Հարցազրույց` ՄԻՊ աշխատակազմից Ռուստամ Մախմուդյանի հետ:
-Մարդու իրավունքների պաշտպանի գրասենյակի աշխատակիցները այցելե՞լ են վերջին շրջանում բանակում սպանված զինծառայողների հարազատներին, փորձե՞լ են խորամուխ լինել սպանությունների հանգամանքների մեջ: Հենց թեկուզ Տավուշի մարզում սպանված պայմանագրային զինծառայող Արտակ Նազարյանի մայրը քանիցս ահազանգել է եւ իր անվստահությունը հայտնել նախաքննությունն իրականացնող մարմնին: Դուք հետեւու՞մ եք այդ գործերի ընթացքին:
– Հետեւելու առումով ասեմ, որ ստացված հանձնարարականի համաձայն մենք հետեւում ենք: Եվ ես կարծում եմ, որ ընթացիկ տարվա զեկույցը պատրաստելիս այդ հարցերին անպայման անդրադարձ կլինի: Ինչ վերաբերում է Արտակ Նազարյանի եւ մյուս հանգուցյալների հարազատներին այցելելուն եւ տեսակցելուն, ասեմ, որ դա իրականում ավելի շատ բարոյական խնդիր է, քան իրավական: Ես այս պահին դժվարանում եմ, որովհետեւ միայն ես եմ աշխատակազմում զբաղվում զինծառայողների խնդիրներով:
-Ես հենց իրավական տեսանկյունից նկատի ունեմ:
-Իրավական տեսանկյունից Մարդու իրավունքների պաշտպանը պարտավոր է իր սեփական նախաձեռնությամբ այդ հարցերին հասարակական հնչեղություն տալ, որ այդ հարցերը քննարկվեն: Ստացել ենք դիմում-բողոքներ: Այդ հարցերին տրվել է ընթացք, կոնկրետ հարցադրումներով ներկայացվել են թե՛ Պաշտպանության նախարարության քննչական ծառայություն, թե՛ նախարարության համապատասխան ստորաբաժանումներին: Նախաքննության մարմնից Արտակ Նազարյանի մոր դժգոհության փաստը նույնպես մեզ մոտ արձանագրվել է: Արձանագրվել է Արտակ Նազարյանի մոր դիմումը, որում ինքը ներկայացրել է քրեադատավարական օրենսգրքի նորմերի խախտումներով քննչական գործողությունների մասին: Դրա վերաբերյալ պարզաբանումներ ենք պահանջել իրավասու մարմիններից, պատասխանները ստանալուց հետո նոր կկարողանանք որոշակի եզրակացություն անել:
-Մամուլում հրապարակումներ եղան, որ Լեռնային Ղարաբաղի զինված ուժերում, պաշտոնական վարկածի համաձայն` ինքնասպանություն գործած Կարո Այվազյանի պապին են անընդհատ սպառնում, նույնիսկ նա ցանկություն է հայտնել լքել Հայաստանը:
-Մամուլում տեղ գտած ցանկացած հրապարակում, որը վերաբերում է մասնավորապես զինված ուժերին, մեր կողմից անտարբերության չի մատնվում: Եվ մենք քայլեր ենք ձեռնարկում` հետամուտ լինելու, անպայման մասնակցություն ունենալու համար: Մենք ունենք նաեւ զինծառայողների իրավունքների վերականգնման բաժին, եւ ահազանգի դեպքում նրանք հետամուտ են լինում :
-Ձեր կարծիքով` Ձեզ հաջողվում է ազդեցություն ունենալ եւ ապահովել այդօրինակ դեպքերի նախաքննության, դատավարության անաչառությունը: Միայն նամակագրությա՞մբ եք փորձում պաշտպանել մարդու իրավունքները:
-Ուրեմն ազդելը լինում է զուտ իրավական ճանապարհով: Նամակ ենք գրում, պատասխանը ստանում, դրանք ենթարկում իրավական փորձաքննության կամ վերլուծության: Մեր ինտերնետային կայքում մենք տեղադրում ենք այն բոլոր մտահոգությունները, որոնք վերաբերում են պաշտոնատար անձանցից ստացած պատասխաններին: Բացի նախաքննության մարմնից, որտեղ օրենքով կան որոշակի սահմանափակումներ, մենք որեւիցե խնդիր չենք ունեցել, որ դիմենք եւ պատասխան չստանանք:
