Վարչապետ Տիգրան Սարգսյանն այս օրերին գտնվում է Բրյուսելում և բավական ներկայացուցչական այցելություն է իրականացնում այնտեղ: Տիգրան Սարգսյանը հանդիպում է Եվրամիության և Բելգիայի ղեկավարների հետ: Այս այցելությունն ըստ ամենայնի նշանակում է, որ Տիգրան Սարգսյանը փորձում է Բրյուսելում լուծել իր հետագա պաշտոնավարման հարցը, գոնե առաջիկա ամիսների համար:
Մասնավորապես, հետաքրքիր է, որ Եվրահանձնաժողովի նախագահ Բառոզուն հայտարարել է, թե իրենց հանդիպման ընթացքում Տիգրան Սարգսյանը լրացուցիչ ֆինանսական օժանդակություն է խնդրել Հայաստանում վերափոխումների գործընթացի համար, և ինքն էլ խոստացել է, որ Եվրամիությունը կտա այդ աջակցությունը: Այլ կերպ ասած՝ ԵՄ ղեկավարը իր աջակցությունն է հայտնել Տիգրան Սարգսյանին: Այսինքն՝ Եվրամիությունը փաստորեն իր վրա է վերցրել Տիգրան Սարգսյանի պաշտոնավարման հովանավորությունը: Թե վարչապետի պաշտոնում Տիգրան Սարգսյանի մնալու ինչքան ժամանակի համար է «վճարելու» Եվրամիությունը՝ դժվար է ասել:
Բայց ակնհայտ է, որ Հայաստանի համար կարևոր և բուռն ներքաղաքական զարգացումների այս փուլում, երբ բավական հաճախակիացել են Տիգրան Սարգսյանի հնարավոր պաշտոնանկության մասին դատողություններն ու խոսակցությունները, Եվրամիությունը, փաստորեն, Հայաստանի իշխանությանը ակնարկում է Տիգրան Սարգսյանին պահելու անհրաժեշտությունը: Սակայն մյուս կողմից ակնհայտ է, որ այդպիսով Եվրամիությունն էլ է պատասխանատվություն ստանձնում Հայաստանի այն ծանր սոցիալական վիճակի, բնակչության կենսամակարդակի այն կտրուկ անկման համար, որ Հայաստանում առկա է Տիգրան Սարգսյանի կառավարության տնտեսական քաղաքականության հետևանքով: Այսինքն, Բրյուսելում փրկելով Տիգրան Սարգսյանին, Եվրամիությունը, փաստորեն, կործանման է դատապարտում Հայաստանի տնտեսությունն ու աղքատության դատապարտում Հայաստանի հասարակությանը:
Սակայն միևնույն ժամանակ չի բացառվում, որ Եվրամիությունը, Տիգրան Սարգսյանին պահելով, փորձում է ընդամենը Սերժ Սարգսյանին զրկել քավության նոխազի հնարավորությունից, որպիսին կարող էր դառնալ Տ. Սարգսյանը: Բանն այն է, որ ոչ մեկի համար էլ գաղտնիք չէ Հայաստանում իշխանական հիերարխիայի մեխանիզմը, և բոլորն են համոզված, որ եթե Տիգրան Սարգսյանն աներ մի բան, որ դեմ կլիներ Սերժ Սարգսյանի մոտեցումներին կամ սկզբունքներին, ապա նրան վաղուց էին հեռացրել վարչապետի պաշտոնից: Հետևաբար երկրում տնտեսական վիճակի համար թիվ մեկ պատասխանատուն Սերժ Սարգսյանն է, և քավության նոխազ դարձնելով Տիգրան Սարգսյանին, նա կարող էր ընդամենը այդ պատասխանատվությունից խուսափելու և ժամանակ շահելու փորձ անել:
Լուսանկարը` Գագիկ Շամշյանի
