Հովիկ Աբրահամյանի կառավարությունը պատրաստել է իր ծրագիրն ու ներկայացրել խորհրդարանին: Անկեղծ ասած` ծրագիրը չեմ ընթերցել, նույնիսկ աչքի չեմ անցկացրել, չեմ փորձել համեմատել նախորդ և ներկա կառավարությունների ծրագրերը: Դա իմաստ չունի:
Ծրագրերն իմաստ ունեն մի երկրում, որտեղ իմաստ և առաքելություն ունեն օրենքները, և մասնավորապես` Քրեական օրենսգիրքն ու Ընտրական օրենսգիրքը: Եթե երկրում քրեական հանցագործները ձևավորում են խորհրդարան ու կառավարություն, նրանց ներկայացրած ծրագրերը բացարձակ իմաստ չունեն, որովհետև ծրագրերով առաջնորդվում են այն երկրներում, որտեղ ընտրական մեխանիզմն է աշխատում, որտեղ ընտրություններ են տեղի ունենում իրականում, որտեղ տեղի է ունենում հավասար քարոզարշավ, որտեղ ընտրակաշառք բաժանողների ձեռքը բռնում են, պատասխանատվության ենթարկում նրանց, ապահովում են ընտրարշավ առանց վարչական ռեսուրսների, առանց քրեական թաղային հեղինակությունների, ուր քաղաքացին գնում է ընտրատեղամաս, քվեարկում է ըստ իր մտքի և խղճի, հետո այդ քվեարկությունը հաշվում են ըստ օրենքի, հետո ըստ օրենքի էլ արձանագրում և հռչակում հաղթողին, կամ ըստ օրենքի էլ քննում են պարտվողների բողոքները:
Նման պայմաններում ծրագրերը դառնում են կարևոր, որովհետև քաղաքացին դատում է քաղաքական ուժերին ըստ ծրագրերի, հռչակված նպատակների, տրված խոստումների, ու քաղաքական ուժերն էլ գիտեն հստակ, որ եթե քաղաքացու առաջ տրված ծրագրային խոստումները չկատարվեն, ապա հաջորդ ընտրարշավին քաղաքացին ականջ չի դնի իրենց խոսքերին և կքվեարկի հակառակորդների, մրցակիցների օգտին, իրենց դուրս թողնելով իշխանությունից:
Հայաստանի քաղաքական դաշտում, Հայաստանի իշխանության մեջ համոզված են հակառակում: Այսինքն` ինչ էլ անի, ուզի, թե չուզի քաղաքացին, միևնույն է` ամենակարևորն այն է, թե ինչ կորոշեն իշխանությունները, ինչպես կբաժանեն խորհրդարանական մանդատները կամ կառավարական պորտֆելները, իսկ հետո պարզապես ըստ այդ որոշումների կհարմարեցվեն ընտրությունների քվեաթերթիկները, կհաշվվեն ձայներն ու կկազմվեն արձանագրությունները: Իսկ ընտրակեղծարարության դեմ բողոքներին ի պատասխան իշխանությունները կասեն՝ փաստեր բերեք, փաստեր:
Այդպիսի երկրում բացարձակապես իմաստ չունի կառավարության ծրագիրը, իմաստ չի ունեցել երբեք: Հայաստանի որևէ կառավարություն, որևէ մի իշխանություն պատասխան չի տվել հասարակության առաջ իր ծրագրերի իրականացման համար: Որովհետև այդ պատասխանն անիմաստ է: Ինչ պատասխան տալ, եթե վաղն, ասենք, կեղծելու ես ընտրություններն ու վերարտադրվելու կամ վերանշանակվելու: Հովիկ Աբրահամյանի կառավարությունն, օրինակ, կարող է խոստանալ, որ քաղաքացիների աշխատավարձերը հնգապատկելու կամ տասնապատկելու է: Ենթադրենք` չկատարեց խոստումը: Ի՞նչ է անելու, հրաժարակա՞ն է տալու: Դե իհարկե` ոչ, եթե դա չորոշվի իշխանական կուլիսներում, եթե ներիշխանական ինտրիգների արդյունքում հարկ չլինի թողնել վարչապետի պաշտոնը: Այնպես որ, ոչ մի նշանակություն չունի, թե ինչ ծրագիր է գրել Հովիկ Աբրահամյանը, ինքն է գրել, թե արտագրել է, կամ անգիր արել, այդ ծրագրով ինչ է խոստացել, ում է խոստացել:
Ընդհանրապես, Հայաստանում կա մի կարևոր ծրագիր, որը քանի դեռ գործի չի գցվել ամբողջությամբ, որևէ այլ ծրագիր, ինչին էլ որ դա վերաբերի, չի կարող զարգացում և համակարգային առաջընթաց ապահովել: Այդ ծրագիրը Սահմանադրությունն է, որով առաջնորդվում է ցանկացած նորմալ երկիր, և որով առաջնորդվելը թշվառությունից ու անհաջողությունից վեր է հանել բազում երկրների, բազում հասարակությունների, դարձրել նրանց ժամանակակից, պրոգրեսիվ պետություն: Մյուս բոլոր ծրագրերը կարող են աշխատել հօգուտ հասարակության միայն այն դեպքում, երբ գործում, աշխատում է այդ ծրագիրը՝ Սահմանադրությունը:
Հայաստանում այդ ծրագիրը պատռում են ամեն չորս կամ հինգ տարին մեկ, պատռում են ամեն մի քաղաքացիական բողոքի ժամանակ, պատռում են ամեն օր պաշտոնավարելիս՝ համատեղելով բիզնեսն իշխանության հետ: Հայաստանում կառավարության ծրագիր են ներկայացնում մարդիկ, որոնք ամեն օր խախտում են Սահմանադրություն ծրագիրը ու հանդիսանալով բիզնեսմեն, ստանձնում են նաև կառավարության անդամի պարտականություններ:
Սահմանադրությունն ամեն օր խախտող այլ մարդիկ էլ խորհրդարանում քվեարկելու են այդ կառավարության ծրագրի, իրականում ընդամենը թատերական պիեսի օգտին, իսկ գուցե նաև ֆանտաստիկ գրականության, չգիտեմ, չեմ ընթերցել, ինձ չի հետաքրքրել կառավարության ծրագիրը՝ քանի դեռ այն ներկայացնում են կառավարություններ, որոնք ամեն օր տրորում են ամենակարևոր ծրագիրը՝ ՀՀ Սահմանադրությունը:
Լուսանկարը՝ Արմեն Աշոտյանի ֆեյսբուքյան էջի
