ԵԱՀԿ/ԺՀՄԻԳ-ի ներկայացրած «Հայաստանում դատավարությունների դիտարկում» զեկույցը, որում ամփոփված են 2008թ. ապրիլից 2009թ. հուլիսն ընդգրկված դատավարությունների մոնիտորինգի արդյունքները, հստակ արձանագրում է, որ ցուցմունք տալու հարկադրանքից ազատ լինելու իրավունքը և ապօրինի ձեռք բերված ապացույցը չօգտագործելու պարտականությունը միշտ չէ, որ հարգվել է:
Նշվում է, որ բացառությամբ շատ քիչ թվով գործերի, թե՛ դատախազները, թե՛ դատավորները անգործություն են դրսևորել ապօրինի ձեռք բերված ապացույցների առկայության պարագայում: Ավելին, համաձայն մոնիտորինգի արդյունքների, դատավորները ոչ միշտ են գնահատում ապացույցների թույլատրելիության հարցը:
Ըստ ԵԱՀԿ/ԺՀՄԻԳ-ի տվյալների` որոշ դեպքերում դատավորները հենվել են ամբաստանյալների կողմից մինչդատական վարույթի ընթացքում արված այն հայտարարությունների վրա, որոնք հակասել են դատաքննության ընթացքում տրված ցուցմունքներին` չնայած ճնշումների և սպառնալիքների վերաբերյալ արված հայտարարությունների առկայությանը: Դատավորները նաև հենվել են վկաների այն ցուցմունքների վրա, որոնք ձեռք են բերվել ճնշումների արդյունքում:
