Հայաստանյան լրահոսի օրվա թեման, անկասկած, Լևոն Հայրապետյանի ձերբակալությունն է Ռուսաստանում: Ծնունդով արցախցի հայ միլիոնատեր, որը հարստացել է Ռուսաստանում, բայց ըստ էության իր գործունեությամբ շոշափելիորեն տարբերվել է Ռուսաստանում հարստացած հայաստանցի մի շարք օդիոզ դեմքերից՝ դրսևորելով, այսպես ասած, համեմատաբար անկախ վարք: Լևոն Հայրապետյանը մեծ բարեգործական ծրագրեր է իրականացրել Լեռնային Ղարաբաղում՝ լինելով ղարաբաղյան պետականության կայացմանը նպաստած գործիչներից մեկը:
Նրա ձերբակալության մասին մի շարք տարբեր վարկածներ, արձանագրումներ և ենթադրություններ են ի հայտ եկել հայկական մամուլում: Թե որն է այս ամենում իրականությանը մոտ և ինչն է անհավանական՝ ժամանակի ընթացքում ավելի պարզ կերևա: Սակայն Լևոն Հայրապետյանի ձերբակալության ժամանակի առումով հարկ ենք համարում արձանագրել մի շատ հետաքրքիր զուգադիպություն:
Մի քանի օր առաջ Հայաստանում անակնկալ կերպով հայտնի դարձավ Հայաստանում ռուսական խոշոր ընկերություններից մեկի՝ «ԱրմենՏելի» թոփ-մենեջեր, նախկին գործադիր տնօրեն Իգոր Կլիմկոյի դեմ քրեական գործի մասին: Գործը հարուցվել է ամիսներ առաջ, վերաբերում է միլիոնավոր դոլարների չարաշահման, սակայն այդ մասին հրապարակայնորեն հայտարարվել է մի քանի օր առաջ, հայտարարվել է նաև Կլիմկոյի հանդեպ հետախուզում:
Սա իրապես արտառոց երևույթ է Հայաստանում, քանի որ Հայաստանում գործունեություն ծավալող ռուսական խոշորագույն ընկերությունների թոփ-մենեջերները, այսպես ասած, անձեռնմխելի են երևի թե ավելի, քան Հայաստանի ցանկացած պաշտոնյա: Հայաստանում այդ մենեջերների, նրանց ղեկավարած ընկերությունների գործունեությունը «անքննելի ճանապարհների» է նման, որոնց վրա ոչ ոք իրավունք չունի հայտնվելու:
Եվ ահա հանկարծ հայտարարվում է Կլիմկոյի դեմ քրգործի և հետախուզման մասին: Լևոն Հայրապետյանի ձերբակալությունը Մոսկվայի «Դոմոդեդովո» օդանավակայանում շատ ուշագրավ է Կլիմկոյի հանդեպ Հայաստանում հարուցված քրեական գործի հրապարակայնացման ֆոնին: Հրապարակայնացումը ըստ էության նշանակում է, որ հասել են մի անշրջելի կետի: Այսինքն՝ ամիսներ շարունակ միգուցե փորձ է արվել պայմանավորվել ռուսական կողմի հետ, սակայն պայմանավորվածությունները չեն ստացվել, և հայկական կողմը գուցե որոշել է արդեն հրապարակել, ինչը նշանակում է որոշակի աստիճանի առնվազն անդառնալիություն:
Եվ ահա այդ քայլից հետո հանկարծ Ռուսաստանում ձերբակալվում է հայաստանցի գործարար, հայազգի գործարար, որը նաև շատ մեծ դերակատարում է ունեցել, այսպես ասած, քաղաքական նշանակության հարցերում:
Ըստ էության այնպիսի տպավորություն է, որ սա կարող է լինել Կլիմկոյի դեմ հարուցված գործի Ռուսաստանի պատասխանը: Այսինքն՝ այստեղ, իհարկե, խնդիրը Կլիմկոն չէ, պարզապես հայկական մամուլում հայտնվել են տեղեկություններ, որ գործը շատ ավելի ընդգրկուն է և շատ լայն մեխանիզմներ ու անուններ է շոշափում: Այսինքն՝ միայն Կլիմկոյի «թասիբի» համար գուցե և Ռուսաստանը չգնար կոշտ պատասխանի. այստեղ, ամենայն հավանականությամբ, այլ՝ կարևոր հարցեր են շոշափվում:
Մյուս կողմից՝ «թասիբն» էլ քիչ բան չէ, քանի որ Հայաստանում ըստ էության խախտվել է ռուսական թոփ-մենեջերների գործունեության անձեռնմխելիության սկզբունքը, այսինքն՝ հարված է հասցվել Ռուսաստանի ամենակարողությանը, իսկ դա Ռուսաստանի համար գերկարևոր հոգեբանական գործոն է հայ հասարակության հետ աշխատանքում, և կարող էր այդ գործոնի հանդեպ «ոտնձգությունը» Ռուսաստանին կոշտ պատասխանների մղել:
Կրկնում ենք. այս ամենն, իհարկե, անակնկալ ձերբակալության հավանական տարբերակներից մեկն է, այսինքն՝ ենթադրություն՝ ելնելով ժամանակագրական ուշագրավ «պատճառահետևանքային» հաջորդականությունից:
