ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ Ջեյմս Ուորլիքը հայտարարել է, որ շփման գծում դիվերսիաները արգելակում են բանակցային գործընթացը: Նա հույս է հայտնել, որ Ֆրանսիայում Սարգսյան-Ալիև հանդիպումը տեղի կունենա և կլինի երկխոսության կառուցողական շարունակություն: Շփման գծում կորուստները դարձել են սարսափելի կանոնավորությամբ արձանագրվող միջադեպեր, և ակնհայտ է, որ տարածաշրջանում սկսվել է պատերազմի և խաղաղության բուռն պայքար, դինամիկ պայքար, որի մի կողմում ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահներ ԱՄՆ-ը և Ֆրանսիան են, մյուս կողմում՝ համանախագահ Ռուսաստանը, Ադրբեջանն ու Թուրքիան: ԱՄՆ-ը և Ֆրանսիան ամեն կերպ փորձում են Փարիզում Սարգսյան-Ալիև հանդիպում կազմակերպել, որի միջոցով հնարավորություն կլինի պահել տարածաշրջանային խաղաղությունն ու կայունությունը: Ռուսաստանն ամեն կերպ փորձում է խոչընդոտել այդ հանդիպման կայացմանը:
Երևանում Սերգեյ Լավրովը հայտարարել է, որ «նախապատրաստված» հանդիպումները կարևոր են և դինամիկա կհաղորդեն գործընթացին: Այստեղ «նախապատրաստված» բառը բավական էական նշանակություն ունի, քանի որ Լավրովն ակնհայտորեն ակնարկում է, որ Փարիզի հանդիպումը նախապատրաստված չէ և արդյունավետ չի լինի: Խնդիրն այն է, որ երբ Լավրովը մի քանի օր առաջ էլ Բաքվում էր, նրա հետ համատեղ ասուլիսի ընթացքում Ադրբեջանի արտգործնախարար Մամեդյարովը հայտարարել էր, որ Փարիզում հանդիպելու հրավեր ստացել են, սակայն սպասում են Ֆրանսիայից ավելի մանրամասների, թե ինչպես է լինելու հանդիպումը: Այսինքն՝ ակնհայտ է փարիզյան հանդիպման վերաբերյալ, կամ ավելի շուտ՝ հանդիպման հեռանկարի վերաբերյալ ռուս-ադրբեջանական մոտեցումների ընդհանրությունը. նրանք երկուսն էլ ակնարկում են հանդիպման «չնախապատրաստվածության» մասին: Այլ կերպ ասած՝ այս պահին ուղղակի հրաժարվում են հանդիպումից: Եվ սա զարմանալի չէ, քանի որ Ռուսաստանի նախաձեռնությամբ փորձ է արվում բանակցային գործընթացին զուգահեռ ձևաչափ ձևավորել Թուրքիայի մասնակցությամբ, որի մասին մի քանի շաբաթ առաջ Մոսկվայում ՌԴ արտգործնախարարի հետ հանդիպմանը խոսել էր Թուրքիայի արտաքին գործերի նախարար Դավութօղլուն: Նա հայտարարել էր հակամարտության կարգավորման գործընթացում համատեղ ջանքերի մասին, այն դեպքում, երբ Թուրքիան որևէ լծակ չունի ֆորմալ իմաստով ներգրավված լինելու կարգավորման գործընթացում:
Մոսկվան Արևմուտքին Կովկասից դուրս մղելու հարցում Թուրքիայի և Ադրբեջանի աջակցության համար Անկարային ըստ ամենայնի խոստացել է ներգրավել բանակցության գործընթացում որևէ կերպ: Իսկ դրա համար առաջնային պայման է տորպեդահարել Մինսկի խմբի գործընթացը, որպեսզի անարդյունավետության պատճառաբանությամբ առաջ քաշվի այլ ձևաչափերի հարց:
Միևնույն ժամանակ, Մինսկի գործընթացի տորպեդահարմանը զուգահեռ, անհրաժեշտ է թեժացնել լարվածությունը սահմանին՝ դա էլ վերածելով Մինսկի խմբի «անարդյունավետության» վկայության, որ խումբը լավ չի գործում, և այդ պատճառով էլ սահմանում միջադեպերն ավելանում են: Պատահական չէ, որ միջադեպերի կապակցությամբ անհանգստություն հայտնում են միայն Վաշինգտոնն ու Փարիզը, Մոսկվան զենքի մատակարարման նոր փուլն է քննարկում Ադրբեջանի հետ, իսկ Ռուսաստանի դեսպանը տեղյակ չէ, թե ինչ է կատարվում սահմանին:
