցությունների ղեկավարների ստորագրած կոալիցիոն հուշագրով հենց նախագահական նստավայրում հրապարկվեցին 2012թ. խորհրդարանական և 2013թ. նախագահական ընտրությունների արդյունքները: Բոլորս պետք է աներկբա գիտակցենք, որ ընտրությունների կեղծման գործում մասնագիտացած Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովը այլ արդյունքեր չի հրապարակելու, քան այն, ինչ գրված է կոալիցիայի հուշագրում:
Բացի այն, որ նման հուշագիրը նշանակում է առնվազն 7 տարի ներկայիս ներքին ու արտաքին քաղաքականության շարունակություն, այն նաև ուղենշում է, որ փետրվարի 17-ին ընտրությունները որպես այդպիսին գնդակահարվել են, մրցակցություն չի լինելու, այլընտրանք չենք ունենալու: և եթե դրա դեմ միահամուռ չպայքարենք հենց այսօր, ապա այն, ինչ մեզ կմնա անելու 2012թ. խորհրդարանական և 2013թ. նախագահական ընտրությունների օրը, արդյունքների հետ հաշտվելն է ու Հայրենիքը լքելը: Կամ թե պետք է որոշենք չհաշտվել ու ընդվզել: Իսկ մեր համաքաղաքացիների առանձին-առանձին, խմբերով կամ միասնաբար ընդվզումները 2008թ. նախագահական ընտրություններից հետո ավարտվեցին մարտի 1-ի ոճրագործությամբ: և դա այն պատճառով, որ ընդդիմությունը ավելի վաղ` 2007թ. խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ, չէր նախապատրաստվել 2008թ.-ի ընտրություններին և կանխավ չէր կանխել ընտրական ինստիտուտի գնդակահարումը:
Հետևաբար հարց է ծագում. ոչինչ չենք անում և սպասում ենք 2012 և 2013թթ.-ին, թե՞ հենց այսօր կանխում ենք մեր հերթական համաժողովրդական իրավազրկումը: Այս պատմական հրապարակում «Ծոմ ազատության» խորհրդանշական անվան ներքո այդ հեռանկարի դեմ քաղաքացիական ընդվզում ու ահազանգ հնչեցնող Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, նրա զինակիցները, նրան այս 8 օրերի ընթացքում զորակցություն ու համաձայնություն հայտնած հազարավոր մեր համաքաղաքացիները ոտքի են կանգնել հենց այսօր, բայց ոչ վաղը` դա կանխելու համար: Հովհաննիսյանի հնչեցրած կոչնակը խիղճ, ոգի, պայքարելու ցանկություն, ազատության տենչ արթնացրեց բոլոր նրանց մոտ, ովքեր դրանք ունեին կամ դրա կարիքը ունեին: և դրանց մեջ դուք եք` այստեղ կանգնածներդ ու մեզանից հեռու շատերը` մարզերում ու հանրապետությունից դուրս, ովքեր չեն դադարում իրենց զորակցությունը հայտնել այս բոլոր օրերին: Իսկ ովքեր չունեն թվարկված մարդկային զգացումներից որևէ մեկը, մենք ասում ենք` Աստված իրենց հետ: և ոչ մի Աստվածաշունչ, ոչ մի Մատենագիրք, ոչ մի վերլուծություն չի փրկի նրանց, որովհետև այսօր արդարանալու, բացատրություն տալու օրեր չեն, այլ հասարակության ու նրա պայքարող հատվածներին կամրջելու, նրանց հետ արժանապատիվ գործընկերության միջոցով անհապաղ գործելու օրերն են:
Այս օրերը փորձության օրեր են բոլորի համար. ծանր փորձություն` ինքնազոհողության քայլի դիմած Րաֆֆի Հովհաննիսյանի առողջության, նրան զորակցողների ու չզորակցողների` մեր ողջ հասարակության, մեր երկրի ժողովրդավարական ապագայի համար: Այստեղ` այս հրապարակում է վճռվում մեր ժողովրդավարական հեռանկարի, արժանապատվության, բարոյականության, առաքինության, ազատ ընտրության բախտը: Այստեղ են մեզ վերադարձվելու մեր ձայնն ու ձայնի իրավունքը, իշխանություն ձևավորելու մեր իրավունքն ու մեր ազատությունները, եթե հասնենք լայն համերաշխության ու միասին պայքարենք այսօրվանից սկսյալ: Եվ եթե սա չի արել և անելու իշխանությունը` իրենց իսկ ստեղծած այս արտակարգ դրությունում արտահերթ եղանակով ժողովրդի նոր իշխանություն ձևավորելու միջոցով, ապա դա պետք է անենք մենք և մեր պայքարով վիժեցնենք իրնեց ապազգային ծրագրեն ու գործարքները:
Եթե մեր ապագան այսօր չփրկենք, ապա այլևս ուշ է լինելու:
Շնորհակալություն:
