Երևանի ժամանակով առավոտյան չորսին ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը հայտարարեց Սիրիայի քիմիական օբյեկտներին թիրախային հարվածներ հասցնելու իր որոշման մասին:
Սիրիական կամպանիան իրականացնում է միջազգային կոալիցիան, որին, բացի ԱՄՆ-ից, մասնակցում են նաև Մեծ Բրիտանիան և Ֆրանսիան: Կոալիցիայի թիրախների թվում են Դամասկոսում գտնվող գիտա- հետազոտական կենտրոնն, որն առնչություն ունի քիմիական զենքի արտադրության հետ, Հոմս նահանգում տեղակայված քիմիական զենքի երկու պահեստները: Կոալիցիան ընդհանուր առմամբ արձակել է մոտ 100 հրթիռ, որոնց մեծ մասը հասել է թիրախին: Սա արևմտյան կոալիցիայի պատասխանն էր` Բաշար Ասադի զինված ուժերի կողմից Սիրիայի Դումա քաղաքի խաղաղ բնակչության դեմ կիրառված քիմիական հարձակման:
Առայժմ ճշգրտվում են այն վնասները, որ սիրիական զինված ուժերի ենթակառույցները կրել են արևմտյան կոալիցիայի հարվածներից, սակայն արդեն ակնհայտ է, որ հնարավոր է դարձել խուսափել Ռուսաստանի ՀՕՊ-ի հետ ուղիղ առճակատումից:
Սակայն շատ ավելի ուշագրավ ու բազմաշերտ են Սիրիայի ռմբահարման քաղաքական, դիվանագիտական հետևանքները: Արևմտյան կոալիցիան հարվածեց Սիրիային` ըստ էության, ոչնչացնելով Պուտինի հեղինակությունը:
Ամերիկացիներին ուղղված իր հեռուստաուղերձում Դոնալդ Թրամփը Վլադիմիր Պուտինին` ըստ էության, մեղադրել է ստախոսության մեջ` հիշեցնելով, որ Ռուսաստանի նախագահը 2013թ-ին երաշխավորել էր ոչնչացնել Ասադի քիմիական զենքի արսենալը:
Բացի այդ, արևմտյան կոալիցիայի ռմբահարումները բացահայտեցին պաշտոնական Մոսկվայի հրապարակային խոսքի և գործողությունների կոնտրաստը: Անցած օրերին, Մոսկվան բոլոր մակարդակներով հոխորտում էր, որ պատրաստ է կանխել արևմտյան հարվածները: Ռուսաստանի զինված ուժերի Գլխավոր շտաբի պետ Վալերի Գերասիմովն ավելի հեռուն գնաց` հայտարարելով, թե ռմբահսրումների դեպքում իրենց հարվածների թիրախ կդառնան ոչ միայն արձակված հրթիռները, այլ նաև` դրանց կրողները:
Անցած գիշեր արևմտյան կոալիցիայի հարվածները բացահայտեցին, որ Ռուսաստանը ի վիճակի չէ համարժեք պատասխան տալ Արևմուտքին, նույնիսկ` Իրանի անվերապահ աջակցության պարագայում:
Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը դատապարտել է «ագրեսիայի ակտը ինքնիշխան Սիրիայի դեմ» և ՄԱԿ Անվտանգության խորհրդի արտահերթ նիստ է նախաձեռնել: Մոսկվայի դիրքորոշումն ամբողջովին աջակցություն է գտել Թեհրանում, սակայն խիստ ուշագրավ է, որ արևմտյան կոալիցիայի հարվածներն, ըստ էության, խարխլել են սիրական ճգնաժամի հաղթահարման նպատակով ստեղծված Ռուսաստան-Թուրքիա-Իրան եռյակի հիմքերը: Թուրքիայի ԱԳՆ-ն, Սիրիայի քիմիական օբյեկտներն ռմբահարելուց ժամեր անց, ողջունել է դրանք` կոալիցիայի գործողությունները համարելով համարժեք և հիմնավորված: Սա նույնպես դիվանագիտական շեշտակի հարված է Մոսկվային, որը Եռյակը և ռուս-թուրքական իբրև թե ռազմավարական հարաբերությունները համարում էր Պուտինի խոշոր ձեռքբերումներից մեկը:
Ամեն դեպքում` ակնհայտ է, որ գիշերվա ռմբահարումներից հետո ռուս-ամերիկյան, առհասարակ` միջազգային հարաբերությունները հայտնվել են նոր` լուրջ փորձության առջև: Գլոբալ դիմակայությունը` քաոսի և անկայունության էլեմենտներով, մոտենում է մեր տարածաշրջանին` հնարավոր ռիսկեր ծնելով նաև ԼՂ հակամարտության գոտում: Մի կողմից` փլուզվում է միջազգային հարաբերությունների այսօրվա համակարգն` իր երաշխիքներով, մյուս կողմից` համաշխարհային` թեկուզև կառավարելի քաոսը իրական է դարձնում լարվածության աճը, ընդհուպ` պատերազմի վերսկսման հնարավորությունը ԼՂ հակամարտության գոտում: