Այսօր՝ շաքարային դիաբետի դեմ պայքարի միջազգային օրը, լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ բժիշկ-էնդոկրինոլոգ Գայանե Բայբուրդյանը տեղեկացրեց, որ Հայաստանում կա 56 հազար շաքարային դիաբետով հիվանդ:
«Շաքարային դիաբետի տարածումը տարեցտարի մեծանում է, և ներկայում ամբողջ աշխարհում մոտ 250 միլիոն մարդ տառապում է այս հիվանդությամբ: Հիվանդների 10-15 տոկոսը երեխաներն են:
Հայաստանում շաքարային դիաբետով հիվանդ երեխաների թիվը 375-ն է: Առողջապահության նախարարության տրամադրած տվյալների համաձայն` Հայաստանում գրանցված է շաքարային դիաբետի 56 հազար դեպք, որից 10 տոկոսը, ինչպես մյուս երկրներում, կազմում է 1-ին տիպի շաքարային դիաբետը, իսկ մյուս 90 տոկոսը՝ 2-րդը տիպը:
1-ին տիպի շաքարային դիաբետով հիվանդները կախվածություն ունեն ինսուլինից, նրանք ունեն ինսուլինի անբավարարվածություն: Նման ախտորոշում ունեցող մարդը պետք է պարտադիր ստանա ինսուլինաթերապիա, այսինքն` եթե ինսուլին չստանա, ապա նրա կյանքին վտանգ կսպառնա: Երկրորդ տիպի դեպքում հիվանդները կախված չեն ինսուլինից: Նրանց մոտ եթե նույնիսկ ինսուլինի պահանջ առաջանա, ապա դա կլինի հիվանդության առաջացումից մոտ 15-20 տարի անց»:
Խոսելով հիվանդության պատճառների մասին` Գ. Բայբուրդյանը նշեց, որ տիպ 2-րդի դեպքում հիմնական ռիսկի գործոնը ժառանգականությունն է, իսկ տիպ 1-ինի դեպքում՝ վիրուսային հիվանդությունները:
Ասուլիսի մյուս բանախոսը՝ հոգեբանական գիտությունների թեկնածու Գայանե Ղազարյանը, նշեց, որ երբ մարդու խնդիրներն ունենում են երկարատև ընթացք, նրա մոտ հնարավոր է` ի հայտ գան շաքարային դիաբետի կլինիկական դրսևորումներ.
«Այն մարդկանց մոտ, ովքեր ունենում են դեպրեսիայի կտրուկ անկում, 65 տոկոսով շաքարային դիաբետի բարձրացման ռիսկը մեծանում է, և համապատասխանաբար` նրանք, ովքեր արդեն ունեն շաքարային դիաբետ, բավականին մեծ է դեպրեսիայի հավանականությունը:
Շատ դժվար է աշխատել հատկապես դեռահասների հետ, որովհետև նրանք շատ դեպքերում հրաժարվում են ինսուլինի ներարկումից, սննդակարգին հետևելուց: Ոչ միայն դեռահասի, երեխայի հետ պետք է աշխատի հոգեբանը, այլ նաև ծնողների, որովհետև շատ դեպքերում ծնողը չի պատկերացնում, որ իր մեկ տարեկան երեխան կարող է ունենալ շաքարային դիաբետ»:
