Կրթության և գիտության նախարար Արայիկ Հարությունյանն, իր ֆեյսբուքյան էջում անդրադառնալով Հայաստանի երիտասարդական հիմնադրամին (ՀԵՀ), հայտնել էր. «Էս էլ սենց: Այսօր պետական բուհերի ռեկտորների հետ հանդիպման ժամանակ տեղեկացրել եմ, որ այուհետ նրանք չեն վճարելու Կարեն Ավագյանի երիտասարդական հիմնադրամի պարտադիր գումարները, որոնք հասնում էին հարյուր միլիոնավոր դրամների: Հսկայական գումարներ ավելացան կրթական ոլորտում: Ասում էիք՝ փող չկա: Դուխով»:
Կարեն Ավագյանն իր ֆեյսբուքյան էջում անմիջապես հակադարձել է նախարարին` փորձելով տպավորություն ստեղծել վերջինիս անտեղյակության մասին. «…Կարեն Ավագյանի հիմնադրամ գոյություն չունի:
Ոլորտին դեռևս ծանոթացող նախարարը հավանաբար ի նկատի ուներ Հայաստանի երիտասարդական հիմնադրամը, որի հիմնադիրը ՀՀ կառավարությունն է և վերջինիս հոգաբարձուների նախագահը ի պաշտոնե ՀՀ վարչապետն է: ՀՀ վարչապետն էլ այսօր, եթե հիշում եք, Նիկոլ Փաշինյանն է։ Ի դեպ ի պաշտոնե հոգաբարձուների խորհրդի անդամ է նաև ՀՀ կրթության և գիտության նախարարը»։
Սա այն դեպքն է, որ երկուստեք անտեղյակության հարց չկա ու նաև զարմանալիորեն ճիշտ են թե Արայիկ Հարությունյանը և թե Կարեն Ավագյանը:
Գործ ունենք մտածողությունների, արժեհամակարգերի ակնհայտ բախման, անհամատեղելիության հետ:
Արայիկ Հարությունյանը որոշել է կազմաքանդել կոմսոմոլը` ինստիտուցիոնալ, մտածողության մակարդակներում, Կարեն Ավագյանը տողատակում հասկացնում է, որ պատրաստ է կոմսոմոլ աշխատել անգամ Նիկոլ Փաշինյանի մոտ:
Երիտասարդական հիմնադրամ, ըստ էության, գոյություն չունի և չի ունեցել: Սա սովետիզմը ռեստավրացնելու քաղաքականության մի մասն էր, որի միջոցով ԲՈւՀ-երը դարձել էին Ռոբերտ Քոչարյանի ու Սերժ Սարգսյանի իշխանությունների ֆորպոստը կամ ՀՀԿ-ի ապաքաղաքական մանիպուլյացիայի թիրախը` տարբեր տեսակի «Բազե»-ների միջոցով:
Արայիկ Հարությունյանի երեկվա որոշումն իրականում ստրատեգիական է` ուղղված ԲՈւՀ-երի ազատագրմանը: Առաջին հերթին` իշխանությունների քաղաքական և իրավական բեսպևեդելից: Արայիկ Հարությունյանն արձանագրում է, որ կոմսոմոլն անպետքություն է, որովհետև տարիներ շարունակ քաղաքական և ֆինանսական հարթությունների վրա խեղդել է ԲՈւՀ-ը, կրթությունը, ակադեմիական, քաղաքացիական միջավայրերը:
Խնդիրն ունի նաև կոռուպցիոն բաղադրիչ, որովհետև Կարեն Ավագյանը տարիներ շարունակ անվերահսկելի` ըստ էության, մսխել կամ վատնել է հարյուր միլիոնավոր դրամներ` աճեցնելով կարիերիստների բանակ, որը միայն քծնել է իշխանություններին` ընտրությունների ժամանակ դառնալով կեղծարարության «ավանգարդներից» մեկը:
Հեղափոխությունը «կտրեց» Կարեն Ավագյանի հացը: Բայց այս պարագայում լուծեց նաև սոցիալական արդարության խնդիր, որովհետև տարիներ շարունակ, «չծերացող» Կարեն Ավագյանն էր «կտրել» հազարավոր ուսանողների հացը: