Հայ ազգային կոնգրեսը այսօր Ազատության հրապարակում կայանալիք հերթական հանրահավաքը հռչակել է ելակետային: Այսինքն` այսօրվա հանրահավաքը նշանակում է Կոնգրեսի որոշակի գործողությունների մեկնակետ: Գործողությունների ընթացքը Կոնգրեսը խոստանում է որոշել հանրահավաքի ժամանակ, ժողովրդի հետ միասին:
Սա, այսպես ասած, այսբերգի տեսանելի մասն է, սակայն կասկած չկա նաև, որ քաղաքականությունն ունի նաև անտեսանելի մաս: Իսկ Կոնգրեսը բազմիցս նշել է, որ ներկայումս ոչ թե հեղափոխությամբ, այլ քաղաքականությամբ է զբաղված: Հետևաբար կարևոր է դառնում այսբերգի ոչ միայն տեսանելի մասը, այլ նաև անտեսանելին:
Այդ իմաստով Հայաստանում կարծես թե քաղաքական ստագնացիայի փուլ է` ներքաղաքական սուբյեկտները աշնանը կարծես առավել պասիվ են, քան ամռանն էին: Մինչդեռ թվում է, որ նախընտրական շրջանին մոտենալուն զուգահեռ` այդ ակտիվությունը պետք է որ կրկնապատկվի և նույնիսկ եռապատկվի: Մինչդեռ սեպտեմբերը Հայաստանում ոչ միայն թեժ չէ, այլ նույնիսկ տաք էլ չի թվում: Թեև հնարավոր է նաև, որ մենք բոլորս տաք ենք, այդ թվում` քաղաքական ուժերը, և շատ բաներ պարզապես չենք զգում:
Այդ տեսանկյունից, Կոնգրեսի հանրահավաքից առաջ մեկնարկեց ներքաղաքական զարգացումների առումով ոչ պակաս կարևոր մի գործընթաց` Սերժ Սարգսյանի արտասահմանյան տուրնեն` ԱՄՆ, Ֆրանսիա և Լեհաստան երթուղով: Լեհաստանում Սարգսյանը մասնակցություն է ունենալու Եվրամիության «Արևելյան գործընկերություն» ծրագրի գագաթնաժողովին: Այդ տուրնեն և գագաթնաժողովը անկասկած իրենց հետքը թողնելու են Հայաստանի ներքաղաքական զարգացումների վրա: Դրան պետք է գումարել, իհարկե, Սերժ Սարգսյանի այցը Մոսկվա, որ սպասվում է հոկտեմբերին: Չի բացառվում, որ այցը անմիջապես հաջորդի լեհական այցին, այսինքն` ԱՄՆ-Ֆրանսիա-Լեհաստան տուրնեին, բայց հնարավոր է նաև, որ տեղի ունենա դրանից օրեր անց: Այդուհանդերձ, դա ևս պետք է դիտարկել ամբողջության մեջ:
Հետևաբար Հայաստանի ներքաղաքական կյանքը կանգ է առնում բավական հետաքրքրական արտաքին դասավորության առաջ` ԱՄՆ-Ֆրանսիա-Լեհաստան` ԵՄ «Արևելյան գործընկերություն», այսինքն` արևմտյան ընդգծված վեկտոր և Ռուսաստան: Այսինքն` արևմտյան վեկտորը նախընտրական աշնանը բավական լայն ճակատ է կազմում ռուսականի դեմ, ինչն անշուշտ պայմանավորված է նաև Ռուսաստանում առկա ներիշխանական խմորումներով, որտեղ Պուտինն ու Մեվեդևը ոչ մի կերպ չեն կարողանում պայմանավորվել 2012 թվականի ընտրության հարցում:
Ըստ ամենայնի, Արևմուտքը այդ իրավիճակը փորձում է օգտագործել հարավկովկասյան ռեգիոնում ռուսական շահերի, այսպես ասած, վերջին ֆորպոստը հանդիսացող Հայաստանում ռեֆորմացիաները արագ առաջ մղելու համար` նկատի ունենալով, որ երկիշխանության վիճակում հայտնված Ռուսաստանը չի կարող էական դիմադրություն ցույց տալ լայն գրոհին: Այսինքն` Հայաստանի ներքաղաքական զարգացումներն առաջիկայում կարող են իսկապես լուրջ վերափոխումների ենթարկվել և այդ իմաստով մեծ է հավանականությունը, որ այսօրվա հանրահավաքի ընթացքում Հայ ազգային կոնգրեսը զերծ կմնա քաղաքական իմպերատիվներ հռչակելուց և կգերադասի ավելի շատ սպասողական դիրք ընդունել և պատրաստվել հնարավոր վերափոխումներին: