Այն, որ հայրենի իշխանությունը չի սիրում քաղաքացիական կեցվածք դրսևորող, մարդու սահմանադրական իրավունքները պաշտպանող անձանց` ակնհայտ էր, բայց որ ուղղակի սարսափում է «Ժառանգություն» կուսակցության ներկայացուցիչ, ԱԺ պատգամավոր Զարուհի Փոստանջյանից` միայն վերջերս է ակնհայտ դարձել:
Պատկերացնո՞ւմ եք` իրենց տղամարդ համարող անձանցով համալրված մի ողջ իշխանություն սարսափում է փոքրակազմ, արդարամիտ ու ազգասեր մի կնոջից: Ու որպեսզի այս ամոթալի հանգամանքը շատ չերևա և հետո էլ եվրակառույցների ձեռքին Հայաստանի իշխանությունների դեմ ընտրություններից առաջ խաղաքարտ չդառնա ու չասեն, թե Հայաստանի իշխանությունները ճնշում են Եվրոպայում իրենց ապօրինությունների մասին բարձրաձայնող պատգամավորին` որոշել են թիկունքից նրան ճնշել: Երևի հավաքվել են ազգային անվտանգության խորհրդով, ԱԱԾ տնօրենով, դատախազով և որոշել, որ Զարուհի Փոստանջյանի եղբոր` Տիգրան Փոստանջյանի վրա մի 100.000-դրամանոց գործ «հարմարեցնելով»` կչեզոքացնեն Եվրոպայից մեր ազգային անվտանգությանը «սպառնացող» վտանգը` կզսպեն Զարուհի Փոստանջյանի հակաիշխանական ելույթները:
Եվ ահա, փետրվարի 18-ին ՀՀ գլխավոր դատախազության պետական շահերի պաշտպանության վարչությունում կաշառքի փաստով (ՀՀ քր. օր-ի 311-րդ հոդվածի 1-ին մասով) Տիգրան Փոստանջյանի դեմ հարուցվել է քրգործ: Նրան մեղադրում են այն բանում, որ լինելով Երևանի Արաբկիր վարչական շրջանի աշխատակազմի կոմունալ տնտեսության և բազմաբնակարան շենքերի կառավարման մարմինների հետ աշխատանքների կազմակերպման բաժնի առաջատար մասնագետ, 2010թ. սեպտեմբերին պահանջել և ապօրինի ստացել է 100 հազար դրամ վարձատրություն: Փետրվարի 23-ին Ազգային անվտանգության ծառայություն հրավիրելուց և 3 ժամ հարցաքննելուց հետո քննչական մարմինը ձերբակալել է Տիգրան Փոստանջյանին: Մինչդեռ նրա պաշտպան Հայկ Ալումյանը գտնում է, որ Տիգրանին ձերբակալելու, ապա նաև կալանավորելու անհրաժեշտություն չկար, քանի որ նա չի խուսափել քննությունից և երկու անգամ բարեխղճորեն ներկայացել էր հարցաքննության, իսկ նախաքննության ընթացքի կամ տուժողի վրա ազդելու մասին ենթադրություններ անելու համար ուղղակի հիմքեր չկան: Ձերբակալելուց հետո հետաքննություն իրականացնող մարմինը Տ.Փոստանջյանին նախ պահել է Ազգային անվտանգության ծառայության ժամանակավոր պահման մեկուսարանում, իսկ մի քանի օր անց տեղափոխել «Նուբարաշեն» ՔԿՀ: «Ժամանակ»-ի հարցին, թե ի՞նչ նպատակով և հիմնավորմամբ է ԱԱԾ-ում քննվող գործով անցնող անձը տեղափոխվել «Նուբարաշեն», Հայկ Ալումյանն այնքան էլ չկարևորեց, բայց ասաց, որ տեղափոխման համար որևէ հիմնավորում չեն ներկայացրել իրենց: Փոխարենը, համարելով, որ իր պաշտպանյալը մեղավոր չէ, պաշտպանը մեր ուշադրությունը հրավիրեց այն հանգամանքի վրա, որ այդ գործը պետք է քննվեր ոստիկանությունում և ոչ թե ԱԱԾ-ում, քանի որ քրեական դատավարության օրենսգրքի 190-րդ հոդվածում հստակ նշված են այն բոլոր դեպքերը, որոնցով ԱԱ ծառայությունն է իրավասու քննություն իրականացնել: Իսկ այս դեպքում կոպտորեն խախտվել է օրենքի պահանջը: Հենց այդ պատճառով էլ իր պաշտպանյալը հրաժարվում է ԱԱԾ-ում որևէ քննչական գործողության մասնակցել: Պաշտպանական կողմի կարծիքով, Տիգրան Փոստանջյանի դեմ ձեռնարկվածը շանտաժի, ճնշման միջոց է: Հայկ Ալումյանը երեկ մեզ փոխանցեց, որ իր պաշտպանյալը գտնվում է կարանտինում:
Այդուհանդերձ, հարկ ենք համարում մի փոքր կարևորել «Նուբարաշեն» տեղափոխելու հանգամանքը: Իհարկե, Տիգրանին ԱԱԾ-ից տեղափոխելու հարցում նաև միջազգային կառույցի ներկայացուցիչների հորդորներն են դեր խաղացել, որոնց ընդառաջ գնալու համար Հայաստանի իշխանություններից առանձնապես մեծ կամք չի պահանջվել: Միանգամից ասենք, որ Տիգրանին «Երևան-Կենտրոն» ՔԿՀ-ից հանելուց հետո անմիջապես ուղարկել են «Նուբարաշեն» ՔԿՀ-ի պետի տեղակալ, ԱԱԾ ներկայացուցիչ Սերոբ Հարությունյանի իրավասության տակ գտնվող օղակ` կարանտին: Սա հենց այն թույլ օղակն է, որտեղ մի քանի օր պահելով Սերոբ Հարությունյանը իր հոգեբանների, սոցիալական ծառայության աշխատողների, օպերների և այլ անձանց միջոցով տնտղում, «մշակում է» նորեկներին` փորձելով հասկանալ, թե ումից ինչ ակնկալիքներ կարող է ունենալ, ում ինչպես կարող է «օգտագործել». ասենք` ինքնախոստովանական ցուցմունքներ կորզել, գործեր «բարձել» կամ գումարային ակնկալիքներ ունենալու դիմաց ոմանց հարմար` նրանց կյանքի, առողջության համար անվտանգ խցեր տեղավորել, իսկ, ասենք, «չկոտրվողներին», «գործարքի չգնացողներին» այնպիսի խցեր գցել, որտեղ որոշ անձանց եթե ոչ հանձնարարված, ապա գոնե թույլատրված է «չկոտրվողների» հետ վարվել այնպես` ինչպես ուզում են: Համենայնդեպս այստեղ թույլատրվում է մարդկանց պահել մինչև 7 օր: Երկուշաբթի օրը կլրանա Տիգրանի` կարանտինում գտնվելու թույլատրված ժամկետը, և խուց տեղափոխելուց հետո կհասկանանք, թե Սերոբն ինչ «մշակումներ» է արել կարանտինում, այն հաջողվել է, թե ոչ: Այդուհանդերձ, Տիգրանի անվտանգության առումով պաշտպանի մոտ կա մտահոգություն: Հայկ Ալումյանը ոչինչ չի բացառում. «Մենք չգիտենք` ինչ ենթատեքստ կա այդ տեղափոխման մեջ, դրա համար մենք ամեն ենթադրություն կարող ենք անել և ամեն վտանգ կարող ենք կանխատեսել»:
Հ. Գ. 1 Արձանագրենք, որ թեև Տիգրան Փոստանջյանի անվտանգության համար ի պաշտոնե պատասխանատու են արդարադատության նախարարը, Կալանավայրերի վարչության պետը, «Նուբարաշեն» ՔԿՀ-ի պետը, այդուհանդերձ ԱԱԾ-ի մասով քննվող գործերով նրանց դերը նվազեցվում է և հիմնական ու անմիջական պատասխանատուն մնում է Սերոբ Հարությունյանը:
Հ.Գ. 2 Այս գործի քաղաքական ենթատեքստը երևում է ևս մեկ հանգամանքից. հետաքրքիր է, որ «կաշառք տվող» քաղաքացին այդ մասին հիշել է միայն 5 ամիս անց ու հայտարարություն տվել, մինչդեռ եթե կաշառքի գործով պաշտոնյա են ձերբակալում, դրա համար նախապատրաստական աշխատանք են տանում. կաշառք տրվող թղթադրամները մշակում են հատուկ նյութով, տեսանկարահանող, ձայնագրող սարքեր տեղադրում համապատասխան սենյակում և կաշառք տվողին «դրեսիրովկա» անելուց հետո ճանապարհում կաշառավերցի կամ կաշառաուզի մոտ: Հենց վերջինս թակարդն է ընկնում` իշխանական լրատվամիջոցներով միանգամից հարայ-հրոց են գցում, համապատասխան կադրեր ցույց տալիս, թե` դարի կաշառակերին ենք բռնել: Հետաքրքիր է, որ այս դեպքում լռել են: Եթե նույնիսկ ընդունենք, որ գործը սարքված չի, ուրեմն կաշառք տվողն էլ պետք է դատվի` եթե նախապես չի հայտնել կաշառք տալու մասին, բայց նա դեռ ազատության մեջ է…
