Thursday, 28 03 2024
Բաքվի անհիմն մեղադրանքն ու խորամանկ խաղը Բրյուսելից առաջ
«Կրոկուսի ահաբեկչության հեղինակներն Ուկրաինայից զգալի գումարներ և կրիպտոարժույթներ են ստացել»․ ՌԴ ՔԿ
20:40
Սևաստոպոլում ռազմական ինքնաթիռն ընկել է ծովը
Ռուսաստանցիները կորցնում են հետաքրքրությունը Դուբայի նկատմամբ
Ադրբեջանը հրաժարվում է սահմանազատումից՝ Հայաստանին ներկայացնելով ահաբեկիչ և օկուպանտ
Հայկական լեռնաշխարհը պատմականորեն եղել է համաշխարհային քաղաքակրթությունների խաչմերուկ. ՀՀ նախագահ
ԿԳՄՍ նախարարն ու փոխնախարարն այցելել են «Թատրոն տանիքում» այլընտրանքային թատրոն
20:00
Live. «Առաջին լրատվական» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոն
ԱԺ պատգամավորներն աշխատանքային այցով կգործուղվեն Բեռլին
ՀՀ կառավարության ուղարկած մարդասիրական օգնությունը հասել է Եգիպտոս. 1– 2 օրում կփոխանցվի Գազայի բնակիչներին
Հայաստանի տարածքում կան փակ և դժվարանցանելի ավտոճանապարհներ
Եվրոպական խորհրդի քաղաքական եւ անվտանգության հարցերով կոմիտեի անդամները կայցելեն Հայաստան
Սահմանամերձ գյուղերում բնակարան կառուցելու համար պետական աջակցության ծրագրով նախորդ տարի հաստատվել է 280 շահառուի հայտ
Լրատվական-վերլուծական երեկոյան թողարկում
Ուղիղ. այսօր Ավագ Հինգշաբթի է. ոտնլվայի արարողություն և խավարման կարգ Անթիլիայում
18:50
Ռուսաստանը պատրաստվում է նոր մեծ հակահարձակման
«Կովկասի գերուհու» տնօրենը 11մլն․ դրամ է հափշտակել
Համոզված եմ մենք կունենանք սերունդ, որը կապրի ԵՄ անդամ Հայաստանում. Էդգար Առաքելյան
Ավագ հինգշաբթին Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում
18:40
ԵՄ-ը մինչև ապրիլ կներկայացնի Ուկրաինային սպառազինությունների մատակարարման պլանը
Իսրայելը ՀԱՄԱՍ-ի 200 զինյալ է լիկվիդացրել Աշ-Շիֆա հիվանդանոցում
«Աշխարհին նոր բազմակողմանի առևտրային համակարգ է անհրաժեշտ». Տոկաև
Գազայում սովը կարող է դիտվել որպես պատերազմի հանցագործություն. ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների գերագույն հանձնակատար
18:10
«Գերմանիայի հատուկ ծառայությունները չեն իմացել Մերձմոսկվայում նախապատրաստվող ահաբեկչության մասին». Շոլց
18:09
ԱՄՆ-ն 228 մլն դոլար է հատկացրել Բալթյան երկրներին 2024 թ. պաշտպանության համար
Հայկ Մարությանն առաջիկայում կուսակցություն կհիմնի
Ղրղզստանի մայրաքաղաքում ավազամրրիկից շենքեր և ավտոմեքենաներ են վնասվել
18:06
Ֆրանսիայում դադարեցվել է գնացքների երթևեկությունը «Նելսոն» փոթորկի պատճառով
«Սիրիայում, Լիբիայում, Ղարաբաղում կամ այլ տեղ բախվում էինք գլոբալ դաշինքի հակազդեցությանը». Էրդողան
Լրատվական-վերլուծական երեկոյան թողարկում

Մինչև բանը հասնի օլիգարխներին

Շատերը տարօրինակ կհամարեն, եթե որևէ մեկը խոսի այն մասին, որ Սերժ Սարգսյանի և Հայաստանի օլիգարխիկ դասի միջև առաջանում են լուրջ, նույնիսկ ստրատեգիական հակասություններ, որոնք հավանական են դարձնում նաև երկու կողմերի լրջագույն հակադրությունը:

Ավելին՝ շատերն իրավիճակի այդօրինակ գնահատականը կարող են նույնիսկ ծիծաղելի համարել, նախևառաջ ասելով, որ օլիգարխիկ դասն ու Սերժ Սարգսյանը ձեռք ձեռքի տված են կառուցել ներկայիս իշխանական համակարգն ու ըմբոշխնում դրա պտուղները, և բացի այդ էլ՝ կարող են ասել, որ Սերժ Սարգսյանն այդ ընթացքում ինքն էլ, ըստ էության, օլիգարխ է դարձել: Այդ ամենն իհարկե կա, և դժվար է իհարկե հերքել դա, սակայն խնդիրը իրականում շատ ավելի լայն ու խորն է և պետք չէ դրան նայել միայն մի տեսանկյունից, դիտարկել միայն դրա մի երեսը:

Այո՛, Սերժ Սարգսյանին ու օլիգարխիկ դասին միավորող համատեղ անցյալ կա, համատեղ ներկա, ապագայի միտված բազմաթիվ շահեր: Բայց, ի վերջո, պետք չէ թերագնահատել երկու կարևոր հանգամանք` Հայաստանը պետություն է` միջազգային իրավունքի սուբյեկտ, և Հայաստանն ունի հասարակություն, քաղաքացիներ: Ի՞նչ է նշանակում լինել պետություն, միջազգային իրավունքի սուբյեկտ: Դա նշանակում է լինել աշխարհաքաղաքականության մաս: Փոքր մաս, մեծ մաս, էական թե անէական մաս՝ տվյալ պարագայում այնքան էլ կարևոր չէ: Հայաստանը աշխարհաքաղաքականության մաս է, ընդ որում՝ այդ տեսանկյունից չափազանց կարևոր տարածաշրջանում, որտեղ գերտերությունները հետապնդում են ռազմավարական լուրջ շահեր: Սերժ Սարգսյանի համար դա կարևոր պատասխանատվություն է:

Երբ նա Հայաստանի նախագահ է հանդիսանում աշխարհաքաղաքական շեշտադրումների տեսանկյունից շրջադարձային մի ժամանակաշրջանում, նրա պատասխանատվությունը դառնում է կրկնակի, և գուցե առավել առարկայական: Հայաստանի օլիգարխիկ դասը, այդ տեսանկյունից, այդպիսի պատասխանատվություն չունի: Չի էլ ունեցել, բայց բանն այն է, որ մինչև այդ Հայաստանի նախագահն էլ չի ունեցել շրջադարձային որոշումների կայացման անհրաժեշտություն: Ներկայումս Սերժ Սարգսյանից պահանջվում են այդպիսի որոշումներ, քանի որ դա է պահանջում համաշխարհային քաղաքական կոնյունկտուրան: Իսկ այդ որոշումները անխուսափելիորեն շոշափելու են օլիգարխիկ դասի շահը:

Բանն այն է, որ աշխարհում ներկայումս նկատվում է քաղաքականության հասարակայնացման միտում: Համաշխարհային տնտեսական ճգնաժամը ի ցույց դրեց ոչ միայն համակարգային և կառուցվածքային, այլ նաև քաղաքակրթական խնդիրները, որ առկա էին համաշխարհային գործընթացների կառավարման հիմքում: Այդ գործընթացներում լրջագույն խզվածք էր առաջացել վերնախավերի` տնտեսական և քաղաքական, ու հասարակությունների միջև:

Հայաստանը չի կարող զերծ մնալ համաշխարհային քաղաքական ու տնտեսական արդի միտումների ազդեցությունից, հետևաբար Հայաստանի իշխանությունը չի կարող ուշադրություն չդարձնել կառավարման պրոցեսների հասարակայնացման համաշխարհային գործընթացին: Այստեղ ահա առաջանում է Հայաստանի հասարակության, քաղաքացիների գործոնը: Վերջին տարիներին այդ գործոնը զգալիորեն ակտիվացել է, այդ թվում նաև նոր տեխնոլոգիաների` սոցիալական ցանցերի ակտիվ կիրառականության շնորհիվ:

Մի կողմից՝ իշխանությունն անկարող է կանգնեցնել նոր տեխնոլոգիաների ընթացքը, մյուս կողմից՝ դրանք նպաստում են քաղաքացիականության ակտիվ գեներացմանը: Սրանք օբյեկտիվ իրողություններ են, որոնք կարող է հաշվի չառնել միայն ինքնասպան իշխանությունը: Այլ կերպ ասած՝ Հայաստանի ներքին քաղաքացիական ճնշումն ուժգնանալով, լրացնում է համաշխարհային տրամադրությունների ազդեցությունը Հայաստանի իշխանության վարքի վրա: Իսկ ի՞նչն է այստեղ առաջ բերում Սերժ Սարգսյան-օլիգարխիա հակադրության և հնարավոր հակամարտության պոտենցիալ: Այն, որ Հայաստանի օլիգարխացման մակարդակն այնքան բարձր է, որ կառավարման գործընթացի հասարակայնացման ցանկացած փորձ պահանջում է ոտնձգություն օլիգարխիայի տիրույթների հանդեպ:

Դա սկզբունքորեն կոնֆլիկտածին իրավիճակ է՝ հատկապես նկատի ունենալով Հայաստանի օլիգարխիկ դասի ինտելեկտի, աշխարհայացքի սահմանները, հարաբերությունների պարզաբանման արժեհամակարգային առանցքը: Խնդիրն այն չէ, որ Սերժ Սարգսյանն ու քաղաքական իշխանությունը էապես տարբերվում են իրենց ինտելեկտով և աշխարհայացքով ու արժեհամակարգով: Բայց կարգավիճակի տարբերությունը իրավիճակը առավել հստակ պատկերացնելու, սեփական մաշկին առավել մոտ պատկերացնելու և վտանգները առավել հստակ հասկանալու հիմք է հանդիսանում: Այդ առումով Սերժ Սարգսյանն անկասկած շատ ավելի լավ է պատկերացնում այն վտանգները և ռիսկերը, որ կան: Բայց հաստատապես ունի դրանք օլիգարխիկ դասին բացատրելու և հասկանալի դարձնելու խնդիր: Մնում է միայն անվերապահ վստահության հարցը, բայց քաղաքական իշխանության հանդեպ օլիգարխիայի վստահությունն էլ մինչև իշխանության ձեռքը օլիգարխիայի մազին հասնելն է:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում