ԱՄՆ իշխանությունները հայտարարել են Ռուսաստանի մի շարք ընկերությունների և պաշտոնյաների նկատմամբ պատժամիջոցների նոր շարքի մասին: Ընկերությունների թվում են «Ռոսնևթ» նավթային պետական հսկան, որի ղեկավար Սեչինը Ռուսաստանի իշխանության ստվերային կարդինալներից մեկն է, նաև՝ «Գազպրոմբանկը», որն ըստ էության կարելի է համարել «Գազպրոմի» գանձարանը: Կան ևս մի քանի ընկերություններ, սակայն հայաստանյան տեսանկյունից այս երկու սուբյեկտների հանդեպ պատժամիջոցները շատ հետաքրքրական են ու առավել արժանի ուշադրության, քանի որ Հայաստանում այս երկու ընկերություններն ունեն ահռելի ներկայացվածություն և դերակատարում և՛ տնտեսական կյանքում, և՛, ըստ էության, ռուսական քաղաքական ազդեցության տարածման ու պահպանման առումով:
Ահա այս իմաստով ամերիկյան նոր պատժամիջոցների կիրառումն ըստ էության կարող է էական ազդեցություն թողնել նաև Հայաստանի վրա՝ կապված այն հանգամանքի հետ, թե այդ ընկերությունների, այսպես ասած, կրելիք վնասներն ու կորուստները ինչ ազդեցություն կունենան հայաստանյան նրանց գործունեության վրա:
Ոչ մի կասկած լինել չէր կարող, որ վաղ թե ուշ Ռուսաստանի հանդեպ արևմտյան պատժամիջոցների կիրառումը ուղղակիորեն շոշափելու էր նաև Հայաստանի շահերը: Սկզբնական իմաստով այստեղ, իհարկե, առնչությունն անուղղակի կլիներ, այսինքն՝ Ռուսաստանի տնտեսության թուլացում և այդ միջոցով Հայաստան ուղարկվող տրանսֆերտների հավանական նվազում՝ նկատի ունենալով ռուսական տնտեսությունում հայաստանցի միգրանտների առկայությունը, որոնք, ըստ էության, այսօր պահում են Հայաստանը:
Սակայն պատժամիջոցների ծավալումը արդեն կարելի է ասել, որ շատ մոտեցել է հենց Հայաստանին, քանի որ «Գազպրոմբանկը» Հայաստանում գործունեություն ծավալող բանկ է:
Միևնույն ժամանակ այդ բանկը ըստ էության գազպրոմյան շղթայի մի օղակն է, այսինքն՝ պատժամիջոցները ըստ էության վերաբերում են նաև «Գազպրոմին», որը Հայաստանի կարծես թե հսկիչ փաթեթի տնօրինողն է:
Միևնույն ժամանակ, Հայաստանում ներդրումային էքսպանսիայի էր պատրաստվում «Ռոսնևթը», ինչը ևս կարող է կասկածի տակ հայտնվել ամերիկյան նոր պատժամիջոցների արդյունքում:
Համենայնդեպս՝ ակնհայտ է, որ պատժամիջոցներն արդեն վերաբերում են Հայաստանում հսկայական ծավալի գործունեություն ծավալող կառույցներին, ասել է թե՝ պատժամիջոցները արդեն հասել են Հայաստան:
Սա, ըստ էության, առաջին ահազանգերից մեկն է, թե ինչ է սպառնում մի երկրի, որն իր համար, այսպես ասած, «ընտանիք» է ընտրում միջազգային մեկուսացման մեջ գտնվող պետություններում և դառնում Ռուսաստանի, Հյուսիսային Կորեայի, Սուդանի, Կուբայի և մոտ մեկ տասնյակի հասնող նման պետությունների ընկերը: Ասա ընկերդ ով է, ասեմ՝ ինչ վտանգներ են քեզ սպառնում առաջիկայում:
Ահազանգերը Հայաստանին պետք է վերջապես ստիպեն լրջորեն մտածել այն շրջապատի մասին, որն ընտրվել է: Խնդիրն այն է, որ իրավիճակն աստիճանաբար հասնում է սահմանային մի եզրի, որի պարագայում արդեն որքան էլ մեղմ լինեն ցանկությունները Հայաստանի հանդեպ, միևնույն է՝ Հայաստանն անխուսափելիորեն կվերածվի անտառը հատելուց թռչող տաշեղի, եթե ոչինչ չի արել այդ հեռանկարից խուսափելու համար:
