«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է «Ա1+» հեռուստաընկերության հոգաբարձուների խորհրդի անդամ, «Առավոտ» թերթի գլխավոր խմբագիր Արամ Աբրահամյանը
Դեկտեմբերի 16-ին տեղի կունենա վարկանիշային քվեարկություն, որի արդյունքում 11-րդ հաճախությամբ հեռարձակվելու արտոնագիր կտրամադրվի կամ «Ա1+» հեռուստաընկերությանը, կամ «Արմնյուզին»: «Ա1+»-ին աջակցելու նպատակով ստեղծվել է «Ժողովրդական հեռուստատեսություն» հիմնադրամը, որի հաշվեհամարին կատարված դրամական փոխանցումները ցույց են տալիս, թե որքանով է մեր հանրության համար եթերազրկումից ութ ու կես տարի անց էլ պահանջված «Ա1+»-ը: Գաղտնիք չէ, որ այս հեռուստաընկերության եթեր վերադառնալ-չվերադառնալը լինելու է քաղաքական որոշման արդյունք:
– Պարոն Աբրահամյան, Դուք անխոս ծանոթ եք «Ա1+»-ի ներկայացրած մրցութային փաթեթին: Ի՞նչ առաջարկներ է ներկայացրել հեռուստաընկերությունը, որոնք առավել մրցունակ կդարձնեն «Ա1+»-ի հաղթելու հնարավորությունները:
– Ես մասնագետ չեմ եւ չեմ կարող մասնագիտական գնահատական տալ փաթեթներին: Ինձ թվում է, որ «Ա1+»-ի առաջարկի գլխավոր առավելությունն այն է, որ այն իրատեսական է: Բոլոր թվերը, որոնք ներկայացրել է «Ա1+»-ը, դրանք հաստատված են փաստաթղթերով, այդ թվում նաեւ` Հարկային տեսչությունից, որը շատ կարեւոր է: Կարելի է նկարել աշխատողների քանակին, ներդրումներին, շրջանառությանը վերաբերող ֆանտաստիկ թվեր, բայց այդ բոլոր թվերը, ինձ թվում է, պետք է հաստատվեն փաստաթղթերով: Բլեֆով հնարավոր է շատ կարճ ժամանակ առաջ շարժվել, իսկ ռեալիստական մոտեցումը «Ա1+»-ին առանձնացնում է, եւ նրա առաջարկը շահեկանորեն տարբերվում է «Արմնյուզի» առաջարկից: «Արմնյուզի» առաջարկի մեջ կասկածելու հիմքեր կան, որովհետեւ 2003 թվականից նրանք ստացել են արտոնագիր, եւ պարզ համեմատությունը այն առաջարկի հետ, որի հիման վրա նրանք ստացել են արտոնագիր, ցույց է տալիս, որ նրանք մոտ ութսուն տոկոսով չեն կատարել իրենց պարտավորությունները: Եթե Հեռուստատեսության եւ ռադիոյի ազգային հանձնաժողովն իր տեղում լիներ, նա կստուգեր, թե ոչ միայն «Արմնյուզը», այլեւ մնացած հեռուստաընկերությունները կատարո՞ւմ իրենց ստանձնած պարտավորությունները:
– «Ժողովրդական հեռուստատեսության» գաղափարն, ըստ էության, նորություն է հայ իրականության մեջ: Ըստ Ձեզ, որքանո՞վ է այն համահունչ այսօրվա մեր հասարակության պատկերացումներին: Այդ հիմնադրամին աջակցում են հայտնի մտավորականներ, որոնք միշտ էլ աչքի են ընկել քաղաքացիական ակտիվ դիրքորոշմամբ:
– «Ա1+» հեռուստաընկերությանն աջակցելու համար ստեղծված հիմնադրամի իմաստն այն չէ, որ փող հավաքեն: Մարդիկ կան, որոնք երկու հարյուր, երեք հարյուր կամ հինգ հարյուր դրամ են փոխանցել: Եվ այդպիսի մարդիկ արդեն մի քանի հարյուր հոգի են: Դա ցույց է տալիս հասարակության շահագրգռվածությունն այդ խնդրի նկատմամբ: Խնդիրն այն է, որ հասարակությունը գիտակցի, թե իրեն ինչպիսի հեռուստաընկերություն է պետք: Բացի զվարճալի, հումորային-սերիալային հեռուստատեսությունից, պետք է նաեւ ինֆորմացիոն հեռուստաընկերություն, որին էլ հավակնում է «Ա1+»-ը: Ոչ իրատեսական բաներ, ինչպիսին, օրինակ, գալակտիկա դուրս գալն է, հեռուստաընկերությունը չի առաջարկում: Գուցե ինչ-որ վարկանիշային չափումներ կան, այդ հումորը, զվարճալիքները, սերիալներն ավելի բարձր վարկանիշ ունեն, քան լուրջ հաղորդումները: Նախ` մի կողմից այդ չափումներն են կասկածելի: Եթե անգամ այդ լուրջ հաղորդումների վարկանիշն ավելի ցածր է, քան հումորինը կամ սերիալինը, ես կարծում եմ, որ հասարակությունը պետք է տեղյակ լինի, թե ի՞նչ է իր շուրջը կատարվում, ի՞նչ է իրեն հուզում, ի՞նչ ուղիներ կան իրենց խնդիրները լուծելու: Դա է ժուռնալիստիկայի ամենակարեւոր խնդիրը: Եվ ես կարծում եմ, որ «Ա1+»-ի եթերազրկումով հեռուստատեսային ժուռնալիստիկան որոշ իմաստով հետադիմական քայլ կատարեց: Իսկ ժուռնալիստիկան հետադիմական քայլ կատարեց նախեւառաջ այն իմաստով, որ մարդիկ վախեցած են, եւ նրանց պետք չէ վերեւից ասել, թե ինչ պետք է անել կամ ինչը ոչ: Լրագրողները ներքուստ գիտեն, թե ինչը կանցնի եւ ինչը չի անցնի: Իսկ վախեցած ժուռնալիստը չի կարող լինել որակյալ ժուռնալիստ: Եվ դրա պատճառով էլ այս բնագավառը վերջին տարիներին, մեղմ ասած, չի զարգացել:
– Իսկ լրատվական-հասարակական հաղորդումների ցանկում ի՞նչ այլընտրանքային առաջարկներ է ներկայացրել «Ա1+»-ը, որոնք կարող են մերժման հիմք լինել:
– Եթե մերժեն, մերժելու են ամենեւին էլ ոչ այլընտրանքային առաջարկների համար, այլ այն պատճառով, որ «Ա1+»-ը միակ հեռուստաընկերությունն է, որը չի վերահսկվում ՀՀ նախագահի նստավայրից: Ի պատիվ հեռուստաընկերության տնօրեն Մեսրոպ Մովսիսյանի` ասեմ, որ նա որեւէ գործարքի չի գնացել, եւ վստահ եմ` չի գնալու: Կարծում եմ, որ դա է պատճառը, որ «Ա1+»-ը եթերում չէ: Եվ եթե այս անգամ էլ մերժեն` պատճառը կլինի հենց «Ա1+»-ի պրոֆեսիոնալիզմը:
