Տարբեր խոսակցությունների ու շահարկումների առարկա դարձած այն հարցին, թե ինչո՞ւ, այնուամենայնիվ, Ազատության հրապարակում մարտի 17-ին տեղի ունեցած հանրահավաքի ժամանակ չմոտեցավ ողջունելու Րաֆֆի Հովհաննիսյանին, Լևոն Տեր-Պետրոսյանը «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի լրագրողին պատասխանել է.
«Որովհետև դա հակասում է քրիստոնեական իմ սկզբունքներին: Քրիստոնեությունն ինձ համար, կրոն լինելուց առաջ կամ դրանից առավել, բարոյական կոդեքս է: Իսկ այդ կոդեքսը կտրականապես մերժում է քրիստոնեական առաքինությունների` բարեպաշտության, ողորմածության, խոնարհության,
հեզության, բարեգործության, այդ թվում նաև`ծոմապահության ցուցադրականությունը: Երբ առաքինությունը ի ցույց է դրվում, դադարում է առաքինություն լինելուց: Մասնավորապես, ծոմապահության մասին Հայոց եկեղեցու ամենահեղինակավոր հայրերից մեկը`Հովհան Մանդակունին, դեռևս 5-րդ դարում ասել է հետևյալը.
«Սատանան կործանում է թե՛ ծոմապահին, թե՛ նրա պահքը, երբ մարդ իրեն ուրիշներից վեր է դասում ու ցանկանում, որ իր ժուժկալությունը թմբկահարվի այլոց կողմից, և մարդիկ տեղյակ դառնան ու հիանան իր տոկունությամբ: Այսպիսի պահքը ոչ թե մաքրում ու արդարացնում է, այլ պղծում և կործանում» («Մատենագիրք Հայոց», Ա, էջ 1170):
Ցանկության դեպքում կարելի է հարյուրավոր նման օրինակներ բերել հայ և համաշխարհային եկեղեցական մատենագրությունից: Ինչևէ, եթե Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, հրապարակային ծոմապահության փոխարեն, կոնկրետ պահանջներով հացադուլ հայտարարեր, ես ոչ միայն կողջունեի, այլև լիակատար զորակցություն կհայտնեի նրան:
