«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է «Արաբո» ջոկատի հրամանատար Մանվել Եղիազարյանը։
-Պարոն Եղիազարյան, օրերս Սերժ Սարգսյանը Բուենոս Այրես կատարած այցի ժամանակ հարցազրույց է տվել, որումմտահոգություն է հայտնել, թեցավալի է այն իրադրությունը, որ մեր ռազմավարական գործընկեր Ռուսաստանը զենք է վաճառում Ադրբեջանին: Արդյոք սա ուշացա՞ծ հայտարարություն չէր Սերժ Սարգսյանի կողմից:
-Այն, ինչ կատարվում է մեր տարածաշրջանում վերջին երկու տարիներին արցախյան խնդրի շուրջ, շատ ցավալի է: Հատկապես Ռուսաստանի վարքագիծը պետք է շուտ արձագանք ստանար և՛ նախագահի, և՛ քաղաքական ուժերի կողմից, որոնք պարտավոր էին մեծ աղմուկ բարձրացնել: Արդեն մեկուկես տարի է՝ պարզ է դառնում մի բան՝ մեր ձեռքից մեր Արցախը, մեր սրբությունը ուզում են խլել: Կանցնեն տարիներ, գուցե հարյուր տարի հետո մարդիկ կանդրադառնան այս վիճակին, երբ սոցիալ-տնտեսական խնդիրների պատճառով ուզում են չապրել Արցախի խնդրով: Մարդկանց ոչ ոք չի բացատրում, որ եթե այսօր իշխանություն, ժողովուրդ և կուսակցություններ տարանջատված են, դա չի նշանակում՝ մենք Արցախը պետք է թողնենք բախտի քմահաճույքին: Այո, Սերժ Սարգսյանի հայտարարությունն ուշացած է, մեղավորը ինքն է, իր շրջապատը, քանի որ ժողովուրդ- նախագահ համատեղ հանդես չեն գալիս։ Այդ արձագանքին պետք է հետևեր հանրահավաք, ժողովուրդը պետք է ասեր՝ դուք զինում եք նրանց, վտանգում եք մեզ, մենք վերջապես դաշնակի՞ց ենք թե՞ ոչ: Թե այնպիսի դաշնակից են, ինչպես 15, 18, 20 թվականներին, երբ միլիոնուկես մարդ զոհվեց, մեզ կանգնեցրին փաստի առաջ, մեզ կոտորեցին, և հիմա նույնը շարունակվում է, այլապես մեզ այսպիսի դաշնակից պետք չէ, կամ էլ պարզեցրեք ձեր հարաբերությունները հայ ժողովրդի հետ:
Հայաստանը հայ ժողովուրդն է, մեր պետականության անվտանգությունը, մեր երեխաների վաղվա օրն է: Մի մոռացեք, որ այդպիսի դեպքերի ժամանակ զոհվելու են մեր երեխաները: Դրա համար այս ցավը միայն Սերժ Սարգսյանինը չէ, մեղավորը իհարկե Սերժ Սարգսյանն է, որ չի կարողանում ժողովրդի հետ համատեղ հանդես գալ գոնե արտաքին հարաբերություններում:
–Ըստ Ձեզ, այս հայտարարությունից հետո ի՞նչ պետք է անել: Պե՞տք է արդյոք դիվերսիֆիկացնել մեր անվտանգությունը,թե՞ոչ:
-Այս իրավիճակից հետո մենք պարտավոր ենք արտաքին հարաբերություններում մեր կարգավիճակը ճշտել, մենք ընդամենը Ռուսաստանի ֆորպոստն ենք, Ռուսաստանի գաղո՞ւթն ենք, թե՞ դաշնակիցներ ենք: Եթե դաշնակիցներ ենք, ապա,որպես մեծ տերություն,իր զենքը վաճառելիս մեկին հինգ, մեկին վեց ավելիմեզ պետք է տա, որպեսզի Ադրբեջանի զենքըմեզ համար բացարձակապես վտանգ չներկայացնի, բայց մենք դա չենք տեսնում: Փոխարենը նրան էլ է տալիս, մեզ էլ, նրանք 8 միլիոն են, մենք ընդամենը երկու միլիոն ենք:
Երկրորդ՝ այս իրավիճակում նա ավելի լավ հարաբերություններ է պահում Բաքվի հետ: Կարծես Ռուսաստանի համար մենք համարվում ենք մի պետություն, միր ժողովուրդ, որը հնարավորություն չունի իր հարցերը ինքնուրույն լուծելու, ինքնուրույն ապրելու: Այդպիսի ժողովրդի հետ լուրջ չեն վարվում: Եվ մենք նախևառաջ այնպես պետք է անենք, որ չկրկնվեն Ղարսի, Էզրումի, 15 թվականի պատմությունները: Եվ պետք չէ մեղավորներ փնտրել, մեղավորը մենք ենք, և շուտափույթ ամեն ինչ պետք է կարգի բերվի:
Նախագահի շրջապատում մարդիկ կան, որոնց գերտերությունները շատ լավ ճանաչում են,և դրա համար լուրջ չեն ընդունում, քանի որ,ինչպես ասում են՝ ասա ով է ընկերդ, ասեմ՝ով ես դու: Երբ ժողովուրդը նախագահի հետ ամբողջական մի մարմին չէ, այսպիսի պետությանը ոչնչացնելը շատ հեշտ է:
-Ովքե՞ր պետք է շրջապատեին Սերժ Սարգսյանին, որ այսքան խոցելի չլիներ:
-Սերժ Սարգսյանին պետք է շրջապատեին այն մարդիկ, ովքեր իսկապես ապրում են հայրենիքի ցավով: Անկախությունից 22 տարի անց եթե մենք չենք կարողանում տարբերակել ազնիվն անազնիվից, արժանավորնանարժանից,մենք չենք կարող լավ երկիր կառուցել: Մենք առաջին հերթին այդ մարդկանց պետք է գտնենք, և դա այդքան հեշտ է:
Ամբողջությամբ՝ տեսանյութում:
