Թեև դրա ժամանակը չէ՝ Մոսկվան ԼՂ-ի շուրջ գործընթացներին կարձագանքի էքստրեմալ կերպով: Այս մասին այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց ռուսաստանցի վերլուծաբան, REX լրատվական գործակալության սյունակագիր Ստանիսլավ Տարասովը՝ անդրադառնալով ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ամերիկացի համանախագահ Ջեյմս Ուորլիքի ներկայացրած վերլուծությանը, որում Ուորլիքը ներկայացրել էր ԼՂ հակամարտության կարգավորման առնչությամբ իր վեց դիտարկումները:
Ստանիսլավ Տարասովը բարձր գնահատեց Ուորլիքի աշխատանքը՝ որպես փորձառու դիվանագետի, ասելով, որ Ռուսաստանն ու Ֆրանսիան չեն աշխատում, գոնե Ուորլիքը հակամարտության կարգավորման ուղղությամբ է աշխատում և հակամարտության կարգավորման սցենարներ է առաջարկում: Նա չկարողացավ չհիշատակել այն մասին, որ Ադրբեջանը Ուորլիքի դեմ բողոքի ալիք է բարձրացրել միայն այն բանի համար, որ Ուորլիքը նշել էր, թե բանակցություններին պետք է մասնակցի Ստեփանակերտը ևս՝ որպես հակամարտության կողմ: Նա այս բողոքի ալիքն՝ ընդդեմ Ուորլիքի, անընդունելի է համարում, քանի որ Ուորլիքի այդ առաջարկի իրականացումը կլիներ բնականոն քաղաքական գործընթաց, այնինչ, նրա ասելով, Բաքուն ետ է մնացել քաղաքական ժամանակակից գործիքներից:
«Մոսկվայի համար ամենալուրջ հարցն այսօր Ուկրաինան է։ ԼՂ-ն ու կովկասյան հարցերը երկրորդական են։ Մոսկվան ԼՂ-ի շուրջ որևէ գործընթացի այսօր չի արձագանքելու, բայց ամեն դեպքում, հաշվի առնելով այն իմպուլսները, որ ամերիկյան վարչակազմն է ցույց տալիս Անդրկովկասում, Մոսկվան կարձագանքի էքստրեմալ և արագ կերպով: Հաշվի առնելով այն, որ Ադրբեջանը հակառուսական քաղաքականություն է վարում գազատարների հարցում, և Ադրբեջանը պետք է ԱԳ նախարարին հեռացնի՝ որպես անգործի, որը զբաղվում է ազգային դավաճանությամբ, պետք է հեռացնի ողջ կառավարությունը, որը չի մտածում Ադրբեջանի ազգային շահերի մասին»,- ասաց նա: Տարասովն ասաց, որ Ուորլիքի մոտեցումներն ընդունելի են:
Հիշեցնենք, որ Մինսկի խմբի ամերիկացի համանախագահ Ջեյմս Ուորլիքը Լեռնային Ղարաբաղի կարգավորման ուղիների վերաբերյալ ելույթ էր ունեցել:
«Առաջին, հաշվի առնելով Լեռնային Ղարաբաղի բարդ պատմությունը՝ կողմերը պետք է համաձայնության գան, որ վերջնական իրավական կարգավիճակի որոշումը պետք է իրականացվի փոխադարձաբար համաձայնեցված և իրավական ուժ ունեցող կամաարտահայտման միջոցով ապագայում: Սա ընտրովի տարբերակ չէ: Միջանկյալ կարգավիճակը կլինի ժամանակավոր:
Երկրորդ, նախկին Լեռնային Ղարաբաղի Ինքնավար Հանրապետության սահմաններում գտնվող տարածքը, որը չի վերահսկվում Բաքվի կողմից, պետք է ստանա միջանկյալ կարգավիճակ, որի համար առնվազն պետք է ապահովված լինեն անվտանգության երաշխիքներ և ինքնակառավարում:
Երրորդ, Լեռնային Ղարաբաղը շրջապատող գրավյալ տարածքները պետք է վերադարձվեն Ադրբեջանի վերահսկողությանը: Ադրբեջանի ինքնիշխանության նկատմամբ հարգանքի բացակայության պայմաններում կարգավորում չի կարող լինել, և Ադրբեջանի ինքնիշխանության ճանաչումն այդ տարածքների նկատմամբ պետք է վերականգնվի:
Չորրորդ, պետք է լինի միջանցք, որը կկապի Հայաստանը Լեռնային Ղարաբաղի հետ: Այն պետք է բավարար լայնություն ունենա, որպեսզի անվտանգ անցում ապահովվի, բայց այն չի կարող ընդգրկել Լաչինի ողջ շրջանը:
Հինգերորդ, տևական կարգավորման ներքո պետք է ճանաչվի ներքին տեղահանվածների ու փախստականների՝ իրենց նախկին բնակավայր վերադառնալու իրավունքը:
Եվ վերջապես վեցերորդ, կարգավորմամբ պետք է ապահովվեն անվտանգության միջազգային երաշխիքներ, ինչը կներառի խաղաղապահ գործողություն: Չկա այնպիսի սցենար, որտեղ խաղաղությունն ապահովվի առանց լավ մշակված ու բոլոր կողմերի վստահությունը վայելող խաղաղապահ գործողության»,- նշել էր նա:
