«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Քաղաքական և միջազգային հետազոտությունների հայկական կենտրոնի վերլուծաբան, «Եվրոպական ընտրություն» նախաձեռնող խմբի անդամ, հայագետ, հրապարակախոս Նազենի Ղարիբյանը:
-Տիկին Ղարիբյան, «Եվրոպական ընտրությունը» սեպտեմբերի 3-ի որոշմումից հետո ստեղծված առաջին նախաձեռնությունն է, որ քարոզում է եվրոպական արժեհամակարգը: Ի՞նչ եք կարծում,ակնհայտ պրոռուսական քարոզչության պարագայում նախաձեռնությունն ի՞նչ հեռանկարներ ունի:
-«Եվրոպական ընտրությունը» հիմնվեց՝ունենալով անձամբ ինձ համար մի քանի նպատակներ:
Հնարավոր չէ, որ որևէ երկիր, որնուզում է ժողովրդավարություն հաստատել, ժողովրդավարական ինտիտուտներ կառուցել և ունենալ որոշակի քաղաքական սուբյեկտություն, չունենա արտաքին քաղաքական դիվերսիֆիկացիա: Միաբևեռությունը ցանկացած ոլորտում տանում է դեպի տոտալիտարիզմ:Ինձ համար անընդունելի է ամբողջատիրական մոտեցումը Հայաստանի արտաքին քաղաքականության հարցում:
Երկրորդ՝ ես կարծում եմ, որ նույնիսկ պատերազմող երկրում անհրաժեշտ է խաղաղասիրական շարժում կամ կուսակցություն, հասարակությանը պետք է միշտ տալ ընտրության հնարավորություն:
Մյուս կարևոր նպատակներից մեկնինձ համար գոնե այն է, որ,վերջիվերջո,մենք այլընտրանք չունենք ոչ թե Ռուսաստանին հարելու, այլ դեպի Եվրոպա գնալու համար: Այդ գործընթացը,իմ համոզմամբ,շարունակվելու է,և Ռուսաստանն ինքն էլ ընդգրկվելու է եվրոպական քաղաքակրթությանը, նույնիսկ եթե դա բերի Ռուսաստանի բաժանմանը երկու և ավելիպետությունների: Որքան էլ դա հիմա անիրական թվա, երբ ես որպես պատմաբանեմնայում այդ ամենին,անզեն աչքով էլ երևում է այդ պրոցեսը:Ուրիշ հարց է, թե մենք ինչ գին ենք վճարելու դրա համար.ցավն այնէ , որ դրվում է Հայաստանի լինել-չլինելու հարցը:
-Ակնհայտ է , որ «Եվրոպական ընտրությունը» մարգինալ է, մտավախություն չկա,՞ որ այն հենց այդպես մարգինալ էլ կմնա:
-Երբ 88 թվականին սկսվեց Ղարաբաղյան շարժումը,կային մարդիկ, ովքերքարոզում էին անկախություն Հայաստանին, այդ մարդկանց ոչ միայն մարգինալ էին համարում, այլևես անձամբեմտեսել՝ինչպես են մարդուն ցույցից ծեծելով իջեցնում: Եթե Հայաստանի եռագույն դրոշը կպցում էիր՝ դու ավտոմատ մարգինալ էիր, էքստրեմիստ, բայց հետո պատմությունը և աշխարհի զարգացումը ցույց տվեցին, որ այդ մարգինալը դարձավ իրականություն,և ես չեմ վախենում մարգինալ լինելուց: Բացի այդ,փոքրամասնությունները կարևոր են ցանկացած հասարակության նորմալ գործունեության համար, եթե կա որևէ տեղփոքրամասնություն, ապա պետք է փայփայել ու կարևորել:
Նազենի Ղարիբյանի հետ հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ «Առաջին լրատվական»-ի տեսանյութում։